blote bosmens |
05-03-2003 22:12 |
hold on to the world?
Hoi mensjes,
Ik zal eens proberen uit te leggen hoe ik me voel. Ik heb het de laatste tijd precies moeilijk met de realiteit. Ik heb nu 2 weken een relatie achter de rug die een maand geduurd heeft. ZIj had het uitgemaakt en ik zag het totaal niet aankomen. Ik ben er serieus slecht van geweest, maar nu gaat het alweer. Ik voel me eenzaam 's avonds en doordat mijn beste maatje op reis is voel ik me extra verlaten. Nu ja, volgens mij is dit het begin van iets groters: Mijn ex ontwijkt me nu totaal, ze trok zelfs eens haar vriendin weg terwijl ik tegen haar aan het praten was. Echt toppunt van grofheid kun je wel zeggen. Ik had zoiets nooit van haar verwacht, want ik was helemaal weg van haar en ik heb het nog altijd moeilijk als ik haar naam hoor of haar zie.
Nu ja, nu komt eigenlijk hetgene dat ik feitelijk wou zeggen: Ik begrijp soms echt niet waarom mensen zoiets kunnen doen? Hoe kun je nu zo "koud" zijn? Ik was helemaal weg van haar en ik moet in sprookjes geloven. Ik weet niet waarom, maar ik moet geloven dat het leven mooi en vreugdevol is. Als ik zo eens rondkijk in de wereld zie je heel veel elende. Op het nieuws gaat het bijna altijd over moord en oorlog, als je op straat kijkt zie je oude mensen met een vertrokken gezicht van pijn. Soms zie je ook wel eens iemand lachen, maar toch veel minder. Andere mensen lijken dan gehaast en overdreven serieus...wat hebben die aan het leven?
Soms begrijp ik echt niet waarom mensen zo hard kunnen zijn en je hoort altijd maar mensen zeveren over "het leven is hard", maarja ik geloof daar niet in. Het leven is wat je er zelf van maakt! En ik weet wel dat ik nu mezelf tegenspreek want ik wil dat het leven een sprookje wordt ofzo, maar toch is het niet zo. Ik zoek een houvast in de wereld, maar momenteel vind ik die totaal niet. Wat maakt jullie eigenlijk gelukkig? Voor mij is dit vooral chocolade, een vriendelijke lach, een oude vriend terug zien, ... maar dit gebeurt niet echt veel de laatste tijd en ik wou graag eens weten wat jullie aanspoort om blijven door te gaan. Nu ja, ik ben niet zot en ik denk heus niet aan zelfmoord, maar ik weet het soms echt niet meer wat ik moet doen.
Een ander iets dat ik me afvraag is waar ik nog een meisje kan vinden die bij me past. Ik heb het vorige meisje duidelijk verkeerd ingeschat, maar dan blijft bij mij de vraag: wie past er dan wel bij mij? Ik wil een deftig meisje die me eerlijk behandelt en die in haar binnenste echt "GOED" is. En als ik dan de dagelijkse sleur zie denk ik dat zo iemand niet meer bestaat. Misschien vroeger ooit eens want je hoort mensen altijd praten over dat het vroeger beter was, maar nu...ik weet het niet meer. Ik voel me gewoon eenzaam en radeloos...
Graag reacties aub :p
(misschien had ik dit beter gezet bij "liefde en relatie", maar ik wist het niet zeker)
|