hoe moet ik het uitmaken
 

Ik heb nu net een jaar een hele lieve vriend. Hij is zegmaar de perfecte jongen, bijna al mijn vriendinnen zouden hem als vriend willen hebben, tenminste dat is wat ze mij vertellen.
Een jaar geleden viel ik als een blok op hem, hij was gewoon leuk, zag er leuk uit, lief, aardig, leuke vrienden, hij vond dezelfde dingen leuk die ik leuk vond en hij aanbidde mij. Dat was toen erg belangrijk voor me. Ik zat net in een periode dat ik heel erg onzeker was over mezelf, vooral over hoe ik eruit zag, hij heeft me daar onbewust doorheen geholpen, hij vond me mooi, vertelde me dat ook vaak. Dat had ik toen gewoon nodig.
Hij zat nog op school toen, net als ik. Ik zag hem nog vrij vaak (we wonen zo'n 40 km van elkaar vandaan). Hij was al bijna klaar met z'n opleiding, en kreeg een baan, een goede baan zelfs. wat wel als gevolg had dat hij nou elke dag van 8 tot 5 werkt.
Sindsdien konden we elkaar eigenlijk alleen nog in het weekend zien. Dat was wel moeilijk vaak maar ik hield het vol, hij hield het vol. We deden toen ook nog gewoon leuke dingen in het weekend.We gingen uit, naar vrienden enz.
Maar de laatste tijd is alles nogal veranderd. Mijn vriend is moe in het weekend, hij heeft geen zin meer om uit te gaan, hij gaat liever een filmpje huren. Hier heb ik niks op tegen, dat vind ik ook leuk, maar niet elke week. En het gaat precies hetzelfde met andere dingen. We doen nooit meer wat leuks. Hij heeft er gewoon geen zin in. Kortom--> hij is gewoon ontzettend saai geworden.
Ik heb dan zoiets van; dan ga ik wel met andere mensen leuke dingen doen. Ik studeer en zit op kamers en ga dan vaak op donderdag stappen. Maar mijn vriend vind dit absoluut niet leuk,dit zegt hij nooit maar laat het wel gewoon merken, wat ik erg irritant vindt. Hij is ook jaloers, let altijd op of ik niet naar andere jongens zit te kijken enz. Hier hebben we de laatste tijd ook vaak ruzie over.
Dan zijn er nog een paar dingen waar ik de laatste tijd erg meezit, en hem ook verteld heb, hij is nogal gek op mij, hij ziet ons volgens mij gewoon al ergens een huisje hebben met drie kinderen, huisje boompje beestje. Hij wil dat we altijd bij elkaar blijven enz. Vertelt me om het uur dat ie van me houdt. In het begin deed het me goed, zoals ik al eerder zei, maar nu krijg ik het er gewoon heel erg benauwd van. Ik vraag me af of ik wel zoveel van hem hou als hij van mij. En nog een laatste ding; hij is 22 en hij woont nog bij z'n ouders, op zich heb ik hier niets op tegen, maar volgens mij is hij nog lang niet van plan om weg te gaan. Hij zit ook erg onder de plak bij z'n moeder. Zij heeft gigantisch veel invloed op hem. En zij is net zo dol op mij als hij is en ik denk eigenlijk dat hij gewoon stiekum zit te wachten tot ik ga samenwonen met hem, dat wil hij ook graag, ik niet. En dat weet hij. Maar toch begint hij er steeds weer over.
Kortom...om een lang verhaal kort te maken...ik vind hem niet meer leuk op de manier waarop ik hem eerst leuk vond. Ik ben niet meer verliefd op hem, en nu wil ik het uitmaken. Alleen ik heb geen flauw idee hoe....als ik dit allemaal als reden geef gaat ie flippen, we hebben het over al deze dingen al gehad en toen zei ik steeds dat ik het gewoon als iets van hem accepteerde, dat deed ik toen ook, maar nu lukt het niet meer. Ik ga nu elk weekend naar hem toe en kom steeds helemaal leeg weer terug, hij leeft voor de weekenden, ik ga er steeds meer tegenop zien. Als ik het uitmaak maak ik hem helemaal kapot, hij gaat er aan onder door. Ooit een keer toen we ruzie hadden zei hij dat zijn hele leven om mij draait. Ik durf het eigenlijk niet uit te maken. Maar ik moet het gewoon wel doen, anders ga ik er zelf aan onderdoor.
Ik weet eigenlijk niet waarom ik dit hele verhaal post maar misschien dat iemand hier in een soortgelijke situatie heeft gezeten? Of zoiets? En weet hoe ik het best een einde aan deze relatie kan maken. :confused:

herken t grotendeels wel... praat met m, ik denk dat dat je kan helpen. als je dan nog nix met m wil, maak je t uit, maar dan wel face-to-face, niet over msn,sms,telefoon. sterkte xxx

Waarom vertel je hem niet wat je voelt als hij zegt dat ie van je houdt. En vertel nog eens wat jouw verwachtingen zijn in een relatie.
Je hoeft het niet meteen uit te maken wanneer het een keer wat minder gaat.
Eigenlijk is het niet eens zo heel raar dat hij nadenkt over huisje-boompje-beestje, hij denkt vast dat jij dezelfde gevoelens voor hem koesterd als hij voor jou.
Praat er eens goed over, en zonder meteen boos te worden en oude koeien uit de sloot te halen.

en als je dat niet durft dan kan je ,wat je net verteld hebt, gewoon over schrijven in een brief.(die je wel persoonlijk langs brengt)

Je moet het direct zeggen en niet via allerlei omwegen zoals brieven, emails of via MSN of SMS ofzo. Zeg het direct, dat doet het minste pijn en dat is toch wat je wil.

als je heel zeker weet dat je het uit wil maken:
*Neem er de tijd voor. Zorg dat er geen enkel moment is waarop je weg zou moeten, en dat je zo lang met hem kunt blijven praten als nodig is en als hij wil. Misschien helpt het ook wel om als je uitgepraat bent het nog even over andere dingen te hebben, maar laat dat aan hem over, het zou best kunnen dat hij daarvoor niet in de stemming is.
*Zorg dat er geen bekenden in de buurt zijn. Dus ook niet zijn ouders ofzo, misschien kun je ze vragen om weg te blijven of kun je de deur op slot doen, als je naar hem toe gaat. Je kunt ook best in een café gaan zitten ofzo, maar dan wel een café waarvan je vrijwel zeker weet dat er niemand komt die één van jullie kent.
*Ga hem geen verwijten maken en jezelf ook niet. Het is niemands schuld, dat is het zelden als een relatie uitgaat. Waarschijnlijk zijn jullie allebei veranderd, en niet allebei dezelfde kant op, of ben jij veranderd en hij niet, of is hij veranderd en jij niet, en is dat eigenlijk de enige reden die er toe doet. Uit elkaar gegroeid heet dat.
*Vraag hem of hij contact wil houden. Als hij dat wil, regel dat dan op de manier die hij het liefste heeft, want hij is meer gekwetst dan jij. Als jij graag contact wil houden maar hij niet, spreek dan af om elkaar een tijdje niet te zien en dan te kijken of het weer gaat.
*Laat hem merken dat de relatie veel voor je heeft betekend Je houdt niet meer van hem zeg je, maar dat betekent dat je wel ooit van hem hield.

Succes ermee *geeft schouderklopje*

Ga je dan plots alles laten vallen?
Nu weet hij amper wat jij over de relatie denkt. Ik denk dat je eerst moet beginnen met hem te praten over je zorgen en dat je juist het gevoel hebt dat je niet meer 'leeft' met hem. Misschien dat hij er dan echt wel iets wil aan doen.
En nog iets, het is best begrijpelijk toch dat een jongen van 22 die werkt minder behoefte heeft om uit te gaan en dus uitkijkt naar het weekend om uit te blazen en alleen te zijn met jou?
Je kan er echt iets aan doen hoor, al die relaties die eerst goed gaan en na een tijd aan een eind komen, ik vind dat zo erg (n)

Na een tijdje gaat verleifdheid over, dat is bekend. Dat is het moment dat je je schouders eronder moet gaan zetten, dan komt het neer op loyaliteit, vertrouwen, waardering, acceptatie en samen verder willen.
En natuurlijk valt dat echt niet altijd even makkelijk. Soms zijn de omstandigheden tegen je, zoals de afstand tussen jullie. Dan ligt het niet aan jullie, gelukkig, en omstandigheden veranderen voortdurend. Jullie veranderen nog voortdurend. Het moeilijke is om dezelfde kant op te blijven veranderen.

Vind je de relatie het waard om voor te vechten? Vecht dan. Anders ben jij hem niet waard. Dan is hij beter af met een ander meisje.

Magnum 9 mm.
2 kogels 9 mm.
Een grote lap
Auto (vervoer)
Een sloot
Heel veel lood

Laat dat

Ain't the end of the world.
misschien ook verstandig om in het achterhoofd te houden. Maar boven alles : praat, praat, praat, en gaat het niet maak je het idd PRATEND uit.

idd, veel praten met hem over je gevoelens voor hem en als hij zoveel van je houdt als jij zegt zal hij dat ook echt wel accepteren. probeer ook eens na te gaan wat de reden was van die verandering, misschien dat je daar ook nog iets aan kunt doen. als je gelukkig met elkaar was, kun je het beste eerst zoeken naar een mogelijkheid om dat gevoel terug te krijgen dan gelijk het uit te maken...

Yup, en het doet me zeer te zien dat niet alleen mijn ex-vriendin het na deze periode voor gezien houdt..

Het komt trouwens op mij over alsof de topicstarter het eerst allemaal geweldig vond, omdat ze haar vriend nodig had om zichzelf beter te voelen. Nu hij full-time werkt en daardoor moe is, en ze zijn steun eigenlijk niet meer nodig heeft, mag ie oprotten.

Ik zou er maar heel goed over nadenken of je hem echt kwijt wilt, want vaak weet je pas wat je mist wanneer het uit is...

Een vriendin van me heeft dit gehad. zag hem ook alleen in het weekend. Het was leuk en na een tijdje ging ze er tegen op zien. Dat is natuurlijk niet goed. En ze hebben gepraat en samen gehuild en dan zegt je gevoel echt wel wat je moet zeggen. En hoe je alles moet doen. Gewoon zeggen wat je gevoel zegt.

Mja, als hij echt zo druk is kan je hem het beste een mailtje sturen. Kan hij het een keer rustig op zijn gemak lezen als hij er de tijd voor heeft ;)

das een grapje toch?? :eek:

neej serieus, je moet het echt persoonlijk met hem bespreken en niet via mail, sms (al lijkt me dat ook heel moeilijk) of brief. en via telefoon ook niet want dan kun je niet direct terugpraten

ik vind je eerlijk gezegd een beetje als een bitch overkomen..

als je een relatie met iemand hebt kan het niet altijd leuk en spannend blijven .

ik kan goed begrijpen dat ie meer zin heeft in een filmpje dan elke avond stappen na een week werken.

als ie 22 is en al nadenkt over huisje boompje beesje dat vind ik persoonlijk ook begrijpelijk..

als jij dit allemaal niet prettig vind dat moet je hem dat gewoon vertellen dat je er 1 niet aan toe bent, of 2 hier gewoon nog nooit over hebt nagedacht.

maar je wilt het dus uitmaken omdat ie saai word ?

komt een beetje killetjes over vind ik zelf .. je voelt toch iets voor hem ? ongeacht of je nu uitgaat of op de bank zit .. of zie ik dat nou verkeerd...


maar goed .. als je het dus echt wilt uitmaken .. wat altijd kut ,, dab moet je er gewoon voor gaan zitten .. plan er een avond voor en begin het rustig tot hem te brengen .. help hem een beetje z,n eigen leven weer oppakken ofzo

wie weet helpt dat de zaak een beetje

On and on it seems to go, that you don't know what you have 'till it's gone....