In the darkness of the night
 

In the darkness of the night


In the darkness of the night
I felt free
I felt alive
It was so quiet
Anyone could hear my happyness

In the darkness of the night
Where people feel emptyness
Where people run away from their lies
It was so dark
And still you could see their madness

In the darkness of the night
Where anyone thinks about their life
Where anyone could lose theirselfs
In the darkness of my night
I'm not alone...

Weet het, hij is vaag.
Zal ook wel barsten van de spelfouten, dus kom maar op!! :D

ik vind em heel vervelend lezen, deels door je Engels en deels door de woorden die je hebt gekozen. Ook spring je van verleden tijd (1e strofe) naar tegenwoordige tijd (2e strofe)...
Verder vind ik het gedicht niet iets supers...volgende keer moet je het misschien toch maar bij het Nederlands houden. :)

zal ik doen, mijn engels is ook bagger

ik vind hem een beetje saai en onsamenhangend, ik snap er ook niet veel van, maar volgens mij klopt het ook niet echt.

Dat viel mij inderdaad ook op :)
Ik kan zelf niet echt een boodschap of een gevoel (op dat happiness na dan...) uit je gedicht halen. Dat vind ik zelf heel belangrijk, dat je van een gedicht een soort gevoel krijgt en het nog een keer wil lezen. Jouw gedicht is opzich wel 'leuk' maar ik zou het niet opnieuw en opnieuw kunnen lezen.
Kan trouwens ook aan het Engels liggen, ik hou meer van Nederlandse gedichten :)