De duisternis moet mijn licht worden
 

De duisternis moet mijn licht worden
en dit verdriet mijn vreugde.
Deze leegte moet me opvullen
en de pijn zal plaatsmaken voor geluk.

Want nu alles dan voorbij is,
en alle woorden zijn gesproken,
moet ik zorgen dat uit het verkeerde
niets dan goeds voortkomt.

Een lange weg moet ik nog lopen,
de toekomst is nog niet daar.
’s Nachts zullen de tranen nog komen,
en elke dag zal zijn als een nieuw begin.

Maar mijn falen zal zorgen dat ik slaag
en fouten zijn er om van te leren.
Mijn hart is gebroken om nu te helen,
laat het de glimlach zijn die overwint.

Groot gelijk:)

probeer vast te houden aan die gedachte...

'goed' gedicht, duidelijk geschreven, goed ritme.

Leest lekker weg!..:)...goed verwoord

liefs,
mariamne

In deze tekst spreekt vooral de vertelling mij aan en niet zozeer de verpakking. *slaakt een melancholische zucht van herkenning*

heel goed geschreven!!! mooi.
erg herkenbaar.... zucht! ;)
ik denk dat iedereen zich hier wel in kan vinden!

Thanx :) De gedachte is soms moeilijk om vast te houden, maar I'm trying *zucht* .. Enne, ik had eerst 'elke dag is een nieuw begin staan', maar heb 'm toen veranderd :p