pubergedichtje
 

standaardvorm, simpel, geschreven in een opwelling, maarg oed, daar gaat ie:

Breken

Ik sta in de hoek van de wereld
Mijn handen beven, staan stil op bevel
Ik sta in de hoek van mijn hart
Dit is geen leven, dit is een spel.

Ik voel me leeg en verlaten
Er zijn veel mensen, toch ben ik alleen
Ze hebben het niet in de gaten
Ze schreeuwen door mijn tranen heen

Kan iemand me vertellen, waarom het zo gaat?
Waarom het zo doorloopt, en waar het voor staat?
En als ik er uit breek, wat ik verlaat?

Ik wil eruit breken, uit het gezag
Weg uit de orde, het kuddegedrag
Maar wat zal ik vinden, de volgende dag?

ik vind het helemaal geen standaard pubergedichtje, daar heeft het teveel inhoud voor en het is mooi geschreven :).

Ik vind de 2e eerste strofes echt heel mooi beschreven en diep enzo.. echt cool!

maar ik vind vragen in een gedicht altijd wat lastig... Ik vind het het ritme verbreken en niet lekker lezen... Niet persee alleen bij dit gedicht...

Maar nogmaals je 1e 2 strofes zijn super! Vind ik :)

:D Rupsje

Tis mooj!

mooi!!!(Y)

hou meestal niet zo van rijm in gedichten, maar dit vind ik echt heel mooi! (y)

ik ben het hier wel mee eens...
vragen verstoren meestal het ritme van het gedicht en dat vind ik jammer... misschien kun je de vragen vervangen door gewone zinnen door een soort van onbewezen antwoord te geven op je vragen in het gedicht?!

ik vind die vragen juist helemaal niet storend; vind ze juist goed in het geheel passen

(y) Goed hoor, het is in ieder geval geen standaard gedicht. :)

thanx voor de tips
ik ga werken aan een versie die makkelijker leest, zonder storende zinnen
als ik die af heb post ik hem wel weer in dit berichtje.