De verjaardag van mijn (overleden) moeder.
 

Hoi,

ik heb dus een vraagje:

Misschien is het raar maar ik zit er wel nu al mee.

25 juni is de verjaardag van mijn moeder. Ze zou dan 50 zijn geworden. Zou zijn geworden, ze is dus overleden. Nu woon ik sinds een kleine 11 maanden bij mijn opa en oma, de ouders van mijn moeder. Maar ik weet dus absoluut niet wat ik moet doen de 25e juni. Ik wil wel thuis zijn, want als ik weg ga zitten ze alleen thuis en lijkt het net of het me niet zoveel kan schelen wat zij voelen, maar aan de andere kant wil ik liever alleen zijn. Ook wil ik naar het graf met oma (opa kan niet mee) omdat zij dat prettig zou vinden maar ik ga weer liever alleen of met mijn vriend. Ik heb ook geen idee wat ik moet zeggen of doen ofzo. Toen ik nog bij mijn vader woonde waren we eraan gewend. We hadden het er even over en gingen naar het graf, maar sinds een paar jaar wil ik liever alleen gaan. Beetje een raar verhaal misschien maar hebben jullie misschien tips ofzo?

Annemiek

Misschien kan je een beetje van beide doen?

Je zou een gedeelte van de dag bij je opa en oma kunnen zijn, en een ander gedeelte alleen of bij je vriend. Als je ze dat uitlegt, zullen ze het vast wel begrijpen toch?

En hetzelfde met naar haar graf gaan. Wat wil je zelf het liefst? Alleen (eventueel met je vriend) of met je oma?
Als je het liefst alleen wil, zou er dan niet iemand anders zijn die met je oma mee kan gaan?
En ook hier kan je alleen gaan en met je oma. Al is dat misschien wel moeilijker, omdat je er dan 2 keer bent.
Maar als je met je oma gaat, zouden jullie elkaar ook even alleen kunnen laten. Dan is zij even alleen bij het graf, en daarna ga jij er even alleen heen. Het zijn allemaal mogelijkheden.

Ja er zijn wel mensen die met oma mee zouden kunnen gaan, maar ik wil er ook voor hen zijn en ik vind het echt heel moeilijk om het er met ze over te hebben. We hebben het eigenlijk nooit echt diepgaand over haar, omdat ik het niet durf. Misschien als het wat dichterbij komt die datum. Bedankt voor je reactie iig!

Ik vindt dat je moet doen waar jij je het best bij voelt.Als je alleen naar het graf van je moeder wil moet je dat doen.Mijn moedre zou het liefste met de verjaardag van haar ouders ook naar het graf gaan maar die zijn er niet meer.Mijn moeder was 14 toen ze helemaal geen ouders meer had mischien ietsjes anders maar voor haar is het nog steeds moeilijk daarom doen we rustig aan op de verjaardagen en de sterf dagen van mijn opa en oma.

In iedergeval suc6

Groetjes Diane

Hm, moeilijk..

Misschien kun je de dag in tweeën opsplitsen? De eerste helft doorbrengen met je opa en oma en samen met je oma naar het graf toe, en de tweede helft alleen en dan nog eens alleen het graf bezoeken (of is het heel ver weg?)..

Als dat geen optie is lijkt het me toch verstandig je opa en oma duidelijk te maken wat jij eigenlijk wil. Desnoods schrijf je hen maar een brief of iets dergelijks, en leg je daarin uit dat je er niet zomaar over durft te beginen en dergelijk. Dat zal dan ms vanzelf iets op gang brengen. Dan kunnen jullie er in ieder geval met elkaar over praten en wie weet rolt er dan vanzelf een goede oplossing uit..

Ik denk dat je je wel moet bedenken dat zij jouw moeder was en jij jouw verdriet hebt en je dat ook op jouw manier mag verwerken en daarmee om mag gaan. Hiermee bedoel ik dat het me niet verstandig lijkt je dag aan te passen aan wat jij denkt dat je opa en oma nodig hebben voor hún verdriet. Als voor jouw verdriet alleen zijn belangrijk is, dan zorg je dat je alleen bent. Ik denk dat je opa en oma dat ook best zullen begrijpen als je het hen uitlegt. (Is het ms als graag die dag samen met je moeder doorbrengen? Ze is er dan wel niet meer, maar zo voelt het ms een beetje omdat dat haar verjaardag was..?)

Ja het is best lastig, zeker omdat ik het er nooit over heb met ze. Misschien moet ik ook wel meer tijd aan mijn eigen verdriet besteden, maar dat vind ik gewoon erg moeilijk. Ik kan er gewoon niet tegen als opa en oma verdrietig zijn ofzoiets, misschien vlucht ik er wel voor weg. Ik denk dat ik de eerste helft van de dag idd thuis blijf en later naar mijn vriend ga.

Bedankt

Annemiek

(meer tips zijn welkom hoor :))

Ik herken je situatie heel goed... Zelf zou ik, als ik jou was, met mn oma meegaan, zodat ze toch weet dat je er voor haar bent enzo. De behoefte om alleen te gaan is bij mij ook groot. Ga die dag nog es terug, alleen, en doe de dingen op je eigen manier. Praat anders met je opa en oma. Als jij niet vertelt wat je voelt, kunnen zij geen rekening met je houden. Tis heel lief dat je er voor ze wilt zijn, en dat zal k ook zeker doen als k jou was, maar zij kunnen met zn 2tjes met je moeder bezig zijn, herinneringen van vroeger enzo. Als jij t liever alleen doet, moet je t zeker doen. Sterkte, Heleen.

Naar mijn idee is het sowieso niet onbelangrijk om het er met de mensen die het aangaan er over te hebben dat je liever alleen gaat. Ik weet niet hoe de band is tussen jou en hen, maar als het goed is zullen ze je vast wel (willen) begrijpen. Iedereen verwerkt verdriet tenslotte op zijn eigen manier.

Sterkte op 25 juni.

Jij bent je moeder kwijt, zij hun kind.

Ga nu vast praten over wat jullie op 25 juni gaan doen. Ze plompverloren om 12 uur 'smiddags vertellen dat je de rest van de dag alleen wilt zijn, lijkt me wat te rauw op hun dak komen vallen. Als je nu al afspreekt hoe jullie die dag gaan doorbrengen, kanik me niet voorstellen dat ze er moeilijk over zouden gaan doen. En je hebt rust.

Waarschijnlijk zitten zij er ook al mee in hun maag.

ik weet hoe je je voelt, mijn moeder is ook overleden en op haar verjaardag gaan mn vader, mn zus en ik naar het graf. Ik ga ook weleens alleen als ik dat prettiger vind maar je moet zelf weten of je met je opa en oma gaat of alleen.. veel sterkte op 25 juni, kus leandra

Wat je ook doet, bespreek het in ieder geval met je opa en oma. Voor hen is het natuurlijk ook erg moeilijk. Ik snap trouwens best dat je graag alleen of met je vriend wilt zijn, ik denk dat je dit ook best kunt vragen van je opa en oma. Maar wat iedereen al zegt: deel de dag dan in tweeën, want ook jouw opa en oma zullen jou nodig hebben. :) Sterkte trouwens...

Ik denk dat het het verstandigst is om te doen waar JIJ je het beste bij voelt. Anders zul je misschien nare herrineringen aan die dag overhouden, en dat is zonde.

Probeer er in ieder geval inderdaad met je oma over te praten, want voor haar is het op deze dag ook moeilijk.

Liefs,

AB

Hallo,

Ik denk zelf dat je het beste een kaarsje kan aansteken en veel aan haar denken.

saskia

ps. je moet natuurlijk doen wat je zelf het beste vind, dat kan niemand voor jou gaan bepalen.

Bedankt iedereen, ik heb gelukkig nog een hele tijd om erover na te denken. Het komt wel goed :)

mooi zo! ben ik (wij!!) blij mee!!
xxxxxx