dat je het al weet, maar moet wachten..
 

herkenbaar?
je ziet iemand en je weet gewoon: fuck dat kan heel goed wat worden. Maar je kent diegene nog maar heeeeel ff of helemaal niet.

hoe ken je dat weten als je die gene nog niet eens kent :s

lijkt mij ook nogal raar ja :confused:

Uhm, ik heb wel eens gehad dat ik een jongen één dag kende en helemaal smoor op hem was en er van overtuigd dat wij perféct bij elkaar pasten.
Heel lang verliefd op geweest (durfde niks te ondernemen :(), maar langzamerhand kwam ik toch achter minder leuke dingetjes van hem en uiteindelijk was hij toch niet degene waar ik uitstekend bij paste.
Kortom: je kan het wel denken, maar niet weten.

Ik vraag me af hoe diepgaand het dan wel niet is. Ik kom wel eens meisjes tegen waarbij ik denk 'ja, dat zou best wel eens kunnen werken'. Maar dan heb ik het over werken in de zin van ermee gaan praten en vervolgens ermee zoenen en rotzooien, niet in de zin van 'dat zou wel eens écht een goede vriendin van me kunnen worden'. Want dat kan ik na zo'n korte tijd onmogelijk zeggen.

nee, niet herkenbaar:)

wel dat ik al een hele tijd bevriend met iemand ben en die vriendschap beter en beter gaat en ik denk: 'als dit zo doorgaat, dan word ik verliefd', wat misschien op hetzelfde neerkomt maar iets meer weloverwogen is:)

ken ik niet echt

toen ik mijn vriend zag wist ik meteen dat hij het zou gaan worden voor de rest van mijn leven. Ik kende hem toen net. Het is zo'n gevoel van binnen en het is heftiger dan de normale vlinders. En mijn gevoel was juist want ik woon nu samen met hem!! (y) :p