Sommige klanten...
 

...zijn erg té erg gewoon.

Je kent het vast wel; je loopt al 6 uur te werken, begint enigszins moe te worden, maar 't gaat goed. Totdat er zo'n klant aankomt die vindt dat hij/zij onmiddelijk geholpen moet worden. Dat doe je, maar hij/zij vindt dat je het niet goed genoeg doet en gaat om elke verkeerde prijzing/informatie/whatever lopen zeiken en wordt kwaad op je.

Wat doe je daarmee? Laat je het allemaal maar over je heen komen of kan je je daar behoorlijk over opwinden?


Meestal is het bij mij het eerste, maar kben één keer onwijs kwaad geworden dat een collega me heel snel kwam overnemen en zei dak maar ff achter pauze moest gaan nemen.
Dat mens was in de winkel aan 't schreeuwen wat ik volgens haar allemaal fout deed en vervolgens dacht iedereen dak één of ander dom grietje was dat niet kon rekenen. Achteraf bleek dus dat IK degene was die het goed deed en dat ZIJ het fout had. :mad:

Oh inderdaad. Ik kan me ook helemaal dood ergeren aan klanten die op het laatste moment binnen komen vallen. Ik werk op de brood- en gebakafdeling van een warenhuis. Net als je alles hebt opgeruimd om 5 voor 6 komt er nog een klant die dan pas om 10 OVER 6 weggaat omdat hij\zij een halve vlaai wil en een halfje wit en een bestelling wil plaatsen en dan de vlaai van de maand wil terwijl die er niet is!! AAAAAAAARGH... frustrerend!! maarja...
Wat doe je dan.... Gewoon vriendelijk glimlachen en ondertussen denken hoe je het beste die taart in zijn\haar gezicht kan smijten.

Groetjes Marja

Het vervelende is dat sommige klanten de zin 'de klant is koning' een beetje te letterlijk nemen, en echt denken dat ze alles kunnen maken.

heb ik ook best vaak last van, komen ze 3miljoen x terug en ze blijven maar zeuren. ik reageer er vaak niet eens op, jij doet toch je best??? moeten zij maar niet zo zeuren.

weinig, ja mevrouw, nee mevrouw wordt iets aan gedaan blabla(moet van de baas) en nog voordat ze de winkel uit is ben ik t al vergeten waar t over ging

Ooo, daar heb ik zo'n hekel aan, zaterdag was het erg. Dan heb je echt van die zeikklanten en je moet aardig blijven :mad:

bejaarde kortingsoma's in de supermarkt op zaterdagmorgen als je hoofdpijn hebt van toen je een paar uur geleden nog in de kroeg stond. Of de eeuwige ik-haat-je-maar-toch-blijf-ik-je-nep-glimlachend-aankijken-types.

aarghhhhhh

ik kan me er niet zo heel erg aan ergeren, ben het meestal ook snel weer vergeten, maar zaterdag was er een klant die wilde een gele of blauwe lamp, zij vragen waar die stonden, ik met haar meelopen enzo. En alle 3 de kleuren (we hadden ook nog wit) stonden uitgestald. Dus ik moest even weg, maar kwam na een minuutje weer terug, probeert die vrouw een doos met blauwe lamp open te maken, terwijl er superdik plakband op zit, zodat niet iedereen die dozen openmaakt, dus ik heel vriendelijk:mevrouw, u mag die dozen niet openmaken, de lampen staan hierboven zodat u kunt zien hoe ze eruit zien. Toen moest ik weer ff weg, kom ik terug heeft die vrouw die doos opengesloopt, maar wil de lamp toch niet, maar krijgt hem niet goed de doos meer in, dus zegt ze zo: ja, ik wilde toch even weten hoe die lamp eruit ziet. En ik de hele tijd: ja mevrouw, nee mevrouw. Baas boos omdat heel die doos gesloopt is. Uiteindelijk kom ik die vrouw bij de kassa tegen, wat koopt ze: alleen een potje lijm :mad:.

Of toen ik in een patatkraam werkte en vroeg aan een man of hij er saus op wilde. Vraagt hij welke sauzen we hebben, ik noem ze alle 9 op, wat zegt ie: doe toch maar zonder......

Ik bedoel, ga dan ergens werken waar je geen klanten zijn, bessen plukken of een kranten baan of zoiets dergelijks. Je doet het alleen jezelf maar aan.

Ik werk in de frituur en heb eigenlijk weinig last van.
En meestal kan ik er wel om lachen.
vb: Ik heb een keer mee gemaakt dat mensen binnen kwamen om een softijsje te kopen, maar ik vertelde ze keurig dat het softijs op was. Bestelden ze een milkshake.
Ik kon er wel om lachen. :)

Zit jij op de nehalennia in middelburg?

Ja heb ik ook weleens gehad. Van die klanten die echt denken dat je geen gevoel hebt. Er was eens een klant, ze liep heel de tijd denigrerende dingen over me te zeggen nadat ik haar (volgens haar) niet goed behandeld had: wat doe je hier joh, jij moet vakkenvuller worden ofzo! Of nee, nog lager, jij moet bij de mac donalds gaan werken, meer kan je toch niet!
etc, etc.

echt te erg. en dan wil je natuurlijk van alles terug zeggen maar ja, dat mag niet :rolleyes: dus dan ga je naar achteren en dan komt alles los, dan sta je echt zo te shaken van woede.. Zoiets zèg je toch niet tegen iemand? Ook al maakt ie een fout ofzo, iedereen maakt weleens een fout.

Maar goed, soms leer je er ook wel van als een klant je eens op de vingers tikt. Dan ga je meer letten op hoe je nou eigenlijk tegen klanten doet en of het niet wat beter kan.

Meestal moet ik samen met een oudere vrouw werken en die is zo droog, dus als ik een lastige klant heb...dan zegt zij weer iets keihards en toch humoristisch en dan ga ik ook meedoen en dan druipen ze af omdat ze weten dat ze voor lul staan :)

Baas doet gelukkig nie zo moeilijk over het feit dat we samen soms lullig uit de hoek komen, want hij ziet dan ook wel in dat die klant dat verdiende :o

Gewoon volhouden dat openmaken kopen is :p dan durven ze m nie open te maken...

Als 'n klant iets doet wat ik niet vind kunnen wijs ik 'm er beleefd op, maar ik laat wel merken dat 't niet door de beugel kan.

Precies de meeste mensen van tegenwoordig hebben echt geen respect meer voor winkelpersoneel. Gelukkig valt het bij ons wel mee hoe lastig de klanten zijn, bovendien zijn we altijd extreem beleefd :)

Maar klanten die over mij persoonlijk beginnen te klagen (is wel eens voorgekomen) terwijl ik echt gewoon meer dan goed voor ze zijn geweest (lees: camera die niet bij ons gekocht was gratis gemaakt en mijn oude camera als leencamera uitgeleend) en die begint schreeuwen die hebben echt pech gehad.... dat mens flipte gewoon ofzo en toen heeft mijn baas vriendelijk gevraagd of ze de winkel wilde verlaten.....

Toen ik nog bij de Hema werkte had ik liep ik ooit eens over de kleding heen - dat was niet mijn normale werkplek - spreekt een vrouw mij aan of we een bepaald vest nog in een andere maat hadden. Dus ik ging ff in de computer kijken, bleek dat we die niet meer hadden. Ik terug naar die vrouw: "sorry, die hebben we niet meer". Stond ik even later in het magazijn, zie ik een collega van me (een meisje) met datzelfde vest het magazijn in lopen. Bleek dat ze voor diezelfde klant naar dezelfde andere maat moest zoeken. Want, zo had die klant tegen mijn collega gezegd, jongens kunnen meestal niet zo goed zoeken. :D

Ik kon dr wel om lachen, maar dat doe je toch gewoon niet als klant? Als jou verteld wordt dat iets er niet is, dan ga je toch niet aan iemand anders vragen of het er wel is???