dwangmatige handelingen
 

Ik weet niet zeker of ik de term 'dwangmatige handelingen' goed gebruik, maar wat ik bedoel is dus dat je iets van jezelf móét doen 'omdat anders...'
Ik heb er zelf vrij veel, waar ik op zich niet veel last van heb, maar ik was er even nieuwsgierig naar hoe veel het bij anderen voor komt en wat voor dingen het precies zijn.

- Ik moet altijd mijn tanden poetsen voordat ik naar buiten ga, ook als ik een halfuur daarvoor nog mijn tanden heb gepoetst. Als ik dat niet doe zal niemand met me praten en ontwijkt iedereen me.
- Ik mag op een zebrapad niet tussen de witte strepen stappen. Als ik dat toch doe, dan moet ik een week uit de buurt van water blijven want als ik in die week toch in het water kom dan zal ik bijna verdrinken.
- Als de telefoon gaat, moet die een even aantal keer gerinkeld hebben voordat ik hem opneem. Ik mag absoluut niet opnemen terwijl er een rinkel bezig is. Als ik de telefoon verkeerd opneem, zal het gesprek negatief zijn.
- Het volume van mijn stereotoren mag alleen op 5, 8, 11, 15, 17, 19 en 23. Als het volume op een ander getal staat, brengt de muziek verkeerde ('evil') gedachtes in mij.

Zo heb ik er nog wel een paar. Het vreemde is dat ik ergens wel wéét dat het niet zo is, maar dat ik het zelf steeds waarmaak. Als ik mijn tanden niet heb gepoetst, zie ik er uit onzekerheid zo ondoordringbaar uit dat niemand mij aanspreekt, als ik in het water ben terwijl ik een zebrapadfout heb gemaakt, ben ik zo bang dat ik vergeet te zwemmen, als ik de telefoon verkeerd op neem, ben ik aan de telefoon stil en afwezig en loopt daardoor meestal het gesprek niet goed, enzovoort.

Maar mijn vraag dus: wel eens last van dit soort dingen?

Ik vind het nogal erg extreem. Alhoewel het vast veel erger zal kunnen. ;)

Heb je wel eens hulp gezocht hiervoor? :/

Het lijkt me niet zo fijn als er steeds meer bij komen..

heb geen hulp er voor gezocht, want ik heb er geen last van:) er komen soms nieuwe bij, maar sommige verdwijnen soms ook, het blijft ongeveer gelijk, en het is nooit zo dat ik iets ernstigs of levensverandernds moet doen van mezelf

Ik weet eigenlijk niet echt hoe dat dwangmatige voelt.
Ikzelf heb een gruwelijke hekel aan stof en vuiligheid, ook heb ik een hekel aan rommelige omgevingen.
Maar dat heeft hier eigelijk niet echt iets mee te maken, want als dat wel zo zou zijn, zou ik dat allemaal op willen ruimen, en dat gebeurd alleen in mijn eigen huis.

Eigenlijk hebben alle mensen wel een beetje dwangneurose ("toch nog even kijken of de deur wel op slot is !!") maar als je er vreemde gedachtes bij krijgt kan je een dwangneurose hebben. Ik kan natuurlijk niets zeggen over de mate waarin jij dit hebt, maar ik zou toch voor de zekerheid eens met je dokter erover gaan praten, hij kan je (indien nodig) doorverwijzen naar iemand die je meer hulp verlenen kan.

Mwuh; als zij er geen last van heeft, hoeft ze toch niet gelijk naar de dokter ervoor. Zolang het maar niet erger word.

Ik moest vroeger van mezelf altijd alles tellen. Dus bijvoorbeeld het aantal tegels in de wc, badkamer. Op school het aantal stoelen/tafels in de klas. Als ik naar huis fietste het aantal zebrapaden (29), stoplichten (3), lantaarnpalen (196). Als ik dat niet deed, dan zou ik een ongeluk krijgen. :confused:

Ben er gelukkig nu vanaf ;) Alhoewel ik soms die drang nog wel voel om bijv. het aantal verkeersborden te tellen

Er is een vorm van Jilles de la tourette waarbij mensen dwangmatige handelingen uitvoeren. Het hoeft dus niet altijd vloeken te zijn! Hier heb ik wel eens iets over op tv gezien, misschien kan je er iets over lezen en kijken of je jezelf erin herkent.

Ik had dat met dingen tellen, echt alles ging ik tellen, ramen , strepen, palen, verkeersborden. Maar gelukkig ben ik er nu af.

Alleen als ik van uitgaan terugkom (en dan niet meer helder van geest ben) , dan wil ik 's nachts nog weleens opstaan om de voordeur te controleren als ik 'm daadwerkelijk dicht heb gedaan.

Ik heb ook wel een paar van die dingen, maar dat zijn wel kleine dingetjes. Bv. 2 of 3 keer gaan controleren dat de deur van de auto wel dicht is, altijd op dezelfde plaats gaan parkeren. Maar wat jij hebt gaat wel vrij ver. Het doet me zelfs denken aan het syndroom van Gilles de la Tourette, of dwangneurose.

ik vind zelf eigenlijk niet dat het zo ver gaat... hmm... nooit kinderen gezien die niet op de randjes tussen de tegels mogen stappen? zoiets is het toch meer...
en ik besef zelf heel goed dat het niet écht zo is, dat het niet écht gebeurt, en heb er zoals ik al zei geen last van... dus het lijkt mij nogal overbodig om hulp te gaan zoeken:)
ik denk dat 't eerder komt door waterangst wat ik sterk had toen ik klein was, veel genegeerd worden op de basisschool en in het begin van de middelbare school waardoor ik 'oorzaken' ging zoeken, en verder uit onzekerheid... Het is niet moeilijk om het volume goed te zetten of de telefoon goed op te nemen, en als anderen de telefoon anders opnemen dan ik heb ik daar ook geen probleem mee... en daardoor zijn dat dingen waarvan ik zeker weet dat het goed gaat, en dat ik 't goed doe.

maar ik vroeg om ervaringen van anderen, niet om 'ga hulp zoeken'

Dat kinderen niet op de randjes van de tegels mogen trappen komt eerder voort uit hun magische idee van hoe de wereld eruit ziet. Een klein kind heeft nog het idee dat hij de spil is waar de hele wereld om draait. Dat zal best zo wezen, voor zijn moeder dan. Maar niet voor de wereld, en dat is best even wennen voor zo'n uk.
Hij gaat die macht bezweren, en het geluk afdwingen, want het idee dat je enerzijds die enorme macht hebt en anderzijds best door hebt dat dat je afhankelijk bent van het toeval en de grillen en nukken van anderen, is allesbehalve een geruststellend idee.

Bij sommige mensen blijft dit mechanisme nog aanwezig. Gelukkig bij Sarah niet zo erg, er zijn ook mensen die zichzelf de meest vreseljke dingen laten doen. Ik heb het gelukkig niet, ik heb zo al genoeg zorgen aan mijn kop!

Tanden poetsen vooraleer je weggaat, als je het niet doet, verdrink je? Volgens mij gaat dat toch wel ver hoor. Misschien ben ik wel verkeerd, misschien moet je het eens opzoeken ofzo.

ik heb de vreselijk irritante gewoonte om altijd en overal waar ik kom de traptreden te tellen. zelfs op school..! overal waar ik kom tel ik de treden.
verder heb ik niet echt ergens last van. alleen soms van die acties dat als ik ergens binnenkom en er staat een stoel scheef of een lade open, dat ik die dan meteen dicht ga doen of die stoel recht ga zetten.
een schilderij is voor mij ook niet echt veilig. die moet ik ook recht gaan hangen enzo..:S en ik doe altijd en overal de lampen aan omdat ik af en toe iets tegen donkerte heb..

nu ik dit lijstje zo nalees, heb ik toch wel een beedje last overal van enzo..:o :s

hee, je combineert twee dingen die er niets met elkaar te maken hebben:) tandenpoetsen&verdrinken?
als ik mijn tanden niet poets, ontwijken mensen mij omdat ik onverzorgd ben, is het idee dat in mijn hoofd woont, en dat zebrapad is lastiger uit te leggen.
Stel je eens een snelstromende rivier voor, waarin stenen zijn gelegd zodat je kunt oversteken. Als je op die plaats de rivier over steekt, stap je alleen op de stenen, en niet er tussen in, anders verdrink je. De witte strepen op de weg zijn de stenen in de rivier. Maar verdrinken in asfalt gaat niet, vandaar dat een Iets het uitstelt tot ik bij water ben. En ik wéét dat het onzin is, maar ik geloof het toch op dat moment.

kheb het met stoeptegels! dan mag ik niet op twee stoeptegels tegelijk staan en idd ook met zebrapad!

dat zebrapad-verhaal lijkt behoorlijk op bijgeloof.

ik moet alles met een even getal doen
dan raak ik bijv. met de ene vinger iets aan en dan MOET ik het nog een keer doen en als ik fiets trek bijv ik mijn tenen per ongeluk in en adem ik op een bepaalde manier bij een lantaarnpaal enzo en dan blijf ik de hele weg bezig om dat nog een keer precies hetzelfde te doen..
lukt nooit-->erg frustrerend
krijg soms ook last van mijn adem hierdoor
hmmm best ziek als ik het zo opschrijf

idd, ik ken een meisje, dat juist altijd overheen ging praten en enorm veel lachte, maar enorm hyper was, die had het ook:)

Ja, ik heb teldwang tot 5 en mijn vingers moeten allemaal eenzelfde aantal keren iets aanraken. (en dan ook nog eens in 5voud :S)

Ik moet dingen soms een bepaald aantal keren doen... of als ik ergens op loop, bijvoorbeeld een tapijt, en ik stap over op een houten vloer... dan moet ik dat met twee voeten tegelijk doen, of tenminste het tapijt met beide voeten net zo vaak aangeraakt te hebben... anders voelt het alsof mijn ene voet zwaarder is dan de ander... heel raar, maar ja...

en zo heb ik nog wel meer dingen, lijkt me vrij normaal?

Heb ik eerlijk gezegd niet zo'n last van. Wat wel zo is is dat ik bij zo'n zebrapad ook alleen op die zwarte strepen wil gaan staan, maar het is niet echt 'dwangmatig', als ik het zo zal zeggen.

ik heb het nu niet meer zo maar vroeger had ik van die dagen als ik de leuning 5x met mn linkerhand aanraakte moest dat ook 5x met mn rechterhand alles moest persies even vaak door mn linker als door mn rechter kant gedaan worden.ow 5 x links kauwen en 5 x rechts
dat ehb ik nu ook met pinda's eerst eet ik de gebroken pinda's om de beurten dus 1 links 1 rechts 1 links 1 rechts enz en dan pas de hele maar dan moet ik wel even veel helen links als rechts kauwen en ze moeten ook ngo ongeveer even groot zijn :(

dat is best extreem...

en hey zal ik je nog eens iets vertellen

HET IS BULLSHIT






had er vroeger zelf last van, toen zei ik tegen mezelf: NEE, dit keer niet. Daarna was het over.

mm, het is volgens mij zeker geen bullshit...
Maar goed, ik heb er wel eens iets over gelezen. ging over een meisje, die had een versje gehoord (op de scheur gelopen? moeders rug gebroken..) zoiets ging het. ze mocht niet meer op de scheuren in de stoeptegels lopen, deed ze dat wel, dan moest ze eerst weer helemaal terug naar huis. later was het zo dat ze de deurknop moest kussen voor ze naar buiten ging. Haar vader werd er helemaal gek van, en ze moest in therapie. Daar waren nog meer mensen die dwangmatig waren. Zo wilde de een geen groente eten voordat ze het groente had bedankt dat ze het mocht opeten, en de ander had smetvrees, en moest alles met handschoenen vastpakken enz. Goed, misschien onzinnig verhaal, maar het komt dus heel vaak voor en het is zeker geen bullshit.
xxxxx en knuf

De enige herkenning hier (behalve dat een vriendin van my mayb ook zoiets heeft, maar daar weet ik nie veel van) iz dat iedereen het wel heeft, maar dat het bij de een erger iz dan bij de ander. Ik had vbroeger wel es dat ik als ik op de stoep liep, niet tussen de tegels mocht staan. Mijn voet mocht dus niet zo'n randje raken. En verder, als dat dus wel gebeurde, dan moest dat bij mijn ander voet ook. Alles moest gelijk zijn. Als ik jeuk had aan de linkerkant van mijn neus en als ik daar dan ging krabben, moest dat ook aan de rechterkant van mijn neus. Als ik mijn rechteroor per vergissing aan raakte, moets dat ook bij de andere. Maarja, toen was ik n jaar of 4. Nu heb ik wel es soms dat ik als ik in t ziekenhuis ben ofzow, dat ik dan niet op die tussenrandjes ga lopen, of alleen op de blauwe tegels, vind ik wel grappug. Maar het is niet zo dat ik mezelf er in dwing ofzow. Vroeger wast ook zo dat ik er af en toe gek van werd en dat ik dr dan maar mee stopte :D Ik weet nie of je gister de film: "As good as it gets" hebt gezien, maar die man heeft daar ook wel wat last van. Ik denk wel dat jij idd iets dwangmatigs hebt, vooral om dat je jezelf wijs maakt dat er dan iets gaat gebeuren. Ik zou als ik jou was er wel iets aan gaan doen, helemaal omdat je door hebt dat het niet 'normaal' iz. Toch moet je wel oppassen, want die vriendin van my heeft hier ook wel es last van, maar ze lerenhet haar af in t Ziekenhuis, door haar het haar DWANGMATIG te verbieden; over vuur met vuur bestrijden gesproken. En tis nog wel n Acedemisch ziekenhuis ook. Duss.
Maar suc6 dr mee en ik hoop dat je dr van af komt, want het lijkt me niet egt confortabel leven zo.
Liefs van Sara

ik heb er ook viel, vooral controle handelingen

-kijken of microfoon naast mijn kassa echt uit ist
-kijken of 's nacht mijn kamerdeur goed dicht ist
-wann ik met rechterbeen 2 keer op de anderekleurige stoeptegel stap, dan moet links ook 2 keer

ook steeds mijn ogen dichtkijpen enzo, slaat nergens op :P

ik heb niet echt van die dingen dat ik iets moet doen want anders. maar meer omdat het "gewoon" moet. dat ik bijv. 'n pen 'n paar centimeter opzij liggen. niet met reden, maar omdat het van mezelf gewoon moet.

Misschien in sommige gevallen
Maar niet altijd. Ik heb een keer een documentaire op tv gezien, over dwangmatig handelen. Ik weet niet of het precies hetzelfde is als wat de mensen hier beschrijven, denk het niet eigenlijk. Of ja misschien wel hetzelfde, maar dan in veeel lichtere mate.
Maar goed, bij die mensen werd het dwangmatig handelen veroorzaakt door een fout in de hersenen. Bepaalde impulsen bleven te vaak 'heen en weer' gaan ofzoiets. Nouja daar weet ik het fijne niet van, het kwam iig door een fout in de hersenen en niet door de mensen zelf.

Vroeger had ik ook zo'n hele lijst met dingen die ik móést doen, maar na verloop van tijd is het steeds minder geworden.

Hey Saar, ik heb het ook ongeveer zo.. Zo moet bij mij bv alles wat op een tafel ligt of staat ook ten opzichte van elkaar en van de tafel 'goed' staan. Staat er een kopje oid uit de orde, dan ga ik het áltijd goed zetten... best gek..

Alles moet bij mij dus volgens een bepaalde orde staan, dingen die die orde verstoren moeten er weg. Als het níet goed staat en ik laat het staan, kan ik helemaal niets meer doen - tenminste dat idee heb ik - pas wanneer het weer op orde staat, kan ik verder met wat anders.

Ook met tandenpoetsen heb ik een ritueeltje, ik móet altijd eerst mijn tandenborstel nat maken, kraan uit, tandpasta erop, kraan weer aan en weer nat maken en dan poetsen, ook volgens een bepaald patroon, als ik afwijk heb ik het idee dat m'n tanden niet goed schoon worden en moet ik ze nog een keer poetsen, dit maal wél volgens dat patroon...

Zo zijn er nog veel meer dingen, bij veel dingen weet ik gewoon dat het gevolg wat ik eraan vast knoop niet klopt, maar toch doe ik het... Ik denk dat je het wel dwangmatige handelingen kunt noemen, in mindere mate misschien.,.. Als je er echt last van hebt kan je er misschien eens met een dokter oid over praten, maar wanneer je niet het idee hebt dat het je belemmerd zal het geen probleem zijn...

Succes iig!

Denk dat ik dat ook ooit een tijdje had...
Ik kon gewoon niet gaan slapen voordat ik ALLE lichtschakelaars had uitgetrokken, nagekeken had of alle aparaten wel uit waren, de frigo , koelkast,... genoeg gesloten waren, alle stekkers uitgetrokken waren van apparaten die stand-by staan,...
moet je weten dat ik in een reusachtig huis woon...
NU dat heeft een jaar ofzo geduurd, dit hele ritueel, maar nu ben ik er bijna over
Ik denk dat het samenhangt met een vuurfobie, ik had gewoon schrik dat het huis zou afbranden
Ooit heb ik gelezen dat het een manier is om te proberen controle over je leven te krijgen
wie weet...

maar weet dak ik ENORM blij ben dat ik niet meer elke avond een uur veiligheidsinspecteur moet spele en 5 keer opstaan in het midden van de nacht omdat ik niet meer zeker ben of ik alle lichten wel uit had gedaan...

Wat een opluchting :)

Hmm ik heb wel een rare, als ik bestek pak pak ik meestal niet de bovenste, omdat dat logisch is, en ik wil niet het logische doen, want stel nou dat er gif op zit ofzo dan zou iemand dat op de bovenste vork doen, vandaar dus dat ik de vork ergens tussenuit graaf, maar echt een dwangneurose is het niet, want soms denk ik er niet bij na en pak ik gewoon de bovenste...
Vroeger moest ik altijd bij alles wat ik deed "1,2,3" in mezelf tellen, niet omdat er anders iets zou gaan gebeuren, maar het ging vanzelf...

Ik had er een paar jaar lang een hele vreemde; ik moest letters van een woord op een bepaalde manier verdelen, waarna ik ze waarden kon geven en als ik ze dan combineerde en op nul uitkwam, was een woord 'goed'. Daar ben ik nu godzijdank vanaf, het was namelijk erg vermoeiend. Ik heb er nu nog maar een paar kleine, als ik mijn kamer binnenkom, is het veiliger om even op de grond te gaan zitten of liggen. Ook moet ik de lampen in een bepaalde volgorde aandoen, terwijl het uitdoen niet uitmaakt (leuke woordspeling trouwens). Als ik tegenover een stenen muur zit, volg ik de richels ertussen (het cement of hoe heet het) en kijk of er een manier is om het helemaal te volgen, als er iets voor de muur staat, zit ik blijkbaar niet op de goede plaats.

Die van mij?

And the Raven, never flitting, still is sitting, still is sitting
On the pallid bust of Pallas just above my chamber door
And his eyes have all the seeming of a demon that is dreaming
And the lamp light o'er him streaming throws his shadow on the floor
And my soul from out that shadow that lies floating on the floor
Shall be lifted - nevermore!

Uit mijn hoofd - ik ben zo erg.

haha, ik weet hoe jij je voelt ;)

Hoe kun je zoiets moois NIET uit je hoofd kennen? The Raven is mijn mantra geworden :D

Hoe denk jij over The Pit and the Pendulum? Of, laten we het nog briljanter maken, William Wilson?

ik heb ook wel een aantal handelingen die ik persé moet doen. ik veeg als ik aan een tafel zit wel 30 keer per minuut de tafel schoon(ok ik overdrijf, 20 keer:p), als ik in bed ga liggen heb ik een speciale manier hoe ik mijn muren moet controleren, ik controleer 40 keer per dag mijn sieraden enz enz.

ik ben gewoon een controlefreak en volgens mij passen die handelingen daar in. ik vind het verder niet echt belemmerend.

ik had het vroeger een jaar lang ofzo geloof ik.. ik moest alles vijf keer aanraken en als ik het "verkeerd" deed 25 keer etc. erg vermoeiend.. gelukkig ben ik er alweer een paar jaar vanaf :)