Lachen, veeeel lachen :)
 

Oi,

ik heb zoiets dat ik altijd lach als ik met mensen omga. Niet dat het erg is ofzo, ik lette er gewoon eens op. Als ik met iemand aan het praten ben en ik heb eigenlijk niet echt iets te vertellen of er wordt ook helemaal niets grappig gezegd, dan lach ik meestal gewoon. Niet hardop (normaal toch niet) maar ik heb altijd wel zo'n glimlachje zonder reden. Hebben jullie dat ook?

Voort laatst ben ik ook eens weggeweest met een meisje en ik zat ook constant naar haar te lachen, ook al was ik niet verliefd op haar. Ik voelde niets voor haar, maar we waren alleen en ik weet echt niet waarom maar ik moest gewoon lachen te hele tijd. Zij dacht natuurlijk dat ik zot was van haar, maar ik kon er niet aan doen.

Sommige mensen vind ik gewoon echt leuk (ook al is er iets speciaals aan hen en zijn ze soms extreem serieus)....volgens mij ben ik een beetje gek :p en ik kan wel verstaan dat sommige mensjes mijn manier van doen raar vinden (nie dat het me kan schelen, ik ben mezelf en daarmee basta) morja :)

Hebben jullie ook dergelijke situaties of reageren jullie ook zo als je niet anders weet hoe je moet reageren?

Bij mij is dit nog eens zeer goed van pas gekomen in klas. Ik had altijd slechte punten en de lerares kon nooit kwaad zijn op mij omdat ik altijd zo vrolijk over kwam. :p

Verder weet ik wel nog een paar zulke mensen, maar volgens mij zitten die aan de drugs, wat dus wel een andere kwestie is denk ik.

Heb dat niet.
Vind het trouwens onwijs irritant als iemand
de hele tijd een glimlach op z'n gezicht heeft.. :\

Als k niet weet hoe 'k moet reageren,
word ik vaak vrij sarcastisch.. :o

ik heb t ook :(

tja k heb t eigenlijk altijd als ik mensen ga zien..

bes wel stom.. k heb het ook op begravenissen enzo.. zit iedereen daar zo verdrietig te zijn, wil ik lachen en schreeuwen hoe blij ik ben...terwijl ik wel echt verdrietig ben en het echt erg vind enzo

nu ja, als ek echt verdrietig ben ga ik wel wenen hoor (op begrafenis) anders gewoon serieus kijken en triest

lijkt me lastig, aftief triest kijken als ik eigenlijk moet laggen, dan zou ik helemaal de slappe lag krijgen :D

Gebeurt ook wel eens, soms ben ek gewoon raar. Zo ene keer toen ik pas ontdekt had dat het meisje waar ik stiekem op verliefd was me niet wou hebben ging ik helemaal uit de bol. Begon bijna te dansen op school van blijdschap......doesn't make any sense :D

het woord nog leuker als anderen dan heel serieus gaan uitleggen dat het heel serieus is en dat jij het niet begrijpt, dat had ik 30 min geleden nog, mijn zusje moest een spreekbeurt maken, maakt ze er een over schapenwol :rolleyes: . NOu ik laggen, zecht mijn ma ook nog eens: Schapenwol is heel belangrijk in het leven van heel veel mensen op deze aarde :rolleyes:

ha ha ha ha :D

Ik zit zelf de hele dag te lachen als ik vrolijk/verliefd ben :D
Dat vind ik dan altijd wel leuk, en de mensen om me heen geloof ik ook, dan krijgen die ook spontaan zo'n lach op hun gezicht als ze mij zien :D
Ik vind t ook alleen maar leuk als iemand zo happy is dat ie de hele tijd lacht, nouja, t kan ook irritant zijn, maar als dat bij een vriendin is ofzo krijg ik daar vaak zelf ook een lach op mn gezicht door :)
Anyway, wees maar blij dat je dat hebt, altijd lachen wordt in ieder geval meer gewaardeerd dan altijd chagrijnig kijken (y)

Ik ben ook heel spontaan en op de middelbare school was het elke dag ook keihard lachen, was echt zo super :D maar als mensen te veel lachen krijg ik vaak de indruk dat ze dom zijn, geen inhoud hebben op ze tijd serieus zijn is ook goed

ik had ook wel zoiets
nog steeds, kan overal wel snel om lachen,
als ik dan vrolijk ben lach ik ook echt.
op me middelbare school vond ik het niet stoer om de hele tijd een vrolijke lach te hebben.
me humor werd sarcastisch en spottend voornamelijk en me lach een grijns.
Aangezien ik alles in de wereld wel klote vond, had ik eerder een kwaaie kop dan een vrolijk gezicht.
Ben inmiddels van school veranderd, wat ouder en mijn gezicht ging van kwaad naar neutraal.
Nu weet ik niet meer wanneer ik vrolijk mag zijn. wanneer boos en waarneer neutraal.
Ik zou soms de hele dag wel kunnen lachen, maar dat vind ik dom.
Past niet bij me.

Nou volgens mij valt dat wel mee,
Volgens mij hardstikke gezond.
En je zegt het zelf al, "ik ben mezelf en daarmee basta"
Daarom.. Nie moeilijk doen. Wees jezelf.

iemand zei iets over begrafenissen.. ik heb dat ook. ik moet dan lachen. ik wil niet dat mensen huilen of verdrietig zijn. daar kan ik niet tegen. heb veel liever dat mensen lachen.

ik lach zelf ook heel erg veel. ook als ik me niet zo lekker in mn vel voel. zit gewoon in me. dat ben ik. voor iedereen ben ik altijd het vrolijke meisje.
toen ik laatst op school moest huilen (wat ik echt HAAT en nooit doe) waren ze volgens mij een beetje in shock, dat een meisje dat altijd vrolijk is, ook kan huilen. :o :p

Ik heb dat ook wel es en dat ik dan zo'n (schijnbaar) onschuldig glicmlachje heb en dat mensen dan zo me aankijken en dan vragen van: "Wat?!"
En als ik dan heel onschuldig zeg: "Niks"
Dan geloven ze me niet:(

Maar ik kan ook heel kwaad kijken zonder dat ik t door heb, maar dat heeft weer met iets anders te maken, maar dat lachen is soms wel irritant:D

Veel lachen kan een teken van onzekerheid zijn. Of een overschot aan serotonine :p

Ik zit wel eens in de klas een proefwerk te maken, en dan is het doodstil en lees ik iets of zie iets of zo en moet ineens keihard lachen. En dan heeft de rest van de klas ook de slappe lach.
En mijn huisgenootje Jolanda zegt weleens mij kakelend te horen lachen voor de tv ofzo. Das wel eh.. lachen :D :p

Lekker aardig, iemand vertelt haar probleem, waar ze mee zit en jij zegt dat het inderdaad behoorlijk irritant is, dat zal ze leuk vinden

Ik heb wel soms een binnenpretje zoals ze dat zo mooi noemen..
O ja, zeer irri als mensen denken dat je verliefd op hen bent als je naar ze glimlacht of als je ogen gaan stralen als je diegene ziet..Pfff!!.. :D..Maar voor de rest maakt het me niet zoveel uit als iemand veel lacht.. :)

weetje, volgens mij ben jij gewoon gelukkig..

Haha jah!Volgens mij ook!

Wees er blij mee (ben je ook wel denk ik) dat je zo vrolijk bent!Dat mensen het soms irriteert is misschien omdat ze zelf helemaal geen reden hebben om te lachen.

Het rare van mij is...Op school ben ik ook heus wel vrolijk en lacherig maar op straat als ik dan naar huis fiets ofzo dan fiets ik wel met een stomme brede glimlach (wel cker gemeend) en wil ik wel tegen iedereen die ik tegen kom vrolijk 'hoi' zeggen.
Dit is vooral als ik een goede dag heb(heb ik de laatste tijd steeds vaker!)...
Ik heb eigenlijk niets meer om ongelukig over te zijn en ik vind het dan ook heerlijk om mensen te laten zien hoe vrolijk ik ben!
Das misschien een beetje vaag maar dat als je met iemand gaat stappen en dan de hele tijd maar lacht vind ik wel een beetje vreemd....Is dat dan zo als t stil valt of als je niet meer weet at te zeggen?Je zegt dat je het niet weet maar er is vast wel en reden voor.
Als je echt wil weten of het wel gezond is ofzo zou ik naar je huisarts gaan maar mij lijkt het voor zover wel heel gewoon en lekker...Lachen is toch heel lekker....! :D

als ik me niet op mn gemak voel heb ik meestal zo'n nepglimlachje.
maar ik geloof niet dat je dat bedoelt met lachen als je bij mensen bent.

nog irritanter is het volgende:)
in de meeeest ellendige situaties, neem vb dat je te horen krijgt dat naaste familielid overleden is, je lach niet kunnen inhouden, hoe erg je het ook wel vindt hoor, mar gewoon uit miserie beginnen lachen!!
nog erger :) ik heb er last van :D