Jongen
 

Het meisje in de spiegel keek hem recht aan. Ze was niet erg mooi, maar wel aantrekkelijk met de sprekende ogen en de zomersproetjes op haar kleine wipneus. Het bruine krullende haar leek een eigen leven te lijden. Voorzichtig glimlachte hij en het meisje glimlachte onmiddellijk terug. "Hallo meisje" fluisterde hij, alsof hij bang was van zijn eigen stem. Het meisje keek hem nog steeds recht aan, vrolijk maar toch wat angstig.
Haar lippen bewogen even, alsof zij hem ook begroette. Hij glimlachte weer, en een hele tijd keken ze elkaar aan. Op het laatst staarde hij gewoon met een verdwaasde uitdrukking naar het meisje in de spiegel.
Ten slotte wendde hij zijn blik af, hij draaide zich om en begon te huilen. Langzaam, bijna zonder tranen, maar zijn mond vertrok en zijn schouders schokten. Hij bracht zijn handen naar zijn gezicht, wreef de warme tranen uit zijn ogen. Zij haren vielen voor zijn gezicht en driftig duwde hij de weerbarstige krullen naar achteren. De bruine krullen, die zijn moeder zo prachtig vond, maar die hij haatte.
Hij klemde zijn tanden op elkaar en dwong zichzelf om te stoppen met huilen. Echte jongens huilen niet.
Helaas was hij geen echte jongen.

(y)

Ik vind het een beetje vaag dat einde. Verder wel mooi beschreven :)

Bedankt jullie beide....

Kun je een beetje beter uitleggen wat je vaag aan het einde vind?

Dat begrijp ik niet helemaal. Wat is het dan? Een meisje?
Maar ik zou het niet veranderen, ik denk dat dat voor het verhaal niet zo mooi is.

Hm.... De kern van mijn verhaal blijkt niet zo over te komen als ik had gehoopt, of zo....

Ik zal eens kijken of ik nog iets anders met dit thema kan doen, een verhaal kan schrijven waarin mijn bedoeling beter naar voren komt.

Hartelijk bedankt in ieder geval!!!

Het verhaal zelf blijft redelijk... onduidelijk. Ik heb het twee keer gelezen, maar ik vat het maar half. Tenminste, ik denk dat ik het vat. Zij is een meisje, maar wil een jongen zijn?


Spelling, stijl:

Goede opbrouw, toch had er een soort van intro wel bij gemogen, in plaats van meteen in het verhaal te 'vallen.'


"wipneus"
Ruig woord.
""Hallo meisje" fluisterde hij, "
Na meisje hoort een komma.
"Zij haren vielen"
Zijn haren
"weerbarstige"
Weer een ruig woord.

Het verhaal lijkt mij redelijk duidelijk (dit is althans wat ik ervan kan brouwen): Het gaat over een jongen die op een meisje lijkt en daar absoluut niet gelukkig mee is?
Klopt dit?

Ik vind het trouwens een erg mooi geschreven en pakkend verhaal :)