Kind van de schemering...
 

Kind van de schemering...

Langzaam druppelen woorden weg,
eens zijn ze gezegd, nu weer vergeten.
Is de betekenis verloren gegaan,
en jij, jij kunt het weten.

Vertaald in iedere taal die je kent,
de liedjes die ooit van belang waren.
De woorden die je hart eens braken,
en je in het donker lieten staren.

Kilometers ver hou ik je hand vast,
jouw handen nog vol vertedering.
Maar ergens heeft het licht je verlaten,
jij, kind van de schemering.

hmm de rijm vind ik niet echt geweldig...

maar jij weet wel echt heel mooie woorden te kiezen, valt me in meer van je gedichten op... (y)

alleen houw in de laatste strofe... klopt dat?

vind em wel duister, mooi :cool:

zonde van de rijm...

De rijm is een beetje gezocht. Ik vind de woordkeuze echt wel goed! En mooie titel ook, Kind van de schemering. Het trekt me aan om het te gaan lezen.

Mooi gedicht! en je hebt pakkende woorden gekozen!! het sluit allemaal op elkaar aan en is een beetje duister! heel mooi bedacht vooral die laatste zin! (y)