liefde = tactics?
 

Hoi,

Het is nu een tijdje uit met mijn ex en ik heb er al veel aan zitten denken wat er verkeerd gegaan is en mijn aanpak enzow.
Dus ja, mijn stelling: liefde is tactics...ga je akkoord?

Even verder verklaren :)
Vanaf het hele begin als je nog niet samen bent is het al strategie: haar verleiden...dan haar leren kennen....tonen dat je haar leuk vind, maar ook NIET TE VEEL, anders "denkt" ze dat ze niets moet doen om je te houden, je moet gewoon samen tegelijk meer en meer open bloeien denk ik.

Nu ja, ik vind dit TOTAAAAAAAL verkeerd! Liefde zijn toch gevoelens??? Geen verstandelijke aanpak??? Nu ja, ik heb me laatst helemaal laten gaan en ik heb een beetje teveel gezweefd denk ik en nu ben ik tegen het plafond gevlogen.

In het vervolg zal ik wel voorzichtiger zijn, maar vinden jullie het ook niet zo "verkeerd" en onromantisch?? je MOET toch zweven, is dat niet de bedoeling en de hele tijd alles beredeneren staat me eigenlijk niet aan....

Ik denk ook dat je altijd eerst je gevoel moet volgen. Maar soms kan je gevoel de volle toeren opgaan dat het spannend wordt enzo en dat je zweeft maar dan is het vaak zo dat het niet lang duurt. Genot gaat dan vlug over. Het is uit met je vriendin zeg je, misschien juist omdat alles te vlug is gegaan en je je volledig hebt laten gaan?
In het begin met mijn vriend ging alles spontaan en het was niet moeilijk mijn gevoel te volgen want het ging vanzelf maar soms moet je gewoon iets afstand kunnen nemen en elkaar laten ademen in een relatie anders loop je de kans dat het snel voorbij gaat.
Dus mijn visie, gevoel en verstand gaan samen, de ene keer primeert het ene, de andere keer het andere. Als alles om mijn gevoel zou draaien dan zou ik allang gestopt zijn met mijn studies om steeds mijn vriend te zien, maar helaas, zo gaat het niet.

Ik haat het als jongens niet TE VEEL achter je aanlopen. Op de 1 of andere manier is dat bij mij altijd te weinig. Ze mochten wel es wat meer gaan doen. Idd, als je met je gevoel reageerd, heb je als jongen meer suc6, want dan heb je sneller door wat ze wil (zijn nie alle jongens geniaal in) Maar je hebt gelijk ja

ja vaak, maar niet altijd; als het gevoel in eerste instantie van 1 kant komt: zeker.

JE móet je verstand gebruiken!!!! Als je alleen maar gaat zweven ga je idd op je bek. Emoties veranderen ook keer op keer, je moet echt nadenken, goh past ze bij mij, ook qua karakter, alles, langzaam opbouwen etc.


En natuurlijk staat dat je niet aan, dit is namelijk gewoon Kut en heel erg moeiljk, maar wel zo eerlijk to jezelf en to de ander!!!!

Vooral in de beginfase is het heel moeilijk. Als je teveel belt o.i.d. kan ze zich geclaimd voelen, maar als je een weekje niet belt kan ze denken dat je niks om haar geeft, wat ook weer een negatieve werking heeft.

Dat is per vrouw weer verschillend, geen touw aan vast te knopen! :eek:

Als het wederzijds is, werkt het het beste als je er helemaal voor gaat en gewoon je gevoel volgt. Anderzijds loop je wel een groot risico als het niet wederzijds is.

En over dat geclaimd voelen enzo, als er teveel bij nadenkt kom je enorm afwachtend over. Bijvoorbeeld:

Jij: "wanneer zal ik haar bellen? is het nu te vroeg of te laat? is ze wel thuis? argh ik wacht wel"
Zij: "wanneer belt ie nou eens?"

Jij: "zal ik mijn gevoel volgen als ik bij haar ben of gaat het dan te snel en ben ik te klef?"
Zij: "hij doet niks, wat is er mis met mij?"

Jij: "ik wil steeds zeggen dat ik van haar hou, omdat ik het zo voel, maar als je het te vaak zegt is het niet meer speciaal"
Zij: "waarom zegt hij dat alleen als ik het ook zeg?"

..

Veel nadenken sucks bigtime :o Kon je het maar uitschakelen ofzo :d