proza-stroom
 

vrijgevochten waanzinnigen zetten een punt achter
een half decenia het woord hetzelfde hetzelfde hetzelfde.
hijzelf plukte de bloem bij de steel en likte het sap
hoe bitter was het maar toch zo zoet..
fijn om te zien; bruine rochels, blij toe dat hij ze nu eindelijk ophoest.
schone longen, hoofdpijngeest staat op scherp als een bom. De zich herhalende poëtische truukjes van een verliefde verdwaasde verblinde 'trauma'-vriend. Schut ze schijnbaar moeiteloos uit mouwen; ik lichtelijk jaloers. ja goed is het maar ik hou bij nader inzien toch niet zo van dat zoetsappige.
Hij is mij neemt nog een dozijn of meer frisse happen oxygen en staat op om te sprinten.

Niemand, waar is je horloge?
-de tijd is niets!
Ik, ik je zogenaamde broer vraag je erom!
-ik heb het niet langer
gelukkig denk ik nu plots, aan de ene kant maakt het ons wel tijdloos!
-tijdloos welzeker, maar wat een honger zo plots..
*begeven zich bevend van angst naar de menza*

'Proza' hoort op Letteren :)

Vreemd. Ik kan er eigenlijk geen touw aan vastknopen. Is het wel een verhaal?

er is ook geen touw aan vast te knopen nee want het slaat eigenlijk nergens op maar ik probeer onregelmatigheden weer te geven. misschien is het meer iets voor artistiek dan? maar dan is het al tweemaal verplaatst.. dit bericht gaat zich zo noch ongewild voelen ;)

Vaag, maar een aantal dingen beschrijf je wel mooi.
Ik laat het hier maar, dit is naar mijn mening de beste plek.