2 gedichten..
 

Eens verweet jij mij-
je ogen sluitend-
de wereld te zijn

In perfectie te zijn
geboren

Dat het anders zat
Wenste jij niet
te horen

Want jij bleef liever klein

Om je droom niet te verstoren

Deze moet je voor jezelf op lezen, omdat het er qua vormgeving imo niet zo goed uitziet, maar beter klinkt als je hem hoort...Ik twijfel of ik 'je ogen sluitend' er beter helemaal uit kan halen...Kritiek


Verwonderde oogjes,
klein, een lach
breekt door

Ongehoord, toch zo
vertederend, lief
als je slaapt

Zonder een woord
zoveel te vertellen
een wonder geboren

Ben ik zelf niet erg tevreden over...Te cliché en zo, daarom plaats ik hem ook niet in een aparte topic...

In perfectie te zijn
geboren

Zou ik aan elkaar zetten, dus:
In perfectie te zijn geboren.


Verder vind ik hem mooi, vooral laatste 2 zinnen!

En jah, geboortjes en cliche, ontkom je niet aan. Hij is wel erg goed, lief voor een geboorte kaartje :)

Haha, mja..Ooit wil ik toch wel een gedicht over een geboorte schrijven op een niet clichématige wijze:p Maar dat is nog even goed nadenken en vooral veel inspiratie hebben:p

Maarrem..Vind je die 1e goed genoeg om voor te dragen..?

bij deze gedichten denk ik aan rust en lieve, kleine baby'tjes.. :) leuk geschreven, heb er verder niets op aan te merken. het leest lekker en zit goed in elkaar.