Boulimia!
 

mmm, me zusje van 16 heeft boulimia, sinds 3 maand is ze er voor uitgekomen!
Maar het gaat steeds slechter met er, kan iemand me vertellen wak moet doen?

Ik maak me zorgen!

al;vast bedankt greetz w.

heb r niet echt ervaring mee, maar ik zou denk ik proberen om gewoon af en toe eens onopvallend te zeggen dat ze dr mooi uitziet en dat ze een leuke meid is... aandacht van het uiterlijk naar het innerlijk verplaatsen... denk ik hoor....
sterkte,
xx

psyg?

Met name bij boulimia nervosa kunnen traumatische ervaringen uit de kinder- en jeugdjaren, zoals mishandeling of seksueel misbruik, van invloed zijn op het ontstaan van een eetstoornis.

Ik had het ff opgezocht, maar kan helaas niet praten uit ervaring. Misschien helpen vele complimenten...

ja weet je het zit zo!
Als je complimenten geeft, gaat ze denken dat het overgeven helpt en doet ze het nog meer:confused:

Snap er niks van!

Misn heb je iets aan de site van sabn
Hier kan je ook nog kijken..
Het gaat erom wat ze van zichzelf vindt,
niet van wat anderen zeggen..
Ik denk dat jij niet veel kan doen,
je kan haar iig laten merken dat je er voor haar bent,
haar steunen.. (dmv kleine dingen;
een knuffel, praten, haar laten uithuilen
als ze zich rot voelt etc etc)

Krijgt ze hulp?

en daarnaast zijn er zóóóveel andere mogelijke oorzaken.

wat je iig moet proberen te doen is haar zoveel mogelijk steunen. Dat klinkt logisch, maar 't is vrij lastig als het betekent dat je niet altijd maar haar richting 'ik ben mooi zoals ik ben' moet sturen, maar ook moet proberen te begrijpen hoe ze denkt en wat ze voelt.
maar kijk idd eens op die sabn site.

krijgt ze hulp?

opeens veel complimenten maken werkt niet, dan wordt ze waarschijnlijk alleen nog maar onzekerder (bij mij was dat iig wel zo)

hou haar gewoon een beetje in de gaten, wees een beetje lief voor haar, een beetje attent, maar niet overdreven, dat werkt niet. Verder kun je weinig doen, behalve laten weten dat je er voor haar bent.

Als je zusje zelf ook graag geholpen wilt worden kan ik haar ' het werkboek voor anorexia en boulimia nervosa' aanraden.
Hierin is veel herkenning te vinden en er staan opdrachten in waardoor je ook daadwerkelijk aan je probleem kan werken.

De eerste stap "voor je probleem uitkomen" heeft ze gelukkig gezet, ik hoop dat je je zusje kan stimuleren om hulp te zoeken., dit is een moeilijke, enge en beangstigende stap, maar met de hulp en steun van zo'n zus als jij zal ze vast al een stuk verder komen.
Veel sterkte,
Liefs judith

lijkt me goed.

Lichaam en gezondheid --> Psychologie

kweet ook niet precies wat je echt kan doen maar mijn zus heeft anorexia (al 5 jaar denk) en komt er toch wel bij in de buurt...
tja hoe help ik haar haar in de gaten houden, steunen, zorgen dat ze positieve kanten van zichzelf ziet innerlijk en uiterlijk... mijn zus zat ook in therapie en medicijnen etc...
echt veel kan je niet voor haar doen je kan haar nergens tot dwingen ofzo: help haar gewoon af en toe wat leuks doen of een knuffel doet al veel, laat echt zien dat je er voor haar bent en dat ze er niet alleen voor staat (dat is heel belangrijk)
ik moet helaas al stoppen
kussiesszzz

Vragen waarom ze het doet..? Tja steunen natuurlijk, maar je kan denkik niet alleen onopgemerkt leuke opmerkingen maken. Aangezien ze er vooruit gekomen dat ze een probleem heeft ze dus ook echt door dat het niet gezond is. Dus waarom ga praat je niet met haar waarom het doet. Niet haar gaan beschuldigen van dat het zo slecht voor haar is dan wordt ze denkik alleen ongelukkiger. Maar gewoon vragen waarom ze het doet... Of is dit nou een rare gedachte..

Ik heb nu al 4 jaar lang boulimia en anorexia, ben van 70 kilo naar 42 gegaan, daarna hebben mn ouders me in en kliniek gestopt...
Probeer dat in elk geval te voorkomen, het is zo vreselijk daar...praat er met haar over, vraag haar waarom ze het doet, vertel haar dat ze echt heel mooi is...
Vooral dat laatste was voor mij toen heel belangrijk, ik had een heel vertekend zelfbeeld (nog steeds, volgens mensen in mn omgeving) en volgens mij heeft iedereen met Anorexia of boulimia wel zoiets...
Maar het gaat nu wel iets beter, heb vooral heel veel gehad aan mn broer en mn vrienden, die me echt hebben geprobeerd te steunen, gewoon lief zijn, gewoon laten zien dat ze echt heel veel om me geven...dat helpt echt...Af en toe geef ik nog wel over, maar het wordt in elk geval minder...verwacht niet dat ze er binnen een week vanaf is, dat is echt onmogelijk, geef haar tijd....
Heel veel succes en sterkte en ik hoop echt dat het snel beter gaat...