Gesloten rivieren
 

Wateren verdrinken in eigen leven,
golven die overstromen en de kop
doet sterven, en niets dat is gebleven
in het geloof naar morgen of later


Onbegrepen zal zij blijven in haar
onvoorspelbare wisselingen, nimmer
heeft de tijd vast gestaan waar
haar strekken langer geworden is


Daar dood zij de stilte niet meer
en zal zij leven in een onuitgesproken
droom, waar zij niet nog een keer
haar mondingen openen zal

heel mysterieus, maar erg mooi.
af en toe raak ik het ritme een beetje kwijt, maar over het algemeen loopt het goed.