niet verliefd genoeg?
 

Sinds een paar weken is een meisje stapel verliefd op mij, en dat laat ze graag merken.

We hebben al een paar x met elkaar gebeld en zijn al een paar x wat samen wezen doen. Alleen als we samen zijn vallen er veel stiltes en ik ben opzicht best stil maar als ik bij haar ben weet ik nix te melden. want meestal ga ik niet zo veel met meisjes om, vandaar ik ook veel makkelijker met een paar maten kan praten of een wildvreemde gast.

Iedereen die ons ook samen ziet, vraagd gelijk of we al verkering hebben ect.

Ze heeft het me dus ook gevraagd en ik had al voorbarig ja gezegd, alleen ben ik nog niet echt verliefd op haar. Ik val ook nog niet onwijs op haar ook. Ze is echter wel heel erg lief en ze is best wel knap (maar ook geen tv babe ofzo, maar dat ben ik ook toch niet) want overal waar we lopen zitten er van die kwijlende gasten te kijken. meestal van turks komaf en die kijken ook vies naar mij (ik nederlander)

Maar op een of andere manier voel ik me niet op me gemak als we door mijn dorp oid lopen, ik schaam me een beetje als ineens me ouders me zouden zien of vrienden. Of ze haar wel accepteren of ze haar wel mooi genoeg vinden. (klinkt idd absurd)

Mijn vrienden maken ook grapjes over haar nationaliteit ze is turks en mijn vrienden zitten steeds te grappen over snorren :rolleyes:

Maar daar zou ik opzicht nog wel mee kunnen leven, maar op een of andere manier voel ik me nog niet echt onwijs tot haar aangetrokken, niet echt de feeling om haar graag weer te zien. Maar het feit is wel dat ik al jaren blij zonder vriendin ben en nogal een vrij leven leid. (ga altijd wel iets doen, hou nergens rekening mee, wil mijn vrijetijd niet kwijt) zouden deze ingeslopen dingen in mijn hoofd in de jaren me schuwgemaakt hebben?

Ben ik te onzeker? is ze meschien toch niet echt de "ware" voor mij? ben ik gewoon een sukkel en moet ik niet zeuren en gewoon weer eens een vriendin nemen en schijt aan iedereen hebben desondanks je nog niet echt verliefd bent?

greetings muismat

ps

we hebben nog niet gezoend ect, wel elkaars hand vast gehouden.

Dat is voor mij ook tevens moeilijk, want ik ben nogal gesloten en vind het moeilijk om me hart open te stellen en soft en slijmerig te worden.

Ja, wat goed dat jij dit onderwerp aanhaalt, anders zou ik het moeten doen. Ik heb ook een beetje hetzelfde, hoewel ik er nog geen echte relatie op nahoudt. Wat ik wel kan zeggen; Turkse meisjes zijn heel mooi, vind ik, trek je niets aan van wat mensen zeggen. Zowel niet over haar schoonheid, als over haar lelijkheid. Echter, als het gevoel er niet is, is het er niet. Je hoeft niet met de eerste de beste persoon een relatie aan te gaan. Wachten kan helemaal geen kwaad. Ook ik wil mijn vrije tijd niet kwijt, maar ik maar zo: als ik echt een leuk meisje tegenkom, zou ik mijn tijd graag aan onze liefde schenken.

okay, ik had even een paar dingen te melden.
Ik vind het sowieso al complete onzin dat er weer over afkomst gepraat moet worden. Daar heb ik toch zo'n hekel aan.
En dan ook nog is je vrienden die dan grappen over je vriendin zitten te maken vind ik niet kunnen hoor. Wat voor vrienden zijn dat dan. ZIjn ze niet blij voor je?

Als je zelf je verhaal nog is leest zou je denk ik wel weten wat je moet doen. In ieder geval geen relatie met haar beginnen. Ze kan best een goeie vriendin zijn ofzo, maar je voelt je niet aangetrokken en je verheud je er niet op om haar weer te zien, dus wat voor relatie zou je dan krijgen :confused:

En dat je je schaamt om met haar door je dorp te lopen, omdat dan je vrienden je zouden zien (dat heb ik het al over gehad) of je ouders is toch ook te gek voor woorden. Waarom zou je je in vredes naam schamen als je ouders je zouden zien met haar?!?!
JE ouders zitten toch niet bij een of andere anti-turk clan mag ik hopen???

Volgens mij moet je nog is heel goed gaan nadenken over de hele situatie, maar vooral ook over jezelf!!!

Ik denk dat je idd het beste even kan wachten als je er nog niet zo zeker van bent. Omdat zij jou onwijs leuk vindt zou je haar alleen maar telerustellen als je te snel van stapel loopt. Dat zou alleen maar zielig voor haar zijn en moeilijk voor jou. Ik zou dus een beetje rustig aandoen tot je echt weet wat je wilt.

Mijn ouders zijn heel open, die geven niet om huidskleur of nationaliteit. Zo ben ik ook opgevoed anti-racistisch.
(maar ik schaam me voor me ouders en ik neem dr niet graag naar me huis, dat heb ik zoiezo met iedereen uit me vriendenkring.)

Maar het probleem is echter dat het meisje in kwestie dus behoorlijk verliefd op me is, en ik zou het niet in me hoofd durfen te halen om haar zomaar aftewijzen want dat zou erg matig zijn.

daarnaast zijn degene die over haar nationaliteit praten mijn klasgenoten en dat zijn van die boeren. op zicht zijn ze wel aardig alleen een beetje racistisch.

Maar wat ook een kleine euvel is, dat is dat ik elke dag ga inline skaten en me als een alto kleed. zij is echter heel anders zij kijkt graag naar mtv idols ect en ze houd van gabber en trance.

Nu ben ik normeliter best anti mtv enzo, punk instelling.

Nu ga ik denk ik haar vertellen dat ik het een beetje te snel vind gaan. en dat ik haar wat minder wil zien.

Maar aan de andere kant ik denk wel vaak aan dr, en dan heb ik zoiets van najah boeiend wat andere mensen ervan vinden. tot ik haar zie, dan op een of andere manier klap ik dicht en wil eigenlijk weg en wat anders gaan doen.

Net als vandaag, ik had met dr voor vandaag afgesproken. maar ik heb eigenlijk geen zin. maar aan de andere kant heb ik zoiets van najah ik heb toch niet echt iets boeiends te doen. dus waarom niet. maar zo`n instelling lijkt me ook niet juist.

Ik heb ook een soort van feeling dat ik haar eigenlijk ergens heen moet nemen waar ik toch niemand ken en we samen gewoon onbezorgd kunnen lopen. zonder dat ik me opgejaagd/ herkend word door vrienden.

want die vertellen het toch weer door en voor je het weet wat nu al de kwestie is dat iedereen acher je om aan het lullen is. en iedereen wat van je verw8.

Arg ik word gek, ik weet gewoon niet wat ik wil en ik heb gewoon niet genoeg lef.

dat lijkt me idd een goed plan. Praat er is rustig met haar over. En kijk dan is of je eruit komt. Maar zolang je niet iets 'speciaals' voor haar voelt zie ik ook geen reden om wat met haar te beginnen

M'n vriend is vvd-er en houdt van frank sinatra.
Ik stem blanco en zet graag hard rock op.
Toch zijn we al 3 maanden bij elkaar.
conclusie: 2 verschillende smaken kunnen heel goed samengaan.

Jij bent gewoon smoesjes aan het verzinnen om het uit te maken.