Scholieren.com forum - ouwetje dat ik tegen kwam...

Vergeten, in gedachten niet langer,
en in het hart een nieuw huis gebouwd.
Gewiste bestanden richting prullebak,
en weer een ander mijn hart toevertrouwd.

Een boek weer gesloten, een leeg schrift geopend,
een lange weg voor het vol is nog te gaan.
En geen pen kan echt beschrijven hoe het voelt,
om zonder jouw aanraking door te bestaan.

nog steeds bang om weer een gebroken hart,
daarom breek ik liever dan ik zelf scherven raap.
geboren om te bestaan met een goede reden,
maar juist door de reden ben ik van de weg geraakt.

Vergeten, in gedachten niet langer,
maar mijn hart heeft de back up bewaard.
en in plaats van door het raam te klimmen,
heb ik er net iets te lang naar gestaard.