Zwarte leegte...
 

mijn gedichten gaan altijd over mijn gevoel. probeer ze maar niet te begrijpen ;)


ik

vruchtbare woestijn
beschermd door een zwarte regenboog
de regens komen en spoelen weg
mijn woestijn
al dat rest
zwarte leegte

blauwe zee
omringd door zwart kristal
de tranen komen en breekt ze
mijn zee
al dat rest
zwarte leegte

zilveren maan
gehuld in een zwart sterrenkleed
de leegte komt en slokt haar op
mijn maan
al dat rest
zwarte leegte


thnx

(y)

er zitten wel wat rare zinnen in.. bv: "de tranen komen en breekt ze" ? klopt dat niet of ligt dat aan mij ?

de tranen zijn zo zwaar dat ze het kristal breekt.

maar je mag ook gewoon zeggen dat de zin niet klopt, tis maar net hoe je t bekijkt.

Het is zeker wel een mooi gedicht! Wel een beetje vaag, maar dat is juist het leuke :) (y)

beeldende perfectie. It's not a blue feeling I ques, it's more Black.

ik vind het een heel mooi gedicht, juist omdat het zo vaag is.. Het enige wat mij een beetje stoort is die herhaling steeds, het leest niet zo fijn vind ik.. maar verder : (y)