Binge Eating Disorder
 

Weet niet precies of ie hier moet of op Psychologie, maar goed.

Ik lees hier veel topics over Boulimia en Anorexia, maar heb hier nog niemand gehoord over het Binge Eating Disorder.

Voor de mensen die niet weten wat Binge Eating Disorder (BED) is een korte omschrijving:
Binge Eating Disorder (BED) wordt in het Nederlands ook wel ‘vreetbuienstoornis’ genoemd. Eigenlijk lijkt BED veel op boulimia, wat betreft het hebben van eetbuien. Als je BED hebt kan het zijn dat je de hele dag door blijft eten en daarmee niet kunt stoppen, of dat je vreetbuien hebt waarbij je in korte tijd heel veel eten ineens opeet.

Het verschil met boulimia is dat je niet compenseert. Dat wil zeggen dat je na een vreetbui niet gaat braken, laxeren, overmatig sporten, bewegen of dagenlang hongeren om de vreetbui te compenseren. Door de vreetbuien kom je aan in gewicht, waardoor veel mensen met BED overgewicht hebben.

In gedachten ben je steeds bezig met lijnen, afvallen, eten of niet-eten. Het eten beheerst je dag en nacht

Mijn vraag was eigenlijk: Zijn er hier mensen die er 'ervaring' mee hebben (en daarvoor behandeld worden?), en hoe ga je er mee om?

een vriendin van me heeft het gehad jaren geleden, maar in die tijd zijn we elkaar wat uit het oog verloren..ik weet niet precies hoe ze ermee om is gegaan in detail. ze heeft wel creatieve therapie gehad iig.

hmm het klinkt wel heel veel op vorig jaar.. ik was helemaal geobsedeert door eten, at de hele dag door.. kwam ook heel veel aan, en compenseerde het ook niet. het was het enige waar ik aan kon denken, mn gewicht en eten..

mrja k heb dr geen hulp voor gekregen, gewoon heel veel wilskracht en nog aantal dingen die zijn gebeurt.. ik wete niet of ik dit gehad heb, maar het lijkt dr wel op

Vooral door de laatste vraag vind ik dit toch meer een psychologie-topic. Als je een vraag had gesteld over de lichamelijk effecten oid, dan had ik hem laten staan.

L&G --> Psychologie

Sounds like me, maar ik heb geen eetziekte volges mij:(
Neh, mag nie:o
Mn psyc'h denkt er wel zo over en op de afdeling moest ik ook altijd persee eten :S
Majah, ik heb geen eetstoornis, toch? :confused: (n)

Wat wil je nou horen. Raar hoor, dat je moet eten van je psych :rolleyes:

ik weet zeker dat ik dat heb... ik eet altijd ben nu 15 en 111 kilo

neuh, jezus, reageer nie zo (n) Kdoe toch niks verkeerd :confused:
Majah, zal wel weer aan mij liggen huh?
Khou mn mond wel weer... :rolleyes:

Maar goed, om ff weer bij t standpunt terug te komen.
Jah, ik ben echt dag en nacht met eten bezig en zo. De ene dag vreet ik letterlijk alles en dan mag ik weer totaal niks eten van mezelf. Daarna word ik weer pissig op mezelf en zo en voel ik mezelf een mislukkeling en blah.
Maar kweet niet of t dat is en ik leg mezelf geen naampjes voor, maybe heeft het wel gewoon met mn BPS te maken:)

Ja, dat is zo.
Denk ik.

jah, dat heb ik.
wist alleen niet hoe het heette.
ik heb vreetbuien. ik heb gewoon af en toe van die aanvallen dat ik me volprop met ongezonde dingen, voornamelijk als ik me rot voel. maar ik heb (nog) geen overgewicht, dus ik maak me nog geen zorgen..

Zover ik in mijn literatuur het kan vinden is Binge eating disorder een sub type van Anorexia Nervosa, je hebt het sub type dat niets meer eet en dus het sub type Binge. Ik heb het gelezen en snapte het niet helemaal. Vooral niet het verschil met boulimia maar nu dus wel..

Veel meer kan ik er ook niet over zeggen...

als ik zo die beschrijving lees, lijkt het wel of ik daar een hele lichte vorm van heb. vooral de laatste maanden is het erg. gewoon eetverslaafd: als ik begin met eten kan ik heel moeilijk ophouden.
ik heb eens nkeer een weekend zo veel gegeten dat ik een hele nacht heb overgeven (echt elk kwartier ofzo, en toen mn maag leeg was pijnlijke krampen alsof je moet overgeven)en nog een tijdje erna flink ziek was. dus nu let ik wel op dat dat niet meer gebeurt, maar het valt me vreselijk zwaar.

ik heb het geluk dat ik niet gauw dik wordt (al ben ik aan het aankomen) ik weet helemaal niet hoe het moet stoppen.

Als ik dit zo lees denk ik dat ik dat ook heb :(
Ik eet de hele dag door, ben altijd met eten bezig in mijn hoofd en dat ik ga lijnen of aan het lijnen ben.
Als ik bij anderen ben kan ik me heel goed beheersen en als ze me bijv een koekje ofzo aanbieden kan ik goed nee zeggen maar zodra ik weer thuis ben..

Mijn vriend denkt ook dat ik aan de lijn ben omdat ik bij hem nooit iets eet maar hij weet niet hoeveel ik thuis eet. Dat weet eigenlijk niemand.

Als ik ongesteld moet worden en ben is het nog erger. Dan heb ik ook een excuus voor mezelf om te eten en eet ik nog veel meer dan anders.
Heel soms lukt het me om te lijnen, dan hou ik het misschien 1 en heel soms 2 weken vol en dan eet ik bijna niets, maar daarna krijg ik weer vreselijke eetbuien en eet ik wat ik was afgevallen er weer 2x zoveel aan.

Ik heb vroeger vaak geprobeert om boulimia of anorexia te krijgen maar dat lukte nooit. Het lukt me niet om mijn eten uit te kotsen en ik hou het ook niet vol om (bijna) niets te eten. Als ik verhalen las over mensen die anorexia of boulimia hadden was ik jalours op die mensen, ik wou dat ook.

Niemand weet dat ik hier last van heb, en ik denk ook niet dat ik het aan iemand ga vertellen, ik kan het gewoon niet. Ik vind het al moeilijk om dit berichtje hier te plaatsen.
Maar aan de andere kant wil ik wel dat ik er vanaf kom maar ik weet niet hoe. Ik durf ook niet goed naar een psycholoog te gaan.

Ik weet niet of het er iets mee te maken heeft, maar ik vind mezelf ook heel erg lelijk. Ik walg van mezelf. Er is niets aan mezelf waarvan ik zeg nou daar ben ik wel tevreden mee, of dat kan ermee door.
Waarom het dan niet lukt om te lijnen weet ik niet. Het lijkt toch logisch dat als je jezelf zo lelijk vind dat je er dan wat aan gaat doen en gaat afvallen. Maar het lukt echt niet ik heb het al zo vaak geprobeert. Ik vind mezelf al lelijk en te dik zolang ik me kon herrinneren. Al in groep 6 was ik lijnpogingen aan het doen wat toen al niet lukte.

Misschien heb ik het ook wel niet niet en eet ik gewoon te veel. Maar ik heb wel aal symptonen.
Nou ja, ik weet het niet.

'k zou het niet proberen te krijgen...leuk is het niet ('k heb het zelf (gelukkig) niet)...je eten uitkotsen en niets eten ed is slecht voor je lijf.

Als je niet naar een psych durft, kun je misschien eens met een docent of met de vertrouwenspersoon op school praten? Die drempel is vaak lager en ze kunnen je vaak al wel wat helpen en/of eventueel doorverwijzen. Of je gaat een keer langs je huisarts om te praten, kan ook. Of schrijf iemand een brief. Doe er iig iets aan, blijf er niet in je eentje mee aan modderen. Hoe sneller je het aanpakt, hoe 'makkelijker' het is.