Pre-destinatie
 

Alles wat wij in ons leven doen en denken in allemaal van tevoren al bepaald. Niets berust op toeval. Bij onze geboorte staat ons hele leven al vast...

Alles is voorbestemd.

Ik geloof ook dat er een soort van lot is. Dat mijn dood bijvoorbeeld al ergens gepland is. Zodanig dat er een ordelijk systeem is in ons leven waarbij alles van tevoren bepaald is, dat denk ik ook.
Maar toch is er een spel van toeval die erbij hoort. Ik geloof meer dat de 'grote' dingen al vaststaan maar dat kleine pietlullige dingen toevallig gebeuren...
Maarja het is zo'n vreemde gedachte.

Eens, de toekomst bestaat al, alle gebeurtenissen zijn vast net als die uit het verleden. :)

Ik denk dat alles vast staat vanuit een scheikundig en natuurkundig perspectief, dus dat als je alle moleculen en hun eigenschappen in kaart gebracht had, je daaruit kon bereken wat er mee zou gebeuren. Maar ik geloof niet dat "het lot" bestaat.

WE hebben het hier niet over moleculen en scheikunde. We hebben het hier over het doen en denken van de mens

Wordt het doen en denken dan niet bepaald door allerlei biochemische reacties?

Er is alleen toeval. Je levensloop wordt bepaald door geluk of pech, en net op het goede moment op de goede plaats zijn.

Leuke films hierover:

Lola Rennt, met Franka Potente

Sliding Doors, met Gwyneth Paltrow

De toekomst komt niet zomaar uit niets, het ligt al vastgelegd. Waar..? In je persoonlijkheid.

Mijn definitie van lot; de weg die je zal bewandelen, en waar je uitkomt. Die weg ligt al voor het grootste deel vast door je persoonlijkheid. Door je persoonlijkheid zal je jezelf een bepaalde richting opsturen, en zal je ook op bepaalde dingen die in je leven zullen voorkomen op een bepaalde manier reageren, en dat zal je een bepaalde richting opsturen, en dat zal je pad worden.

Maar; er zullen natuurlijk altijd onverwachte dingen gebeuren waar je geen invloed op hebt. En je zal voor een deel misschien ook wel van persoonlijkheid veranderen. Dit zal je op een andere plek doen uitkomen dan wat de bedoeling (je lot) was. Echter; door de basis van je persoonlijkheid zal je ook op die dingen op zo'n manier reageren dat je uiteindelijk toch weer zo dicht mogelijk in de buurt van je oorspronkelijke punt (je lot) uitkomt.

Het lot zie ik dan ook niet als één punt waar je terechtkomt dat vastligt, maar als een punt waar je het waarschijnlijkst zal uitkomen. De kans bestaat dat je totaal ergens anders zal uitkomen, maar hoe dichter bij dat punt, hoe groter de kans is dat je daar terechtkomt.

yep

Ik denk dat de grote lijnen wel vaststaan, maar dat je verschillende keuzes hebt, en kleine dingetjes die er uiteindelijk niet echt toedoen je ook zelf kan bepalen.
Maar die toekomstbeelden enzo zijn wat mij betreft meer mogelijkheden, gevolgen van je doen en laten in het heden.

En als het doen en laten in het heden is voorbestemd, zal dan de toekomst, die voortvloeit uit voorbestemde situaties, niet ook voorbestemd zijn?

Jawel maar wat ik dus probeer te zeggen is is dat er niet een vaste toekomst is. Er zijn er meerdere.
Zegmaar..
Snappie?

Wat je noemt is al gebeurd; we kunnen echter nog steeds niet de toekomst ermee voorspellen..

Denk jij dit, of is het gewoon een stelling waarover we (moeten) gaan discussieren?

Ik ben het er niet mee eens. Volgens mij kun je wel degelijk zelf keuzen maken, zelf je leven als het ware sturen, en ben je niet compleet afhankelijk van toeval.

Dan nog kan de toekomst wel al vaststaan.

Hij bedoelt het letterlijker - alle moleculen in de hele wereld, alle bewegingen die gemaakt worden, etc.

Toeval bestaat niet in de zin dat het niet toevallig is als je naar de stad gaat en zomaar een vriend tegenkomt, omdat die vriend op dat moment daar in die stad liep. Het is dus geen toeval dat je elkaar precies dan ziet.

Aan de andere kant staat het idee dat alles voorbestemd is (helemaal als het ook nog door de een of andere god zou zijn) me verschrikkelijk tegen. Ik wil niet geloven dat ik zelf geen keus heb.

Maar er zijn maar weinig dingen die echt een keus voor je zijn.

Ik denk dit, maar het is ook een stelling waar we over kunnen discussieren.

juist, toeval bestaa niet. Synchroniteit wel

Dan mag je gaan uitleggen waarom je dat denkt ;)

Je zou kunnen zeggen dat het maken van de keuzes van ons al vaststaat. Je maakt die keuzes immers bewust, op grond van afwegingen, dus dat zou vast KUNNEN staan...

Stel, ik kan kiezen tussen links of rechts, en ik kies rechts, dan kan dat de gebeurtenis dat ik rechts kies, in principe al vastgelegd zijn.
Maar we zullen nooit weten of het allemaal vaststaat, dus voorlopig is het wel verstandiger om te zeggen dat alles berust op toeval...

Wij zij het eens :)
Alleen: waarom is het verstandiger te zeggen dat alles berust op toeval? Dat verandert toch eigenlijk niets aan het maken van de keuzes die we moeten maken...

verstandiger?

dat denk ik niet, wel makkelijker iig :P

Ik weiger zoiets te geloven, dan ben je slechts een acteur van je eigen personage die je nu nog aan het vormen bent, wat al even onlogisch is als ... delen door 0 ! Nee serieus ik weiger te geloven dat je uw leven niet zelf controleert, waarom zouden we anders nog ons best doen hé het 'komt' er toch van !

rom 9:8
Hij ontfermd zich over wie hij wil.

betekend dit rucksigtlöss dat alles vastligt
denk het niet.
wel dat het al bekend is wat je zal doen en er zal alles aan gedaan worden om te zorgen dat je een andere keuze zal maken.

Maar gemakzucht is niet een goed argument :p

Ik heb laatst een gesprek met iemand hierover gehad en ik ben tot nieuwe inzichten gekomen. Het is niet zo dat ALLES voorbestemd is. De kleine dingen in het leven bepalen wij zelf. Wel geloof ik dat het voorbestemd is dat je bepaalde mensen op bepaalde plaatsen tegenkomt. De jongen waarmee ik het gesprek had heb ik vroeger op mijn 7e leren kennen. Toen heb ik hem 6 jaar niet gezien en nu ben ik hem weer op dezelfde plaats tegengekomen en zien we elkaar elke week! Dat is toch geen toeval...

Na lange discussies met meerdere personen zijn we tot de conclusie gekomen dat 'toeval' inderdaad niet bestaat en alleen een woord is dat wij hebben voor onverwachte gebeurtenissen.

Als ik naar de stad ga en een vriendin tegenkom zonder met haar afgesproken te hebben, dan noemen we dat 'toevallig'. Maar het is niet toevallig, want zij liep op dat moment in de stad en ik ook, dus we konden niet anders dan elkaar tegenkomen. Ook het idee om naar de stad te gaan is niet toevallig, want ik was een nieuwe broek nodig en zij moest nog een kadootje halen voor haar moeder.
In die zin is niets toeval. Het punt is gewoon dat je niet verwácht dat zoiets gaat gebeuren, en daar gebruiken wij dit woord voor.

In die zin geloof ik dus niet in toeval. Ik geloof echter ook niet dat iemand, een entiteit, een godheid heeft bepaald hoe onze levens gaan verlopen...

Dus jij gaat er vanuit dat alles, dus ook alle kleine dingen, bepaald zijn. Ik denk ook niet dat het zo is dat het niet toevallig is dat je elkaar tegenkomt in de stad, gezien het feit dat de stad zooooo groot is dat de kans vrij klein is dat je elkaar tegenkomt. Ook kom je voor een broek niet in dezelfde winkel als voor een cadeautje voor je ma, of heb ik het nu mis?

Nee. Ik vind juist niet dat alles bepaald is, ik vind alleen dat echt toeval niet bestaat. Het is niet toevallig dat je elkaar tegenkomt, omdat jij op dat moment in de stad bent op die plek in die winkel. Helemaal uitgebreid voorbeeld: Voor mij is het logisch dat ik op dat moment in de stad ben, want ik kon alleen op dat tijdstip. Ook is het logisch dat ik op dat moment in die boekenwinkel (even nader gedefinieerd :P vriendin komt dus voor kado en ik voor broek, maar we houden allebei van boeken) ben, gezien de winkels die ik daarvoor heb gehad en de tijd die ik in die winkels heb besteed.
Van de andere kant is het ook van mijn vriendin logisch, want ook zij kon op dit tijdstip. Zij is liep bijvoorbeeld direct naar de boekenwinkel omdat ze het nieuwste boek van een schrijver voor haar moeder wilde halen.

Op die manier heeft alles een reden en bestaat toeval dus niet. Ik geloof alleen niet dat Iets of Iemand dit allemaal vastgesteld heeft.

En kan iemand dit allemaal even helder en duidelijk weerleggen, want ik hou helemaal niet van predestinatie en geen vrijheid van keuze ^_^;

Als je ergens wel of niet in gelooft, dan moet je daar toch een duidelijk aanwijsbare reden voor hebben? Die reden is dan je argument...

Dit kan beide kanten opgaan. En is onbewijsbaar..

Maar wat ik er van denk is :
Als jij een keuze maakt stond dat al vast...Je kan wel zogenaamd denken dat jij een keuze maakt. Maar..Je kan eigenlijk geen andere keuze maken...Het is zo bedoeld.

En waarom ik denk dat het zo gaat is omdat ik een aantal dromen heb gehad over de toekomst...die uitgekomen zijn ook...dat geeft je echt een raar gevoel. Als je in je droom denkt van ik doe het niet...Onthouden!..En als je op het punt uitkomt waar je die keuze moet maken..Maak als je alsnog de verkeerde keuze.

Het punt met geloven is juist, dat je er niet altijd een reden hebt. Daarom is een geloof soms ook moeilijk uit te leggen.

Niet dat dat wil zeggen dat je dan niet op zoek moet gaan naar een reden van je geloof...

Als je ergens in gelooft heb je toch ook redenen om NIET in het tegenovergestelde te geloven?
Waarom heb je dan geen reden om voor hetgeen je gelooft een reden te bedenken...

Niet iedereen heeft een reden om te geloven wat hij gelooft. Kinderen die door hun ouders meegenomen worden naar de kerk, nemen aan dat wat hun wordt verteld waarheid is, terwijl ze niet echt steekhoudende argumenten hebben voor hun geloof.

Reden is wel iets anders dan argument.

In het geval van arme kindertjes die op jonge leeftijd mee naar de kerk worden gesleept, hebben als reden: "omdat mijn ouders dat willen"

Ze hebben dan geen argument, zoals bijvoorbeeld: "Ik geloof omdat ik God ervaren heb tijdens het bidden".

Soms kan het wel zijn dat reden en argument elkaar overlappen/aansluiten.

Jawel, hun argument is dan ook "omdat mijn ouders dat willen".

...misschien heeft dan iedereen toch een argument of reden om te geloven. Dat wil niet zeggen, dat ze geloven op grond van een goed argument.

Precies :)