bindingsangs?!
 

Oi iedereen!
Elke keer als ik een vriendje heb gaat het fout! Ik vind hem dan wel leuk, maar als het echt serieus wordt en ik iets met hem heb krabbel ik terug en ga erg onaardig doen en na een paar dagen maak ik het maar weer uit! :(
Volgens veel mensen om me heen lijkt het op bindingsangst want ik vind die jongen dan echt wel leuk, dus eigelijk slaat het nergens op dat ik het dan weer uit maak! Maar kom op ik ben 16! dan vind ik het niet normaal om bindingsangst te hebben, zo "gebonden" word ik toch niet??? :confused:

Wie helpt mij!!!

Waarom maak je het steeds uit?
Ga eens goed na bij jezelf, welke reden/welk argument je had om het uit te maken. Misschien heb je niet direct een reden, maar is het meer een soort gevoel. Probeer dan eens te kijken waardoor je dat gevoel hebt, waar het vandaan komt.
En spelen er ook dingen van buitenaf mee? Mensen die je vriendje niks vinden?

Aan de hand van zo'n stukje tekst, kan ik moeilijk zeggen of je bindingsangst hebt of niet. Zeker omdat je ook geen argumenten hebt genoemd waarom je het uitmaakt. Want die moeten er toch zijn? Zelfs mensen met bindingsangst hebben argumenten waarom ze het uitmaken ("ze vinden het een eng idee aan diegene vast te zitten")

Dit past denk ik beter op Liefde en Relatie

Psych ---------> L&R

Ik maak het uit omdat ik me verschrikkelijk aan die jongens ga irriteren en ik loop constant tegen mezelf te zeggen "hij is niks voor mij".
dat zeg ik dan ook tegen hem, maar waarom ik hem dan op slag niet leuk meer vind, ik weet het niet :(

Ik ken dat ,en nadien besef je dat het je eigen schuld was... Ik heb er zo dikwijls iets proberen aan te doen , maar niet gelukt... Ik denk dat je een keertje gewoon moet doorzetten en je best doen om niet onvriendelijk te doen ...

Dan word je gewoon te snel verliefd. Als je verliefd bent zie je iemands mindere punten niet: dat is het kenmerk van die hormonenexplosie. Je krijgt een ideaalbeeld van de ander voorgeschoteld.

Als je éénmaal de ander 'hebt' dan ebt de verliefdheid weg en daarmee ook het ideaalbeeld. Als die ander dan vervolgens een vervelende etter blijkt te zijn, sja...dan is het niet zo gek dat je het uitmaakt.

Dit lijkt me niet zoveel iets te maken te hebben met echte bindingsangst in psychiatrische zin (dat hebben gelukkig maar weinig mensen, want dat is echt een hel). Lijkt me eerder dat je gewoon te impulsief bent en te snel in een verkering stort.

Ja dat zou kunnen wat jij zegt, maar een vriendin van mij heeft dus ook het probleem dat ze het maar een paar dagen volhoudt met een jongen. Ze is echt een jaar lang hele goede vrienden geweest met een jongen waarvan ze een half jaar ook verliefd op hem was. En toen ze uiteindelijk wat kregen maakte ze het na drie dagen uit. Ze gaf als rede dat het niet leuk meer was. Kijk als jij echt heel erg verliefd bent op een jongen voel je dus altijd spanning..'Is het wederzijds?' Als je eenmaal wat hebt is de spanning er van af. Dan weet je dat het wederzijds is enzo.
Misschien dat de topicstartster hier ook last van heeft :confused:

helemaal mee eens :)
als je het uitmaakt omdat je je gaat irriteren en ze niet meer leuk vind, dan is dat geen bindingsangst. Dan ken je die jongens gewoon nog niet goed genoeg.
Bindingsangst is dat je het eng vind om aan iemand gedonden te zijn, en niet dat je je al snel aan iemand gaat irriteren.
Dus ik denk niet dat je bindingsangst hebt.

Ik denk dat je dan gewoon nie echt verliefd bent..

Als je echt verliefd zou zijn dan krabbel je DENK IK niet meer terug..

Doe aan one-night-stands, geen verplichtingen, alleen sex (y).

niet iedereen houdt daarvan

Het is niet zo dat ik die jongens dan niet goed ken, want ik wacht al behoorlijk lang voor ik echt wat met die jongen wil! En ik doe het niet alleen voor de sex, dan zou ik me veel te sletterig voelen (braag van mij he :p )