Brief voor leraar
 

Zoals veel van hier denk ik wel weten, werd ik in de brugklas getreiterd door een leraar. Ik kan het nog steeds niet verwerken en het knaagt nog steeds aan me. De woede, de pijn. Ik kan het nog steeds voelen:( Daarom heb ik besloten om een brief naar hem te schrijven, die hij niet eens hoeft te lezen, maar zodat ik wel op dat moment een stukje woede kwijt was.
Dit is er uit gekomen:

Heujz,

Omdat ik even wilde laten merken, dat ik in deze brief uit mijn kant begin en schrijf zoals ik nu ben, heb ik geen behoefte om, zoals in de brugklas toen, met Beste meneer [verwijderd] te beginnen. In deze brief wilde ik je even laten weten wat jou gekloot allemaal bij mij aan heeft gericht. Ik schrijf deze brief, omdat ik het allemaal probeer los te laten. Ik heb namelijk heel veel zelf wel opgespoord, van wat er nou precies gebeurd is dat jaar, maar er zijn nog een hele hoop vragen en ook nog een heleboel scheldwoorden, die u nog niet van me gehoord heeft. Ik zal me nu vast wel weer zwak opstellen, maar dat is heel simpel… Als je daar nu weer gebruik van maakt, dan weet ik gewoon dat je nog dezelfde hufter als toen was en ik je dus heel mijn leven mag haten, wat ik sowieso wel mag, maar er blijven altijd mensen zeuren, dat ik me aanstel. Leuk hè? Dat was in de brugklas ook altijd zo, weet je nog? Weet je nog hoe je me altijd kleineerde? O, wat had je er baat bij! De klas ging tegen je opkijken, je wist de klas zo wel in handen te houden, totdat ze je doorkregen, toch? Toen begon alles! Ik kreeg het strafwerk en als ik het dan had gemaakt, dan was het niet goed, weet je nog? Terwijl je zelf het voorbeeld had neergezet! Maar je nam het briefje wel in, want anders had ik natuurlijk bewijzen om te laten zien. Zo snugger was je ook wel weer. En waarom maakte je me altijd doodsbenauwd als je zei dat je naar mijn vader ging? Weet je hoeveel je daarmee aan hebt gericht?! Wil je het weten?! De hele thuissituatie is naar de knoppen gegaan, lul! Ik was doodsbang, dat ik niet goed genoeg was voor mijn ouders, ik wilde juist dat ze trots op mij konden zijn. Maar hoe kon dat nou als jij telkens naar mijn vader toe stapte om te vertellen wat ik volgens jou nou weer uit gehaald had! Ik werd bang om naar huis te gaan en ging daarom vaak eerst langs de manege. Even m’n hart luchten bij Jordan, het Fjordenpaard bij ons op stal. Als ik thuiskwam, dan werden mijn ouders kwaad, want ik was weer eens veel te laat thuisgekomen. Maar wist ik veel, ik dacht dat het ze niet boeide, want ze hadden toch een hekel aan me, toch? Dat is wat je wilde toch? Mijn leven moest verziekt worden! Nou, ik zal je vertellen, het is je verdomme nog gelukt ook! Je hebt je zin! Eindelijk, na 4 jaar! Lucht het op om dat te horen? Ik zal er maar goed trots op zijn, want je hebt niet alleen mijn thuissituatie verneukt. Weet je nog, hoe mijn klas zo scheldend op je af kwam? Ik heb misschien even de trots gevoeld hoor, toen je daar stond te janken. Maar er was meer woede. Je speelde gewoon een spelletje. Opeens was jij de zwakke, die o zo zielig was, want jij had niks gedaan, nee, helemaal niks en toch kwamen al die bruggers scheldend op je af! Zwak hoor, om te gaan janken door een stel bruggers! Maar gelukkig werd ik toen geschorst hè? En wat kon je genieten toen [verwijderd2] zei, dat het allemaal mijn schuld was en dat hij tegen de klas vertelde, dat ze uit moesten kijken voor me! Jammer genoeg luisterden ze daar niet naar en werden ze alleen maar lastiger voor je, maar gelukkig was ik er nog, en kon je mij daar de schuld van geven. Je schold me uit, wanneer ik weg was, waarom niet midden in mijn gezicht?! Was je te laf? Of te bang?
Zijn er nu genoeg herinneringen opgebracht? Of ben je zo lomp, dat je het nog steeds niet weet, kan hoor. Kan best zijn dat je denkt: “Owwww, de hoeveelste van de zoveel die ik getreiterd heb was zij?!”
Zal ik nou de gevolgen vertellen?! Wat ik daarna heb meegemaakt? Ik werd bang op school, heel bang, maar niemand begreep me! Ik stond alleen op deze nieuwe school, want iedereen vond het beter, dat ik naar speciaal onderwijs ging. O, fantastisch was dat! Gelijk werd ik gepest, maar dit keer had ik geen klas achter mij staan, nee…de klas was tegen me. Op zo’n moment voel je je pas echt alleen…en weet je? Pijn deed het ook… Ik had niemand meer. Ik was iedereen verloren, maar ik had 1 iemand. Dat was mijn verzorgpaard Dancer. Ik was die zomer benoemd tot verzorgster van die merrie. En weet je? Pas anderhalf jaar nadat ik op die nieuwe school was gekomen durfde ik de mensen die mij vrienden noemden, hun ook vrienden te noemen. Ik kende helemaal geen liefde, het was eng, heel eng. Zeker omdat ik wist dat ik ze het volgende jaar amper zou gaan zien.
Die zomer kwam mijn eerst opname. En weet je? Die haat voor jou is me altijd bijgebleven. Het zit in mijn hart geboord. Ik zit nou 4 jaar verder dan toen jij mij kende en ik weet alles nog precies als de dag van gisteren. Er over kunnen praten doe ik niet zo vaak meer, want mensen geloven het amper en ik heb er veel moeite mee. Laatst sprak ik met Saskia en die vertelde het vanuit haar kant…en dat was precies zoals mijn kant. Je bent en blijft een tering hufter en ik gun jou de pijn, die ik heb gehad alleen dan in het meervoud. Ergens hoop ik gewoon dat je ergens in een kist onder de grond ligt te rotten, wist je dat? En dan vind ik het nog jammer, dat ik je niet had mogen vermoorden. Maar goed, ik zal je verder niks aandoen, want weet je? Ik heb wel een leven.


thnx voor t lezen:) twas een beetje lang, maar ik moest het gewoon kwijt (n)

Zo die weet nu waar het op staat. Veel sterkte nog met het verwerken van je trauma die deze vent je aangepest heeft. :(

Mooie brief, ondanks zoiets naars.

wow, ik word dr helemaal stil van....

je kunt dr voor kiezen om m op te sturen, maar dat is jou keuze...
zo weet hij tenminste wel wat ie bij jou heeft aangericht!

sterkte meid!

Misschien een goed idee :)
Je hebt het op zijn minst dan van je af kunnen schrijven.
*knuff* (y)

thnx voor jullie reacties:) Ik vond m zelf niet zo sterk, maar blijkbaar is ie sterker dan ik dacht:)

Ik weet niet waar die vent woont (en das misschien maar goed ook:o)

Woow, heftig verhaal... Ik vind het heel knap van je dat je dit allemaal hebt op kunnen schrijven.

Op je schrijfstijl kan ik wel een paar aanmerkingen maken en ik zou hem dan ook niet zo op sturen, omdat hij té verwijtend en het zou over kunnen komen alsof je gewoon in het wilde weg wat zegt. Omdat je wel weet waarover je het hebt, is het beter om het iets rustiger en duidelijker te brengen...
Dus als je hem opstuurt zou ik hem nog wel een keer wat aanpassen.

Die brief is wel sterk meissie! Hij komt goed aan, ik ben r helemaal stil van... Het is ontzettend klote dat zulke mensen leraar worden, dat stelt ze in staat jongeren te kleineren. Het moet verschrikkelijk voor je geweest zijn, maar ik vind t klasse dat je zo'n brief opstelt. Ikzelf had echt achter zn adres willen komen, en m persoonlijk bezorgd, maar ik snap dat t misn bter is als je dat niet doet. Sterkte!

Liefs, Heleen.

wow :eek:

als je die brief opstuurt maak je echt een grote impact op die vent, zekersteweten!

wat de andere al zeggen, hij is erg sterk, en hij komt kwellend over, en dat mag ie hebben, en je brengt alles ook dreingend over, dat vind ik r mooi aan!


ik zou m zo sturen, laat m beseffen wat ie je heeft aangericht!!!


GOOO GIRL!!!!!!!!

ik stuur m niet...echt niet... ik vermoord m liever, dan dat ik m aanval:p

jah met die brief vermoord je m in zn hoofd weetje dat? jij kwelt hem met al die woorden, zodat hij er gek van word

Dat een leraar zo ver kan gaan zeg! :mad: :( (n)

echt een prachtige brief (zo kan je het niet echt noemen maar je hebt het echt goed onderwoorden gebracht!)

Die vent zou het is moeten lezen. Wat een schade hij bij je heeft aangebracht! Dat is niet normaal gewoon!

ik weet niet zo goed wa tik nou eigenlijk moet zeggen, maar ik snap je haat tegenover hem.
Veel sterkte meissie *knuff*

ik zou uhm sturen!
echt!
desnoods naar die school
weet ik het
maar sturen!

Zo, lang verhaal :) Maar wel goed.
Ik denk dat het wel een goed idee is om hem op te sturen, ook voor jezelf om het verleden een beetje te vergeten.

Als je hem stuurt dan moet je hem via de school sturen. Dan weet je zeker dat hij nooit meer ergens aan het werk komt waar hij met kinderen/jeugdigen in aanraking komt.

Als dat kon had ik er wel meer dan alleen dees geschreven...

mja, ik was dit jaar al niet de enigste...
Twas een hufter! Echt waar:(
maarjah:(

dan gooi je m op school in zijn postvakje....

ik zou m iig laten weten wat hij heeft aangericht!

'Hij werkt er niet meer, dus dat gaat moeilijk (n)

Ik vind het heel erg knap van je dat je dit hier zo durft weg te zetten. Ik kan echt met je meeleven ondanks dat ik dit niet heb meegemaakt.
Uit je brief lees ik dat het een echt hufter is, dus als je deze brief naar hem op zou sturen zou het hem waarschijnlijk toch nix doen, omdat het zo'n klootzak is.
Ik wens je iig heel erg veel sterkte...laat je niet gek maken he meissie!!

wow, goeie brief meis (y)
Krijg meteen zin om er ook eentje te maken voor die hufter bij mij in de eerste.
hmm, en ik wist weer niks verder te zeggen, heb ik weer :o

*knuffiej*
Syl

Zo zijn er (jammer genoeg) genoeg.

Ik hoop dat het schrijven van de brief je heeft geholpen. Of opsturen nog meer zou helpen weet ik niet, misschien wel, maar misschien juist ook wel niet. Ik hoop dat je het ooit (al is het maar gedeeltelijk) af kunt sluiten en het kunt laten voor wat het is...

*slik*
Ik zou die leraar niet willen zijn. Wat is dat inderdaag ontzettend rot. Ik vind het goed dat je die brief hebt geschreven. Eigenlijk (wat ik persoonlijk zou doen) zou je em ook daadwerkelijk op moeten sturen. Maar da's natuurlijk aan jou de keus. (y)

Je zit veel te veel met je hoofd bij de barbeque:p

Jah, het heeft een beetje geholpen, maar ben dr niet vanaf. Met opsturen ben ik bang dat ik t probleem alleen nog maar erger maak.
Ik hoop ook dat ik t ooit af kan sluiten:)

knappe brief hoor
Dat zal wel lukken denk ik,
Als je vind dat je em op moet sturen moet je het gewoon doen denk ik. Hoe kan je het nog erger maken?
Best sterke brief hoor.

Een brief zal je er ook niet vanaf helpen, dat kost veel meer tijd ed. 'k snap wat je bedoeld, dat je bang bent dat je met opsturen het probleem alleen maar erger maakt...en sowieso...'k weenie of je daar echt wat aan hebt ed...maar goed, dat kun je voor jezelf wel uit maken, denk ik.

Veel te emotioneel, deze brief. Zulke brieven moet je flink zakelijk houden, sterk onderbouwen met juiste argumenten en grammaticaal correct houden.

No offence, maar 'n dergelijke brief (O, wat had je d'r een baat bij) zal-ie als pure nonsens afdoen.

het is meer voor mijn gevoel, kga m nie opsturen, vind hij veel te leuk.

Excuses, ik las over het gedeelte heen waarin je schrijft dat-ie 'm niet per sé hoeft te lezen.

't Is dus gewoon een persoonlijke uiting van frustratie? In dat geval ben ik blij dat je het op een normale manier verwerkt, en geen rare dingen doet :)

(Y) jups, nix aan toe te voegen

Zegt dat maar niet al te hard(n)

Zet de feiten , die in dat brugjaar gebeurt zijn op een rijtje en stuur die brief aan de Onderwijsinspectie. Krijgt hij in ieder geval een flinke douw, en dan laat hij het voortaan wel uit zijn hoofd.

Het mag alleen niet anoniem, de inspectie wil waarschijnlijk wel even met je praten. Jou met hem confronteren doen ze niet, als jij dat niet wilt. Het gaat ook om iets uit het verleden.

om dit nou te gaan doen is het voor mij nog veel te moeilijk:(

Ik zou hem opsturen als ik jou was...
Sommige leerkrachten weten echt niet wat ze kinderen kunnen aandoen.

mee eens. Als ik jou was zou ik de brief hier en daar aanpassen en 'm opsturen. Kan iig geen kwaad.
En voor de rest: veel sterkte.

dat duurt nog wel ff jah :mad: :p
mail je me nog ff hoe laat enzo je komt? is wel handig :)

Hmm, opsturen lijkt me ook niet zo'n goed idee, omdat ik het gevoel heb da die kerel er niet van onder de indruk zou zijn, t is toch al zo'n klootzak!

Maar als je er klaar voor bent, miss toch eens met de inspectie gaan praten.

ik ben er stil van, goh wat een verhaal.
ik zou hem wel opsturen misschien krijgt hij er nog spijd van...
in ieder geval kan hij der nog eens ff lekker over lezen wat hij jou en misschien meerdere mensen heeft aangedaan.

succes

Je hebt al gezegd dat je hem niet zult sturen en dat is maar goed ook, want ik denk dat ie man alleen maar trots is als ie dit leest.

als je zoiets hebt aangericht ben je daar toch niet trots op....
ahoewel, zoals ik las in de brief moest het een verschrikkelijke leraar zijn geweest. Maar toch, ik zou daar nou niet bepaald trots op zijn

Ik vind het wel een goede brief maar ik zou hem niet zo opsturen, ik zou proberen er minder grof in te zijn en er minder in te vloeken. Dat wijst namelijk op zwakte omdat je je woede niet in normale woorden kunt verwoorden. Als ik jou was zou ik proberen dit aan te passen. Het hangt er natuurlijk ook vanaf hoe de persoon is aan wie de brief gericht is. Ik ken hem niet en jij wel dus je moet er zelf over beslissen.

Succes verder!

Ik vind zeker het eerste deel van de brief nogal warrig overkomen.

Tis wel ontzettend heel erg geweldig goed dat je die brief geschreven hebt (y) . Of je hem op moet sturen is nog maar de vraag, want niemand kan je van tevoren vertellen of de effecten ook echt zullen zijn zoals jij die wilt hebben. Wees er in ieder geval voorzichtig mee, en als je hem opstuurt, wees dan op alle mogelijke reacties voorbereid.

Het is misschien wel een goed idee om de feiten (als je eraan toe bent) eens op een rijtje te zetten voor de onderwijsinspectie. Dan zal jouw wraak pas zoet zijn, mag die nooit meer ergens werken, en al helemaal niet meer op scholen!

Succes ermee!

Ik denk dat het goed voor je is geweest dit zo op te schrijven. (y)

Verder denk ik dat als je nog serieus overweegt om hem op te sturen dat je er rekening mee moet houden dat hij hem misschien niet leest of dat t hem niet interesseert. Want zoals je hem beschrijft is het gewoon een onzettende eikel, waar je gewoon niet eens moeite voor zou moeten doen om hem uit te willen leggen wat hij je heeft aangedaan. Hij is gewoon onmenselijk.
Als je hem dan alsnog wel wilt opsturen zou ik de brief veel koeler maken..dus je eigen emotionele kant niet laten zien.

Meer in de trant van: Nu ik van deze school af ben en ik een goed/mooi leven heb, besef ik pas goed op wat voor laag niveau jij zit. Ik snap gewoon niet dat mensen zo ontzettend dom kunnen handelen als jij doet. Je zal nu zelf ook wel de consequenties hebben gemerkt. Het spijt me voor je dat je met zo iemand als jezelf moet leven. Ik zou t er idg geen minuut mee uithouden.. Ik zou dus serieus maar eens overwegen of je hier nuttig bent en mensen nog wel van je houden.. of dat je beter zelfmoord kan plegen..

Ik zou zelf meer zoiets doen.. ik vind mijn voorbeeld niet zo sterk maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel..