zenuw-compositie
 

zenuw-compositie

Gulzig
drink ik
van de stilte.

Contrasterende tinten staren
mij aan, waanzin
in de meervoudige betekenis
van het woord.

Ik waan mij
in een netwerk
van zorgvuldig gecomponeerde
buigingen en strekkingen.

Stelselmatig poog ik
concentratie te verheerlijken.
Gevoelens beneden het vriespunt,
doch hittebestendig.

Hijgend
hap ik,
naar vurig verlangen.

Mooi, alleen hij mist een "conclusie"....
WAAR verlang je naar?

Ik vind gedicht niet slecht, maar het komt echt over als een schoolboek voorbeeld van het moderne gedicht zeg maar..

Zo leer je over poezie zonder rijm, met contrasterende handelingen en zintuigen ensow..

Niet echt speciaal dus en minder persoonlijk.

Je wordt dan natuulijk hoe dan ook neergesabeld op DoP :D.

Daar is DoP toch voor? :D


nee, maar ff serieus..

Reacites zijn toch bedoeld als eerlijke mening en opbouwende kritiek. Ik val in iedergeval nooit iemand persoonlijk aan en probeer altijd te onderbouwen of uit te leggen wat ik vind..

Het doet er in dit gedicht niet toe waar naar verlangen wordt. Het gaat om het verlangen opzich, wat in het hele gedicht toch wel duidelijk naar voren komt. De onvrede met het 'saaie' leven waarin niets aan het toeval overgelaten wordt. het verlangen zou je dus ook kunnen omschrijven als het verlangen om los te komen van de sleur...
en een conlcusie? ik vind niet dat een conclusie noodzaak is in een gedicht, zeker niet in dit gedicht. Het verlangen wordt juist door het open einde benadrukt.

met de reactie van SounD ben ik het niet eens, maar daar valt verder ook weinig aan te doen...

toch bedankt voor de reacties!