Gedicht van A new Nose en 86 da greed
 

De woordne die jij bedacht zijn al jaren geleden door iemand anders bedacht
Terwijl ik naar de horizon kijkne, stromen de woorden weg met het water in deze nacht
De grens van land en zee is mij al te lang gepasseerd om te doen vergeten wat ik wou
De stagnatie van de belevenis en de intentie van het gevoel staat voor jaren in de kou

terecht kwamen de druppels, de rivieren en de zeeen hier dan ook terecht
de stroom zo hard doch niet gezuiverd van dat gevoel dat ik de laatste twee, drie of vier maanden bevecht
wie het zegt spreekt en schreeuwt zit achter een van deze sluitende ramen
dit is waarvoor ik zwicht en de drenkeling in mij gaat ten onder aan die horizon stadsverlicht

Toch bekruipt mij langzaam het gevoel van onbehagen, vermengd met de illusie die doet hopen
Het licht is al zo diffuus, toch zijn het de kleine takken van de scheur die in mij kropen
het proces al onbewaakt, maar des te meer doet het helen om te vergeten
,het liefst had ik al jarengeleden op de stoel van geluk gezeten

nooit heb ik heb gekozen om te leren leven als levenloze
maar dan blijkt je gil slechts een desperate responsloze vibratie
gekaapt door die grijpende handen van nietzeggende gezichten
realiseer ik me dan wel dat ik in alle stilte kruip in de geest der apatie

Wat... :'( ontzettend... :'( mooi..

Snollerige Emo sletten!

Nee serieus ik vind 't wel goed, is dit van pleurez?

Hmm. Idd, mooie akoorden onder, keyboard-cello......

keyboard/cello????????

gewoon ramme!!!

Mooi geschreven.

geïnspireerd door acda en de munnik?? :P

nou nog ff in het engels en je hebt idd een mooie emo-song...:P:P