Hoe ga jij met stress om?
 

Als ik een heleboel stress heb, heeft mijn fantasie vaak de overhand. En niet op een goede manier.
Soms haal ik beelden voor me die ik na verloop van tijd kan voelen, proeven etc.

Ik vind het gewoon eng om te beseffen hoe ik me soms laat meeslepen door irrationele gedachtegangen.
Ik weet dat het nergens op slaat maar toch gebeurt het..

Mijn vraag: hoe reageer jij op stress en hoe los je het op?

Ik werk in de horeca, en daar kom je dus ook veel stress tegen, de ene persoon heeft het heel erg de anderen ook.
Ik heb het zelf soms ook wel maar minder maar ik zet dan gewoon alles op een rijtje en besef stress zit tussen je oren.
Tja ik kan wel gaan rennen in mijn wijk maar ik ben ook maar een mens en doe mijn best.

euhhh...niet...:\

Stress van werk en school oid vind k nie erg..en stoor k me nie aan. Maar voor de rest is m'n leven een grote chaos...

op de vraag, hoe ik met stress omga kan ik kort zijn: HELEMAAL VERKEERD. dus ja... echt een goed advies kan ik je niet geven.
zoals Syphon al zei, je moet proberen alles op een rijtje te zetten, door de stress schiet je namelijk helemaal niks op, en maak je het vaak erger, terwijl als je rustig blijft, en alles op een rijtje zet, je het rijtje af kan werken, tot je alles weer op orde heb. *goh hoor mij nou anderen advies geven, terwijl ik er zelf nog heel hard aan moet gaan werken :o *

xxxxxxxxxxxxxxxx wendy

K laat het maar los,
"wat maakt het eigenlijk allemaal uit"
doet me niks
of
stel m'n frustratie uit
of
lichtelijk geirriteerd worden
liefst alles en iedereen negeren of zo min mogelijk contact en zo zakelijk mogelijk.
of
k ga aan mezelf twijfelen,
"ik ben niks"
vooral bij zeg maar sociale stress,

of
iets leuks zoeken in de toekomst, (meestal overheers juist dan het negatieve :confused: maja) of iets leuks gaan doen, maar meestal vind ik dan niks leuk. :confused:

hmm.. ik heb het vaak tijdens proefwerkweken... als het dan slecht gaat bij een proefwerk ga ik helemaal zitten denken van waarom lukt dit niet en waarom ben ik zo dom en dat soort dingen... het beste is bij mij dan om even een paar minuutjes op te houden, ergens anders aan denken, iets eten en dan weer verder gaan.. maar echt weg krijg je de stress ook niet...

heb je faalangst?

Ik krijg er lichamelijke klachten van. Hoofdpijn, misselijkheid, hartkloppingen, etc. Hoe ik ermee omga? Ik ga er dwars doorheen. Desnoods werk ik 's avonds thuis nog om een deadline te halen :o

Het is simpel: het werk moet af. Misschien gebeurt met een hoop gekreun en gezeur, maar afmaken zal ik het! :D :o

Ik ga stress dus tegen door te vechten tegen de oorzaak ervan. Bang voor een tentamen? Dan leer ik het, hoef ik niet meer bang te zijn. Bang dat ik een deadline niet haal? Dan werk ik extra hard, dan weet ik dat ik het zal halen :) Enzovoorts..

Door stress krijg ik enorme kopzorgen en koppijn. Ik weet eigenlijk ook niet hoe er het beste mee om te gaan. Ik probeer te relativeren hoor maar ook dat is soms moeilijk. Ik ben net als mijn vader, van een muis een olifant maken en het meestal opkroppen :( dat is dus niet gezond voor mij.
Het gaat zelfs zo ver dat ik nachtmerries krijg, het blijft me achtervolgen. Mijn vader bijvoorbeeld wordt agressief tijdens zijn slaap, terwijl hij geen agressief persoon is. Je ziet maar he, deze wereld zit vol met onnodige stress maar ja hoe ermee omgaan? :rolleyes:

Wat zie je dan precies? Beelden die er niet zijn en daar helemaal op ingaan? In een fantasiewereld leven? De realiteit niet zien?

ik ga rare dingen denken en ik trek me terug op mijn kamer of achter de computer. vaak ga ik dan mezelf maar wat aandoen ofzow, van stress raak ik de kluts kwijt en weetn ik niet meer wat ik moet doen enzow. mja... ik heb er altijd heel veel moeite mee. ik ben nu aan het leren om als ik stress heb naar iemand toe te gaan en te gaan praten erover, heel moeilijk maar het gaat steeds beter.

ik stress altijd vreselijk veel als ik op moet staan, zelfs als ik gewoon alle tijd heb.
Meestal weet ik t onder controle te houden, ga beetje sjago doen en heen en weer lopen. M'n hart gaat ook heel hard kloppen, ik krijg koppijn enz.
Maar meestal laat ik t over me heen komen, en wacht ik 'rustig' (niet echt rustig, is vaga te beschrijven* af tot de stress over is.

Ooooohh ik word daar echt gek van
Daarom probeer ik het ook zoveel mogelijk te vermijden
(Op tijd beginnen met leren, zo weinig mogelijk uitstellen)
Maar als ik die stress heb..
Jank ik :rolleyes:
En als ik dat ff doe
Dan pep ik mezelf op..
En dat lukt meestal wel :)

ik kom meestal tot de conclusie dat ik het zelf erger maak dan het is. De laatste tijd doe ik dat minder (h)...
Wat mee rust nemen, niet-essentiele dingen schrappen, en een "komt wel goed"-instelling.

Dan jank ik net zo lang tot ik me iets beter voel en dan kaarsjes aan en de muziek op die een beetje past bij de stemming waar ik dan in ben...Meestal is dat rustig....
Dan word ik vanzelf weer wat rustiger...

Ik ga nutteloze kleine dingen doen die niets met hetgeen te maken hebben waar ik stress over heb, zoals m'n kamer opruimen/schoonmaken, naar vrienden, een stuk lopen langs het meer of strand, of ik ga opeens dingen doen die ik wel eerder wilde doen, maar die erg veel tijd kosten, zoals een kastje verven, een stoel bekleden, van dat soort dingen. Kortom: afleidingsmanoeuvres verzinnen.

Jah
:)