Sonnet 130
 

Gebaseerd op sonnet 130 van Shakespeare,
die in dit gedicht de spot wilde drijven met het petrarkisme.
Misschien herkennen jullie geen sonnetvorm, dat komt omdat het in de vorm van het Engelse sonnet is geschreven,
dit gedichtje is dus wel een sonnet (dus niet zeuren dat de titel niet klopt :p )

Uw oog is niet helder als zonnelicht
En vele mannen zijn meer gespierd,
Ik bespeur zelfs een beetje overgewicht,
Wat uw figuur nog eens extra ontsiert.

Vergeleken met uw tanden zijn kanaries wit.
Uw huid lijkt soms wel een waar berggebied
En reukwerk is er dat meer geur bezit
Dan de adem die aan uw mond ontvliedt.

Hoe mooi u ook piano spelen kan
En hoezeer uw praten mij ook boeit,
Soms word ik werkelijk gek van uw gezwam
En er is veler muziek die mij minder vermoeid.

Toch bent u even mooi in mijn ogen
als wie ook die met beeldspraak wordt belogen.

Heb jij dit vertaald dan?
De aanval op het pertrarkisme is goed. :p

Niet vertaald natuurlijk, heb alleen het idee gejat.
Ik geloof niet dat ik het met rijm zou kunnen vertalen.

Sonnet 130

My mistress' eyes are nothing like the sun;
Coral is far more red than her lips' red:
If snow be white, why then her breasts are dun;
If hairs be wires, black wires grow on her head.
I have seen roses damask'd, red and white,
But no such roses see I in her cheeks;
And in some perfumes is there more delight
Than in the breath that from my mistress reeks.
I love to hear her speak, yet well I know
That music hath a far more pleasing sound:
I grant I never saw a goddess go, -
My mistress, when she walks, treads on the ground:
And yet, by heaven, I think my love as rare
As she belied with false compare

Shakespaere

Heb even het origineel opgezocht en overgtypt, heb wel dingetjes vertaald, maar toch wel zo dat het een beetje van toepassing is op mijn hele lieve vriendje :)

Beter goed gejat dan slecht geknurft, hmhm? Maar ik denk wel dat het maaiveld wat hoger ligt, niet dan?