ware liefde?
 

eindeloos in mijn gedachten,
jij,
maar ook toch hij,
onmetelijk groot mijn smachten,

maar ook,
het verstand,
er is teveel aan de hand,
dus je zult opgaan in rook,

maar waarom dan,
mijn gevoelens zo sterk,
en toch het beperk,
vertel me waaorm het niet kan,

al mijn emoties,
toch niet die ene,
ik aan het wene
groot het verlies.

als ik eerlijk ben vind ik het vrij slecht, de opbouw is te rommelig, de rijmwoorden te gezocht, nee, ik vind het niks...

mm, ik vind het wel goed... het spreekt me alleen niet aan, maar het gedicht vind ik wel goed

ik had het ook eigenlijk zomaar ff in 5 minuten bedacht...:S maar het was gewoon ff hoe ik me voelde... beetje mixed-up about it zeg maar.... dus eigenlijk hoort het hier ook niet echt.. maar goed... iig bedankt..!
groetjes!

Het is een gedicht, dus het hoort hier wel lijkt me (sorry Forumbazen als ik nu iets ergs zeg :o ) maar om even op je gedicht in te gaan.

Ik ben het ermee eens dat het allemaal een vrij rommelig geheel geeft en het klinkt en loopt gewoon niet zo lekker. Verder heb je eigenlijk iets geschreven dat al vaker door heel veel mensen is geschreven. Enerzijds wordt het dan als herkenbaar bevonden, maar anderzijds wordt het wel cliché.