Nutteloos
 

Ik voel me echt volkomen nutteloos, en ik weet niet eens waaroom. Ik heb een vriend, niet eens zo'n slecht leven, een goede opleiding, niet veel maar toch genoeg geld, amper problemen.

Toch heb ik het gevoel dat ik het niet meer aan kan. Ik zit vaak gewoon uren te janken en er komen allerlei vage gedachten bij me op: ik ga mn school niet halen, ik raak mn vrienden kwijt, niemand vindt me toch al aardig, en ik ben toch een slecht persoon.

Over dat laatste: ik heb de laatste tijd echt mijn uiterste best gedaan om een 'goed persoon' te zijn, wat dat ook in moge houden. Het schijnt gewoon niet te lukken, ik doe alles fout. Als ik probeer iemand te helpen, schijn ik hem alleen maar te kwetsen. Als ik aan een discussie meedoe, schijn ik altijd iemand tegen het hoofd te stoten. Ik doe mn best, maar het lukt gewoon niet...

Heeft iemand suggesties?

dit komt bij mij over als een vorm van faalangst (want nee, faalangst heeft niet alleen te maken met zenuwachtig zijn voor een proefwerk waar het vaak aan wordt gekoppeld) Je stelt wel erg hoge eisen van jezelf, vind je ook niet?!! Probeer alle goede dingen van jezelf iig niet te vergeten, maar juist te onthouden. Probeer jezelf niet anders voor te doen dan je bent, en onthoud; niemand is perfect (gelukkig) je vrienden hebben je te accepteren zoals je bent, doen ze dit niet?!! dan zijn het geen echte vrienden.... jij accepteerd hen toch ook. Je moet echt wat aan je eigenwaarde gaan doen!! want zo te lezen is die niet echt hoor!

knuffel en suc-6, wendy

zoek een persoon (familielid, decaan, therapeut) waarmee je een goed gesprek kan hebben. je gevoel zal een keer verdwijnen, de vraag is alleen wanneer. als je je verhaal goed kwijt kan zal dit altijd eerder zijn.

je moet niet proberen goed te doen, maar gewoon jezelf zijn. dan komt t wel goed.
anders doe je misschien juist teveel je best waardoor het niet lukt. laat het allemaal maar komen.. maak je niet te druk. relax wat en ik hoop dat je je snel wat beter voelt.
kus en sterkte

Dat is nou juist het probleem: ik kan mezelf nie echt accepteren, omdat telkens als ik weer iets doe dat anderen blijkbaar niet aanstaat, ik me een heel slecht persoon voel. Ik wil zo graag dat anderen me ook leuk vinden, en daar meet ik mezelf min of meer aan af.

Bedankt in ieder geval voor de reacties, jullie helpen echt wel!!!

Ik heb niet echt ideeen, want ik heb min of meer hetzelfde probleem.
Ik denk inderdaad wel dat het helpt om in het echte leven met iemand te gaan praten, dat kan heel erg goed doen. Dat maakt veel meer indruk, is veel intenser, dan een reactie hier. Ik denk dat veel mensen met zo'n probleem kampen, dus je kunt vast wel iemand vinden waar je mee kan praten.
Denk er alleen aan dat als de mensen er 'achter komen' dat je niet jezelf bent maar perfect probeert te wezen, ze je al niet meer aardig vinden. De mensen die jouw vriendschap waard zijn willen echt dat je jezelf bent.