![]() |
Zou jij (later)
een relatie aangaan met iemand die al kinderen heeft uit vorige relatie?
|
:rolleyes: lijkt mij niet zo geweldig, maarjah dat zeg ik nu....:)
|
Citaat:
'k denk wel da'k het zou kunnen. Maar dan moet ze wel heeel bijzonder zijn. :) |
Mijn ouders zijn gescheiden, en beide hebben ze een nieuwe relatie. Mijn 2 zusjes en ik wonen bij mijn moeder, en ze heeft dus een nieuwe vriend. Wij accepteren hem wel.
In het begin natuurlijk wel beetje raar, maar eigenlijk wel heel leuk. Je ziet je mams dan iig weer stuk gelukkiger dan ze was.. :) |
maja, toch knap lastig als het totaal niet klikt tussen de nieuwe vriend van mams en de kinders.
|
mm..lijkt me wel moeilijk om mee om te gaan. Het zijn wel de kinderen van iemand anders, maar toch moet jij ermee 'leven'. Lijkt me vooral in het begin erg wennen...
|
'k denk dat het wel stukke makkelijker is wanneer het kind nog heel erg jong is.
|
ja,dat maakt niet uit denk ik(ik ben dan ook gek op kinderen)
|
liever niet, maar ik heb het niet zo op kinderen en al helemaal niet van anderen
|
Ik kan niet zeggen dat ik dat niet zou doen.
Maar als kind zijnde zou ik het wel heel raar vinden. Het is voor de kinderen makelijker als ze nog heel jong zijn of ja op een goede leeftijd. Niet zo rond de pubertijd want dan schiet het denk ik niet echt op. |
denk het niet, maar zeg nooit, nooit..........
|
Citaat:
|
nee denk het niet. Ik hoop zowiezo nooit een relatie te beginnen op mijn 45ste :D
ik wil toch wel zeker op mijn 30 gekozen hebben voor mijn levenspartner. Als het goed is krijgen we dan smaen kinderen. Daarnaast zegt het ook iets over de persoon zelf ( als deze op jonge leeftijd al kinderen heeft) |
Citaat:
Als de kinderen me zouden accepteren, zou ik wel een relatie met zo'n man aangaan, maar zouden ze dat niet doen, dan niet. Ik denk dat het je relatie kapot kan maken, als je niet geaccepteerd wordt door de kinderen van je nieuwe vlam. |
Het punt is nog niet zo zeer als ze klein zijn, maar als ze gaan puberen, krijg je bij elke ruzie te horen 'jij hebt niks over mij te zeggen, je bent mijn echte moeder niet' en dat doet heel erg pijn als je dat kind al tien jaar mee opvoed. Ook heb je niets er over te zeggen, want als de moeder nog leeft, houdt zij met de vader de zeggenschap, dus je hangt er altijd een beetje bij.
Ook als die kinderen kinderen krijgen, ben jij niet 'de echte oma' tenminste zo wordt je door velen dan niet gezien, en dit alles lijkt me heel pijn doen, maar misschien kan alles wat wel goed is en fijn is opwegen tegen deze pijn.... |
Ik weet 't niet, 't zou denk ik wel moeilijk kunnen worden. Voor mijzelf zou 't niet veel uitmaken, maar kinderen vinden 't niet altijd even leuk als er ineens een andere vrouw in hun vaders leven is...
Als ik echt zeker wist dat ik ook geacepteerd zou worden door de kinderen dan wel... |
Citaat:
Ik ken een hele leuke meid (al een jaartje of 6/7), ze is nu 19 en heeft een kind van bijna 2. De relatie met de vader is al over. Ik zou met haar wel een relatie willen ook omdat ik weet dat het kind mij al vanaf het begin wel kent, en ik kinderen wel leuk vind. ik denk(hoop) dat het wel goed zou komen Greetz Enrico |
Citaat:
Je kent haar al zolang. Sterkte ermee, ik hoop dat je de juiste beslissing neemt. |
Het lijkt me echt een vervelende situatie, maar als zijn kinderen mij accepteren en we kunnen gewoon met elkaar overweg, waarom dan niet? Ik laat een stel kinderen dan echt niet tussen de liefde van mij en die man komen hoor!
|
Ik zou er geen probemen mee hebben, maar ik zou liever een relatie krijgen met iemand die geen kinderen heeft. Stel dat je erg goed op kan schieten met die kinderen en het gaat uit, dat lijkt mij voor iedereen een vreemde situatie. Bovendien, misschien mogen die kinderen jou wel helemaal niet, dan denk ik niet dat het verstandig is bij die persoon te blijven.
Ik heb zelf een stiefvader en ik kan helemaal niet met hem opschieten. Onze karakters botsen heel erg en dat zal ook nooit veranderen. Maar het zou net zo goed kunnen dat het heel gezellig was geweest, het is maar net hoe je het treft. |
Lijkt me nix, je weet vantevoren dat er een groter risico is dat er daardoor problemen ontstaan... zou er dus niet zo op zitten te wachten.
|
Toch eens uppen :o
|
Citaat:
haha, vertel? :D:D:D |
Neeee... Ik wil geen kinderen, en dan zeker niet die van een ander... Ik weet dat die kinderen me dan nooit helemaal zullen accepteren, en het is zo'n gedoe met regels en hoever je kan gaan etc.
Maar ach, misschien op dat moment wel. Als ik verliefd ben kan ik ineens heel anders over dingen denken :/ |
Citaat:
|
Het lijkt me heel erg lastig. Maar als ik echt van hem hou dan zou ik er absoluut voor gaan! Alles went... ;) :p
|
Citaat:
Eigen ervaring oid |
Citaat:
Je bent verliefd, jullie krijgen iets, de verliefdheid zakt af, je voelt niets meer voor hem. :confused: |
Nee, dat lijkt me helemaal niks...
|
Citaat:
|
Dat hangt eigenlijk helemaal van de omstandigheden af. Als zijn kinderen me echt niet zouden aanvaarden en zo van die situaties krijgt als: Jij bent mijn echte moeder niet, dus hebt niets over me te zeggen, enz, dan denk ik dat dat erg kwetsend zou zijn en ik er liever een eind aan zou maken. Als daarentegen alles goed zou meevallen en het met iedereen zou klikken dan zou ik er wel voor gaan.
|
Ja, waarom niet? Als ik van hem houd en zeker weet dat hij de ware is, dan neem ik zijn kind(eren) er toch gewoon bij? Als ik dat niet zou willen, is mijn liefde voor hem niet sterk genoeg.
Ik vind wel het idee van stiefmoeder iets minder leuk..... ik bedoel...... in sprookjes en ook in films worden stiefmoeders meestal negatief afgebeeld.... ik wil niet iets negatiefs zijn, ik ben nog liever een goede vriendin voor de kinderen. Nou ja, je begrijpt vast wel wat ik bedoel. Ripper |
ik zou het tactiesch aanpakken en dr exman trouwen :D en dan samen op een warme avond wat lekkers roken :D
|
Liever niet, ik weet hoe moeilijk het is geaccepteerd te worden door kinderen van 13/14... Ok opeens een baby ofzo lijkt me niets, als het dan niet anders kan, dan maar kinderen vanaf 13 ofzo, die zijn denk ik het leukst, als je eenmaal geaccepteerd bent...
|
hhmm.. tsjah.. als ik echt van die man zou houden dan wel
|
Als ik van hem houd wel natuurlijk!
|
Citaat:
|
Citaat:
take care ;) ! |
Citaat:
|
Hmz lijkt me erg moeilijk, maar mocht ik echt voor diegene willen gaan, zou ik er absoluut wat van proberen te maken met die kids, das dan gewoon een keuze die je maakt :)
|
k denk, dat als k al wat oud ben (begin 30 ofzo) en k een super leuke man tegen kom met wie het echt klikt, dat k er doorheen kijk. k wil later toch kinderen, en in mijn geval is het vaak zo dat ik zijn kinderen maar eens in de 2 weken zie.
het verhaal zal denk k moeilijker worden als deze man vindt dat hij genoeg kinderen heeft en met mij dus geen kinderen meer wilt en ik dus kinderloos ben. dat gaat vast een keer fout. |
HAHAHAHAHA
mijn ex (13) jaar kwam erachter dat haar vriend (17) een kind had ik heb haar uitgelachen |
Citaat:
Ik weet het niet of ik dat zou doen(zeker niet als de kinderen in hun puberteit zitten :eek: ) maar als die jongen heel bijzonder en zo voor mij is zou ik het wel doen(denk k) |
Citaat:
Je hoeft maar net die persoon tegen te komen waar je helemaal gek op wordt .. om dan pas later erachter te komen dat ze een of meerdere kinderen heeft van een vroeger huwelijk ofzo. |
Citaat:
Ik zou ook niet de vaderrol willen vervullen van iemand anders zijn kinderen. Op dat moment ben ik gewoon de vriend van hun moeder .. zo zien hun het sowieso; als je dat zelf ook accepteert, is de kans tevens groter dat ze jou accepteren voor wie je bent. |
Bewust zou k het nooit doen... en later stel k me dan voor... als k boven de dertig ben.. waarom niet abnormaal is het niet wanneer k boven de dertig ben en iemand vindt van wie k ga houden maar wie kinderen heeft. Tenslotte hou k van die persoon en zal k proberen met hem n leven op te bouwen dus ook met de kinderen
x |
Citaat:
|
Tja valt nu natuurlijk moeilijk te zeggen eigenlijk, zoals ik er nu tegenaan kijk zou ik daar geen bezwaar tegen hebben.. waarom zou je niet van die kinderen kunnen houden enzo..
Maar denk dat ik in de praktijk dan toch wel jaloers zou zijn ofzo.. het zijn tenslotte niet de kinderen van hem en jou, maar van hem en iemand anders.. Tja je bent niet hun echte moeder.. Zij zijn niet jouw echte kinderen, jij hebt ze niet 9 maanden in je buik gedragen, jij hebt ze niet op de wereld gezet, jij was niet bij hun eerste stapjes, eerste woordjes enz... Zou dan toch nog altijd wel een kind van 'mezelf' willen hebben denk ik.. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 05:18. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.