Zelfs de sterkste verliezen
 

Na vele jaren van samen zijn
verliest het leven van de dood,
brengt de wereld enkel
zwarte nevel vol van pijn,
eenzaam tot in de eeuwigheid

Kijken mijn ogen toe hoe
zelfs de sterkste mannen heen
lopen, terug keren met tranen,
alleen, verloren, levensmoe,
de laatste jaren van het leven

Kan ik enkel toekijken
mee huilen op mijn manier,
zonder tranen, alleen de stilte,
hoop ik zo te laten blijken
dat mijn respect naar hen toegaat

Weet je dat ik jouw gedichten echt ongelofelijk mooi vind altijd?

Deze is ook weer geweldig! Sorry ik heb geen kritiek, hoewel je dat wel graag zou willen hebben misschien, maar ik kan niks vinden. En ookal is er een klein foutje, dat verandert niks aan mijn mening over dit gedicht. :o

ik vind het (y)
je hebt gelijk, zelfs de sterkste verliezen *snik*
sjonge, loop ik weer een beetje emotioneel te doen....
ik zie bij sommige gedichten wel herkenning, bij deze ook, heel veel zelfs!
kus, wendy