de doden onder de levenden
 

Overal ter wereld zijn wel van dit soort mensen te vinden. Ze leven geisoleerd, alleen, weten dat er een aantal dingen goed fout zijn in hun leven, maar kunnen het zelf niet op lossen, of beweren dat ze het niet willen oplossen. Ze hebben weinig contact met de sociale wereld, als ze al contact ermee hebben.

Wat voor stappen kan je ondernemen als je zo'n persoon kent? Je weet dat deze persoon geen hulp wil, maar het is overduidelijk dat hulp nodig is.

Hulp is alleen gewenst wanneer deze door de persoon gewenst is.

Als ik (hypothetisch gezien) morgen mijn spullen pak en besluit in de natuur van Noorwegen te gaan leven zonder enige vorm van menselijk contact en ik voel me daar prettig bij, wie ben jij dan om mij tegen te houden?

Ik sluit me hier geheel bij aan.

Ompraten... Eerst zijn/haar muur proberen te breken en juh m juh te laten vertrouwen. Daarna langzaam opbouwen naar het feit dat ie hulp nodig heeft. Dan hoop je dat je m genoeg geholpen hebt met het feit dat de hulpverlening lang niej zo erg is als t lijkt.

*knuf*

Eend

dan zou ik zeggen ga fijn tussen de bergen van de natuur genieten, maar het wordt wel anders als die persoon zm pogingen heeft gedaan en zichzelf met lucifers zit te branden...

hallow ik ben de meneer die u tegen houd en jij ?

:D :D :D :D :D

:) Hoi, ik ben Marc. Waarom wilt u mij precies tegen houden? Ik vind het hier niet leuk en ga liever ergens anders heen. Waarom zou ik hier willen blijven?

Denk het u in, die mooie fjorden, de hele dag niks anders doen dan wandelen en vissen :) heerlijk :D waarom zou ik hier willen blijven? Tussen al die gestresste mensen, de smog en het berovend ongedierte op straat en de soms zo overheerlijke lucht die van de akkers overwaait? :)

Het branden duidt erop dat de persoon in kwestie moeite heeft met het verwerken van iets, misschien onmacht? Ik denk dat je maar 2 dingen kunt proberen.

Het eerste is om het vertrouwen van die persoon te winnen door juist niet over zijn / haar problemen te beginnen, maar over iets te praten wat diegene leuk vindt. Hierdoor wordt jouw aanwezigheid als pleasant ervaren en kom je steeds dichterbij. Misschien krijg je diegene dan ook zover om andere dingen te ondernemen met jou, waarmee je hem / haar uit zijn / haar isolatie trekt.

Het tweede is de harde methode, voor als je niet genoeg tijd hebt voor de eerste. Dit is meer een win / lose situation, waarbij het goed of juist helemaal fout kan gaan: druk diegene met zijn / haar neus op de feiten. Er is een kans dat je daardoor die muren doorbreekt .. maar ook een kans dat je de persoon helemaal neerhaalt en de volgende zm-poging om de hoek is..

Klopt, maar veel mensen zeggen dat ze geen hulp willen terwijl ze weten dat ze zonder hulp niet verder komen. Dus als mensen zeggen ik wil geen hulp loop dan niet meteen weg maar pijl even als ze echt geen hulp willen.

Hmm zo'n persoon ben ik ook wel 'n beetje,het word wel wat minder dus ik ben laat maar zeggen "half-dood"
Ik ben eigenlijk ook niet echt geisoleerd meer,kom zat buiten nu.
Maar goed,ik denk dat de enige die zich uit die situatie kan helpen die persoon zelf is...

ik ben zown persoon geworden

Mmm. mijn mening.

Laat ze, iedereen is toch al dood.
Als die persoon zijn leven niet wil leven is hij blijkbaar tevreden met het leven wat hij nou heeft. Als je er echt iets aan wil doen, zelf weten, maar praat er dan met hem over. Niet met ons...

sorry...

Ik heb de laatste tijd echt het gevoel alsof de wereld, de mensheid gewoon een groot wandelend lijk is geworden. Iedereen reageerd alleen nog maar op reflex en niet meer op gevoel. Damn. K*Twereld.

Wat een gelul, als iemand niet geholpen wilt worden, moet je er ook niet mee bemoeien.