Zinloos geweld... ingrijpen of niet?
 

Heyhey!

Misschien dat het onderwerp al een aantal keer is langsgekomen maar ik wil het jullie toch nog een keer vragen of jullie voor of tegen de volgende stelling zijn:

"Indien ik getuige ben van geweld op straat ben ik verplicht in te grijpen"

Ben jij het hier mee eens of oneens en waarom?

LovelyLady

Ligt eraan wat jij onder ingrijpen verstaat. Als ik zie dat een meisje door zes gasten lastig gevallen wordt zou ik er niet tussen gaan staan, lijkt me vrij zinloos. Ik zou wel direct hulp gaan halen en zeker niet voorbij lopen alsof er niets gebeurt.

Ben zelf laatst overvallen door vier gasten, er kwam ook iemand langslopen, die ook zag wat er gebeurde. Deze persoon liep door, heeft kennelijk ook geen politie gebeld ofzo. Was op dat moment echt niet tof. Jij hebt het moeilijk, iemand kan je helpen, maar heeft daar geen zin in. Zou ik zelf dus nooit doen.

Offtopic: Is dit een onderwerp voor school?

Heey!

Thanx voor je reatie en het onderwerp is inderdaad voor school. Ik heb namelijk binnekort een discussie voor school en daar staat bovenstaande stelling centraal.

Tijdens deze discussie moet ik voor de stelling zijn en ik was erg benieuwd hoe andere mensen er over denken. Op die manier kan ik me alvast een beetje voorbereiden op reacties en kan ik mijn mening beter beargumenteren.

Kusz LovelyLady

wel ingrijpen:

2 mensen kan je tussen springen; 3 ook...
4 nog net, afhankelijk van hoe fel het is..

groter moet je bellen ofzo

bij 20 man of meer de ME :p

kijk ook hier

http://forum.scholieren.com/showthre...threadid=29615

maareh dit lijkt me meer iets voor de kantine

School --> De kantine

Ik zou zelf niet ingrijpen, maar mensen mobiliseren en de politie bellen oid. Zelf er tussen gaan hangen gaat meestal niet zo lekker, maar ik zou er zeker wat mee doen ja.

Ingrijpen... hmm, ik zou er niet tussen springen. Ik zou de politie bellen of mogelijk hulp van iemand zoeken. Maar ik zou zéker iets doen.
(Ook een keer meegemaakt in de trein; een jongen was een meisje lastig aan het vallen, mensen gingen gewoon ergens anders zitten alsof er niets aan de hand was. Dat vond ik echt te ver gaan (n) 'k Heb toen een conducteur gehaald, een hele brede :) )

Ligt aan de situatie en om wie het gaat.

ik ga er alleen tussen staan als ik zeker weet dat ik zonder kleerscheuren de boel tot sussen kan brengen, anders bel ik de politie wel, in de hoop dat die hun koffie kunnen bewaren

Wanneer is geweld zinvol dan?
Goed, das weer een andere discussie.

Het ligt helemaal aan mn bui en de situatie of ik in zou grijpen of niet...

:D


Je moet niet ingrijpen, je moet de politie bellen en als de daders weg zijn het slachtoffer 'niet alleen laten'.
Najib Amahli had daar laatst een geinig stukje over in zijn conference.

Ik denk dat je eerst 112 moet bellen en vervolgens moet proberen de situatie te beoordelen. Als je denkt dat je die personen aankan, spring ertussen, anders probeer anderen aan te sporen om samen met jou tussenbeide te komen. O ja, als je zo'n eikel een tand door de lip wilt slaan, moet je dat zeker niet nalaten. Dat kun je altijd op zelfverdediging gooien.

vaak is het zo dat dronken vechtende mannetjes, niet zozeer sterk zijn, maar wel onverwachte verrassingen hebben, zoals een beestachtig groot mes, waarmee ze opgewekt op jou in willen hakken.
En dan ga ik er dus echt niet tussen staan, tenzij ik me op een adequate manier kan verdedigen, en dan krijg je dus een soort van wapenwedloop, wie de grootste messen heeft........ :nono:

Ik zou in zoverre ingrijpen dat ik de politie zou bellen...
En ik ben zwak en kan ook niet goed vechten, maar mocht het zo zijn dat de aanvallers met 2 zijn en dat er verderop een groep staat van zes jongens/mannen, dan zou ik misschien iets zeggen van 'hee, jullie drie grijpen die ene vast, en jullie drie grijpen de andere'. Maar niet als de aanvallers wapens hebben ofzo. En misschien zou ik dat ook wel helemaal niet durven zeggen.

Ik zou ingrijpen. En de manier waarop ligt dan aan de situatie. Als ik denk dat ik gewoon tussen de personen in kan komen doe ik dat, wel voordat ik politie heb gebeld.

De laatste tijd heb ik ook altijd een fototoestel bij me voor het geval ik iets zie waar gewoon een foto van MOET gemaakt worden en als ik dan zinloos geweld tegenkom zou ik voorzichtig een foto maken van de situatie. Kan altijd handig zijn.

Als de vechtende partijen bewapend zijn, grijp ik natuurlijk niet in. Als ik twee zwaargewicht boksers met elkaar op de vuist zie gaan, kan ik toch weinig doen. Alleen als ik van mening ben dat ik werkelijk een einde aan het geweld kan maken, zal ik (proberen) in te grijpen.

Ik zou zeker ingrijpen. Maar dat hoeft niet altijd met geweld. Als ik niks zou doen zou ik overigens ook nog heel lang last van m'n geweten hebben of hoe je dat ook zegt.

Ligt maar net aan de situatie, natuurlijk. Wanneer ikzelf gevaar zou lopen wanneer ik me zou mensen in dat gevecht dat zou ik natuurlijk kierewiet zijn wanneer ik dat zou doen. Dat is zo wanneer er met wapens van welk kaliber dan ook gevochten zou worden of wanneer ze in overmacht zijn. Zo zijn er wel meer redenen. Het komt er dus op neer dat ik de situatie eerst eens goed zou beoordelen alvorens ik besluit wat ik eventueel ga doen.

mwah, dat variëert van kijken tot ingrijpen tot meedoen.
ligt maar net aan de situatie.

Ligt aan de situatie. In ieder geval wel de politie waarschuwen. Verder weet ik niet of ik het durf om er tegen in te gaan, voor hetzelfde geld lig je binnen een paar seconden ook op de bek.

Ik zou heel veel lawaai gaan maken, precies zoals meneer Donner het gezegd heeft.

Ingrijpen in de zin van, de politie waarschuwen, bij het
slachtoffer blijven, evt een opmerking maken oid, ja.

Ingrijpen in de zin van, meevechten of zélf ertussen gaan
staan ed, nee. De kans is groot dat het niet helpt, aangezien
ik niet één van de sterkste ben, dus ja. Dat schiet dan niet op.

nou ik ben klein en zwak, dus om nou zelf er tussen te gaan staan.. maar ik ga natuurlijk wel om t hoekje 112 bellen en misschien wel 10 grote stoere mannen halen :p

:D

Bij mij is dat niet eens nodig, ze rennen direct al weg voor m'n rotkop. :D

Donner maakt ze zeker bang door z'n enorme spierballen te laten zien en op z'n borst te rammen, een hard 'Oeeeeeehahoeooeeehaaooeeeee; uitschreeuwend... :P

Hangt van de situatie af, als ze wapens hebben zou ik waarschijnlijk niet helpen tenzij ik ook een wapen zou kunnen pakken (een stok of iets).

Ik kan aardig vechten, maar ik wil liever niet tegenover iemand met een mes of erger staan. Klapjes doen pijn, maar messteken laten vaak permanente beschadigingen achter. Het is dus een best laffe riscicoafweging eigenlijk ;)

Heb je de column van Koelman (dacht ik) over Donner toen gelezen in de Metro? :D

Nee, ik heb nog geen OV en reis hooguit eens in de week de trein. :o Wat stond erin? :)

Ja, ingrijpen, en het liefst meet veel geweld :D

Nee ff serieus, ik vind dat mensen die mensen proberen te stoppen die andere mensen geweld aan doen niet moetn worden veroordeeld zoals dat tegenwoordig gebeurt.

Ik denk dat ik zelf wel zal proberen in te grijpen, maar dat ik geremd word door het feit dat de Nederlandse wet mij straft als ik andere mensen wil helpen/redden.

Leest:

Metro, 30 oktober 2003

Afgelopen dinsdag stuurde minister Donner van Justitie een brief aan de Tweede Kamer. Hij was gevraagd burgers duidelijk te maken hoe zij actief kunnen ingrijpen bij een delict. "Als mensen getuige zijn van geweld, moeten zij de dader afleiden dan wel afschrikken", zo luidde zijn antwoord. Inmiddels heb ik beslag weten te leggen op een vervolgbrief van minister Donner die vandaag aan de Tweede Kamer wordt gezonden:

Geachte Kamer,

Na afloop van mijn woensdagse werkdag betrad ik met mijn rijwiel de straat teneinde huiswaarts te keren. Boven mijn hoofd zag ik de strakblauwe hemel. Dit was waarlijk een dag om nog even met volle teugen van na te genieten. Maar niet te lang, want thuis wachtte moeder de vrouw met een pan boordevol hutspot.
Ferm op de pedalen trappend, kwam ik alras in een fijn ritme. Mijn jaspanden wapperden in de wind. Denkend aan de avondmaaltijd boog ik mij ietwat verder over het stuur. Plots reed ik daarbij bijna op een groepje jongelui in, dat zich ruw gedroeg op de openbare weg. Nog net op tijd kon ik het stuur van mijn rijwiel omgooien teneinde een valpartij mijnerzijds te voorkomen.

U begrijpt dat ik waarlijk schrok. Het scheelde niet veel of enige woorden van onwelvoeglijke strekking waren over mijn lippen gerold. Pas toen ik van de eerste schrik was bekomen, drong tot mij door wat hier aan de hand was. Deze onverlaten waren moedwillig bezig een oude zwerver, die al bloedende op de grond lag, lichamelijk letsel toe te brengen! Zij gebruikten daarbij knuppels en kettingen. Ik kon aan het slachtoffer zien dat dit gemeen zeer deed.

Welnu, ik bedacht mij geen moment. Afleiden dan wel afschrikken! Ik zette flink aan en fietste op volle snelheid een aantal rondjes rondom het groepje, waarbij ik er niet voor terugschrok uitdrukkelijk met mijn fietsbel te bellen. Dat hield ik lange tijd vol, maar de raddraaiers hadden evenwel geen oog voor mij. Ook niet toen ik al fietsende met één hand naar de blauwe hemel wees en riep: "Welaan, kijk mannen! Een ballon! Is dat niet prachtig?" Zij lieten zich niet afleiden en beukten nog steeds op de oude man in, die nu veel weg had van een grote homp vormloos vlees.

Daarop besloot ik over te gaan tot afschrikking. Ik kneep in de remmen en greep mijn broodtrommel vanaf de bagagedrager. Nu leeg, op enkele kruimels na, maar hedenochtend nog gevuld met zes heerlijke boterhammen tevredenheid. Door beide helften van het trommeltje luid tegen elkaar aan te slaan, hoopte ik dat gespuis alsnog af te schrikken.
Toen ook dat geen enkel effect sorteerde, zette ik mijn laatste troef in. Ik schudde vervaarlijk met mijn rechtervuist en schalde: "Jullie onverlaten! Durven jullie wel? Dat moeten jullie eens bij mij proberen, wat ik je brom!"

Dat hielp, want weer enkele minuten later stopten ze met knuppelen en dropen hijgend van de inspanning af. Dat was hun geluk, want ik speelde net met de gedachte die nozems één voor één eens vervaarlijk aan de oren te trekken!
Vervolgens heb ik in alle rust politie en ambulance gebeld. Zij waren snel ter plaatse. Daarna kwam de lijkwagen.
Enfin, ik hoop dat ik u met dit aanvullend schrijven voldoende duidelijk heb gemaakt dat actief ingrijpen bij een delict echt niet zo moeilijk is als de meeste burgers denken.

Bron

zolang ik geloof dat ingrijpen van mijn persoontje zin heeft, grijp ik in!
Of ik nou ertussen spring of ze afleid, maakt mijns insziens niet veel uit. Meestal schat ik mezelf hoger in dan 1 á 2 schurken, dus dan zal ik 90% van de gevallen er tussen springen. Ik vind het ronduit triest om met z'n 2en 1 iemand neer te hoeken...

Ik was vorige week ik mijn dorp getuige van een mishandeling. Hier stonden 6 allochtonen jongeren, varieërend van 18 tot 20 jaar, een 19 jarige onbekende van mij af te slaan. Ik heb meteen 112 gebeld en hulp geroepen van mijn kennissen/vrienden. Deze waren het met elkaar over eens dat ze geen schijn van kans maakten tegen deze laffe agressievelingen.

Het slachoffer vroeg enkel of hij zijn weg naar de WC mocht vervolgen. Hij hield er een gebroken neus en gekneusde/gebroken ribben aan over

In dit geval hoef je niet in te grijpen:
Ik kreeg laatst zonder aanleiding een vuist in mijn gezicht van een boomlange neger, terwijl hij ruzie had met een andere jongen. Die gozer had bijna mijn oog kapotgemaakt. Hij wist niet wat hem daarNA overkwam. Half Rotterdam-zuid begon op hem in te beuken, in zijn ribben, hoofd, tussen zijn benen. Volgens mij had ik zijn neus gebroken met mijn scheenbeen, want er vloeide een plas bloed uit zijn gezicht. Hij kreeg wel 40 klappen, stompen en stoten per seconde. Iedereen ging los. In dit geval ging het om zinvol geweld.

Een ander geval, waarbij je wel kan ingrijpen is als er een man een vrouw aan het verkrachten is, of iemand kapotgetrapt wordt, terwijl hij op de grond ligt.

Iemand nog opsporing verzocht van de afgelopen week gezien?
Een dappere ingenieur greep in bij een vechtpartij, waarbij twee jongens werden verrot getrapt. Hij wist de belagers op de knieen te krijgen, maar moest wel een hoge prijs betalen voor zijn bemoeienis. Tot tweemaal toe werd hij een paar maanden later bedreigd met een vuurwapen, en zelfs afgetuigd in zijn huis, dat de daders hadden gevonden. Hij werd bijna afgemaakt.. Waar een inmenging in een vechtpartij niet tegenwoordig toe kan leiden... :eek:

Haha, geniaal. :D(Y)

mij niet gezien.

ik bel de politie en sla de dader









op in mijn geheugen :rolleyes:

Hee, het ging vanavond nog over jou (althans het soort dat dat normaal vindt) in Rondom Tien. :)

Ik grijp in.

Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik altijd in zou grijpen. :o

Ze slaan mij zo neer dus het zou stom zijn van mij om in te grijpen, maar misschien met een hele groep sterke mensen wel..

Hoewel je tegenwoordig dan aangeklaagd kan worden en in de cel wordt gestopt... waar gaat het toch heen met ons koude kikkerlandje

Als niemand meer ingrijpt is het de schuld van jusitie omdat zij de toeschieters bestraffen.. maar dat merken ze vanzelf wel

Gaat dit niet een beetje ver. Een scheenbeen in zijn gezicht. Dat je zoiets uberhaupt durft :eek:
Dan sla je hem toch een paar keer in zijn gezicht maar met ze alle trappen als hij op de grond ligt. Met hoeveel mensen was jij dan? En wat zei die neger dan?

zinloos geweld, is er ooit zinvol geweld dan?!...
de hele campagne slaat nergens op, je kan niet het woord 'zinloos' voor geweld neerplanten gewoon omdat het ALTIJD zinloos is...

En of je moet ingrijpen bij geweld?!...
Ik herinner mijzelf dat ik ooit een topic had gestart, over zoiets, ik kan mijzelf daarover herinneren dat ik in een vlaag van woede had getyped dat iedereen moest ingrijpen als hij iets dergelijks zag...
Namelijk toen was ik aanwezig geweest bij een vechtpartij, een vriend werd in elkaar geslagen door 3 jongens, niemand greep in en wij waren aan het gillen dat het op moest houden...

Ik vind het nogal een moeilijk punt...
Als ik dus een omstander ben van geweld, en ik zou dus ingrijpen kan ik daarvoor gaan boeten, omdat ik dus bijvoorbeeld die persoon een gebroken neus bezorgd heb, terwijl hij in eerste plaats niks bij mij wilde doen, dan heb ik dus verkeerd gehandeld en zou ik ervoor moeten boeten?!...

Daarna, tot hoever moet je gaan?!...
'Wij' zijn opgevoed in de 'ik-vorm', dus niet in de 'wij-vorm'...
In deze samenleving draait alles om de 'ik', en nu word gezien dat dat niet werkt willen ze er ineens een 'wij' samenleving van gaan maken?!...
Misschien dat dit erg vaag overkomt, maar ik kan het effe niet beter formuleren:confused:...

Daarnaast ben je zelf ook niet altijd in staat om in te grijpen, alhoewel het slachtoffer zich wel heel erg alleen voelt na het misdrijf...

En nu kan ik er nog zo veel zo lang over gaan doorzagen, maar dat heeft niet veel zin denk ik...

ligt helemaal aan de situatie.

Voor de dader heeft het geweld altijd zin.

Ja, want dat ben je moreel verplicht aan je medemens.

er zijn wel omstandigheden waar een bepaalde graad van ingrijpen verest is. Dit is afhankelijk van de
1 persoon die mishandeld wordt
2 de personen die zinloos geweld plegen ( de hoeveelheid)
3 op welke manier geweld wordt gepleegd

1 als de persoon een vrouw of kind is grijp ik in zonder na te denken. Is het een man ouders dan 20 dan kijk ik eerst precies wat er aan de hand is, en of hij zelf niet gewelddadig is. Is het een man boven de 60 dan grijp ik ook in

2) Als het slachtoffer mishandeld wordt door een persoon grijp ik meteen in door fysieke tussenkomst. Zijn het twee personen, licht het eraan of dit mannen of vrouwen zijn, en naar inschatting hun sterkte. Zijn het meer dan 2 personen, grijp ik in door verbaale presentie en het bellen van de politie.

3) zijn er wapens in het spel, dan houdt ik afstand en bel alleen de politie. Bij puur fysiek geweld zal ik eerder ingrijpen.

overigens heb ik altijd, op gevaarlijke tijdstippen, een uiterst effectief verdedigingsmiddel bij me, waardoor de dader tijdelijk, maar wel lang, op non-actief wordt gezet.

Is er nog een herhaling dan? :D

Agressief ben ik allerminst. Maar ik bepleit wel het recht op zelfverdediging. Zeker wanneer alle diplomatieke middelen zijn uitgeput. ;)

Altijd ingrijpen ja

Ingrijpen hoeft toch niet perse te zeggen dat je er zelf ook bovenop vliegt
Ingrijpen kan ook zijn de politie bellen

Jongen, die gozer was niet honderd procent. Hij werd door iemand neergeslagen. Oke, je denkt: die twee gaan onderling nog even door. Maar het eerste wie hij zag was ik, toen hij opstond, dus gaf hij me een harde vuist in mijn gezicht. Ik voelde op dat moment niets, maar later vloeide het bloed wel rijkelijk onder mijn oog. Als hij mijn oog had geraakt, had ik hem vast in een coma geslagen.

Kwestie van oefenen. ( Thai-boksen)

Een stuk of twintig. Maar na zinloos geweld aan de kant van de neger, moest er wel zinvol ingegrepen worden. Dan kijk je niet op een man minder of meer. Naderhand was het "slachtoffer" niet in staat tot spreken overigens. :|

Ik ben blij dat we zinvol geweld hebben toegepast. Anders zou gerechtigheid nooit hebben kunnen geschieden. Want later kwam de politie die tegen ons zij dat we met zijn allen moesten ophoepelen. Ik zei tegen die agent: kijk wat die jongen bij me gedaan heeft, hij gaf me zomaar een stomp in mijn gezicht.
Reactie: je moet aangifte doen op het politiebureau. Ik zei: die jongen is binnen. Pak hem dan op. Reactie: je moet aangifte doen bij het politiebureau. Reactie van mij: ja, gaan jullie maar de dader achter jullie burootjes maar zoeken. Dus je ziet het. Je kan niet eens op de politie rekenen. Soms moet je het heft in eigen handen nemen.

Dan moest je ze toch laten schrikken ofzo?

BOE!!!!

Zoiets, toch? Ach, dat vraag ik nog wel eens na bij mijn vriend Piet Hein.

Ik grijp in in alle gevallen waarin het gevecht oneerlijk is in de zin van
drie tegen 1 ofzo,
man tegen een vrouw,
een bekende er bij betrokken is (de grote van de groep maakt dan niet uit maar bij een grote groep bel ik eerst politie)
het bij mij in de kroeg gebeurt

Ik maak me meestal geen zorgen over dat er iets met me kan gebeuren, ik loop liever zelf iets op dat dat ik toe kijk terwijl ik op politie sta te wachten.
En geloof me ik ben heus geen groot iemand en ben ook absoluut niet sterk maar heb tot nu toe iedere vechtpartij waar ik tussen ben gaan staan uit elkaar kunnen krijgen zonder zelf geweld te gebruiken of geslagen te worden ofzo.

zelfverdediging is zinvol geweld.

quoting Theo Maassen:
"Als ik op straat loop en ik voel me kut... En ik ram de eerste de beste willekeurige voorbijganger hélemaal in mekaar... En ik voel me daarna beter... Dan is er toch geen sprake meer van zinloos geweld??"

quoting mijn oude leraar Levensbeschouwing:
"Geweld is nooit zinloos."

;)

ik vind van wel , ik grijp altijd in als er zinloos geweld is , (dat heeft ook te maken dat ik mezelf aardig kan verdedigen:))
maar ik vind dat je altijd moet proberen in te grijpen of minstens de politie bellen en je dan als groep sterk maken:)
ik heb het al eens een keer gehad , stonden 3 jongens van 16/17 een jongen van 14/15 weet het niet meer in elkaar te rossen , ik heb ze uit mekaar gehaald en die jongen van 14/15 renden weg zonder ook maar bedankt te zegge :bloos: (goh dat had ik wel verw8 :bloos: )