Masked
 

A thousand different masks
Only one true face
Vulnerable as a butterfly
But a golden glow all over
Sometimes a little glimps
Of the person underneath
He looks turtured
He needs help

You don't know what breaking is
Until you try to break through
The strong armor he carries
His thousand masks
Masks that rarely come off
Not even around his loved ones
He can't take them off
And that tortures him

He doesn't need the speeches
He doesn't need the punches
He doesn't need the pushing
He doesn't need the pulling
He needs love
He needs to feel loved
He is breaking down
Freezing up inside

For he is masked

helleuw? Anybody home?

Nee. Ik ben het niet eens met het idee van dit gedicht, dus ik kan niet echt objectief oordelen over de vormgeving en poëtisch-heid van het gedicht. (poëtisch-heid?!?!? is dat een woord?)

Hoezo niet eens met het idee van dit gedicht??

Niet eens met het idee van het gedicht... Appart... Het spijt me dat ik je moet teleurstellen, maar er zit geen idee in. Het is allemaal 100% waarheid wat er staat. Kan er op korte termijn ook niks aan doen dat die jongen die toevallig mijn beste maat is zo in elkaar steekt. Komt ooit nog wel...

dit komt mij heel bekent voor in een persoon.... echt heeel mooi verwoord!!

Volgens mij zijn er wel veel meer van ja. Is zonde, want dat zijn meestal juist de lievertjes... Maar bedankt he!!!

Love, Angel