Dit is voor de mensen met een vriend/vriendin..
 

Stel je eens ff voor, dit is niet echt een leuke topic ofzo maar ik was gewoon benieuwd, je hebt dus een vriend of vriendin. En die persoon die zou door een ongeluk overlijden. Natuurlijk zou je daar superveel verdriet van hebben, maar zou jij ooit na een aantal jaar, als je het verdriet hebt verwerkt, een nieuwe vriend/vriendin nemen..... of zou je dat niet aankunnen????


ikzelf zou waarschijnlijk als mijn relatie met stefan zo zou eindigen, geen andere jongen meer kunnen hebben. bang om het nogmaals mee te maken en ik zou me schuldig tegenover stefan voelen....

Ik zou flinke tijd kapot zijn, kwestie van maanden, jaren misschien. Ik zou het rustig aandoen, veel schrijven, het een plekje proberen te geven.

Als ik dan weer ruimte heb om liefde te geven, verliefd te worden zou ik me niet schuldig voelen: ik weet zeker dat mijn vriend zou willen dat ik gelukkig zou worden/blijven.

Andersom ook. Echt van iemand houden is het beste voor iemand willen :)

ja ik weet ook zeker dat mijn vriendje me dat gunt!

ik zou het me echt niet kunnen voorstellen dat ie er dan opeens niet meer is !
ik zou er echt helemaal kapot van zijn maanden/ jarenlang.

ook zo ik denk ik wel contact houden met zijn familie enzo anders is het moeilijk verwerken, maar je kan het nu niet zo hoppa zeggen, want het is voor iemand die het nie meegemaakt heeft moeilijk te zeggen

dikke kus my baby

p.s-> akelige topic hoor

Ik weet het eigenlijk niet...

Ik zit hier flink door in dubio, en mijn vriend vindt het niet leuk dat ik dit allemaal zeg, dat doet hem pijn, en we hebben er al een gesprek over gehad enzo, maar dat lag net weer iets anders... Maar anyway..

Als mijn vriend plotseling dood zou zijn...

Ik zou gek worden, letterlijk. En ik kan de eerste weken niet stoppen met janken en de hele tijd aan hem denken... (ik jank zegmaar altijd als ik aan hem denk wanneer ik me kutvoel) Dan hoef ik die foto maar te zien..
Ik kan me geen leven voorstellen zonder hem..

Hij is de eerste met wie ik deze band heb, de eerste van wie ik zooo verdomde zielsveel van houd. Ik wil hem niet meer kwijt, en als ie dood zou gaan, kan ik niet meer verder.
Het klinkt heel dramatisch, maar ik ben daar niet sterk genoeg voor.

Ik zou er waarschijnlijk nooit overheen komen, niet meer echt vrolijk kunnen zijn, nooit meer verliefd kunnen worden op een ander, dus zonder "liefde" leven, en dan hoeft het voor mij niet meer. Ik heb sowieso al het idee dat ik op niemand anders verliefd kan worden, omdat niemand "beter" is dan hij (voor mij).

Maargoed, als ik dan dus 'verder' zou gaan, zou ik alleen maar dood-ongelukkig zijn.. En voor mij is de keuze dan snel gemaakt...

Ik zou me eerst doodjanken, daarna ga ik me helemaal lam zuipen (met alle gevolgen van dien) en op een gegeven moment zal ik 'helder' tot de conclusie komen dat het voor mij allemaal geen zin meer heeft... :(

Ik kan gewoon echt niet zonder hem.. Niet op die manier in ieder geval :(

K weet het niet, kzou zeker binnen een jaar geen willen denk k, maar k zou me er proberen erover heen te zetten, en dan denk k toch proberen een nieuwe vriendin te zoeken..

I can't life without here...

Nee dat gevoel heb ik ook bij mijn vriend :(
Het heeft voor mij dan allemaal geen nut meer...

En ik denk dat hij had gewild dat ik gelukkig zou worden, maar als dat voor mij al niet meer gaat lukken... Zeker als ie op DIE manier bij me wordt weggehaald...
Jah.. kweet het dan ook niet meer hoor.. :(

In een geval als wat nou geschetst word, zal je wel moeten. Stel dat ik zou sterven plotseling, het enige wat ik dan zou willen is dat mijn vriend doorgaat en gelukkig probeert te worden. Ik zou het niet willen dat hij jarenlang blijft kniezen.

Er komt altijd weer een nieuwe liefde...
ik heb geen vriend of vriendin, misschien kan ik het me niet voorstellen
toch wil ik ff meedoen aan het topic :D

ik zou hopen mijn rationaliteit te kunnen behouden
eerst zou ik me denk ik stukzuipen
dan zou ik aan de wiet gaan
en misschien na een half jaar zou ik het verwerken
en verder gaan

Moet ik niet aan denken :(
Denk idd dat ik er echt heel lang mee zit, en dan kan ze nog zo graag gewild hebben dat ik doorleef, maar toch. Als je relatie zo zou eindigen, en dan een nieuwe relatie aangaat, met iemand waar ik zeker niet zoveel van hou als m'n huidige vriendin, voelt het denk ik toch een soort aan als vreemdgaan.
:confused:

Moeilijke vraag. En inderdaad een vervelend onderwerp!

Ik zou sowieso de eerste maanden (langer?) geen leven meer hebben. Ik zou alleen maar janken, janken en janken! Je kan me dan echt opvegen! Ik zou de eerste jaren ook geen behoefte hebben aan een nieuwe vriend. En het zal heel lang duren voordat ik wel weer iets met een ander wil en kan beginnen. Maar ik denk dat ik het uiteindelijk wel zou kunnen. Als ik het verdriet en gemis een plaats heb kunnen geven enzo... Dan kan ik wel weer van een ander houden. Maar niemand is zo als mijn vriend, niemand kan hem vervangen en ik zal hem ook nooit vergeten!!!

Ik denk dat ik compleet zou instorten, en maanden/jaren de tijd nodig heb om het te verwerken. En als het dan zover is, dat ik dan wel weer verliefd zou kunnen worden, vooral omdat ik weet dat mijn vriend het wel zo zou willen en niet dat ik alleen zielig door het leven zou gaan.

Laat ik het zo zeggen, je leeft maar EEN keer, en als ik wist dat ik zou overlijden, zou ik écht willen dat hij verder ging met zijn leven, ook omdat ik weet hoe geweldig t m lijkt om n kleine te krijgen en zo, dat zou ik m dan echt niet OOK willen ontnemen, als ie mij al kwijt is. En ik weet toch wel zeker dat hij dan nog gelukkig kan worden, en mij nooit zal vergeten,
het is wel een nare gedachte dat ik overlijd of hij, maar zo zie ik t

Chanel

hier kan ik mezelf in herkennen......

Ik zou het wel doen. Het is in principe hetzelfde als wanneer een relatie uitgaat, maar nu moet je ook nog de dood van je partner, iemand waar je fysiek en mentaal heel dichtbij stond verwerken. Ik heb dat gelukkig nog niet meegemaakt en ik kan mijn reactie dan ook niet voorspellen. Volgens mij duurt ghet gewoon heel lang eroverheen te komen en dat kan dan goed een paar jaar duren ja, want het raakt je natuurlijk dubbel in het kwadraat. Uiteindelijk zal het wel kunnen hoor. Ik zie niet in waarom de mijn partner als ze dood gaat niet opgevolgd zou kunnen worden door een ander en als het gewoon uitgaat wel.

Precies...tis je eigen leven en als je goede herinneringen aan iemand hebt betekent dat niet dat die door een nieuwe relatie gelijk worden weggevaagd; je krijgt er alleen nieuwe (leuke) herinneringen bij...

als dat nu... heel snel zou gebeuren, ik zou echt helemaal flippen, dat meen ik :( ik ben hartstikke gek op hem, en hou echt superveel van deze jongen! de eerstkomende tijd zou ik ook echtttttttttt geen andere vriend willen, dat zou ik lullig vinden tegenover die overleden vriend, en ook tegenover die nieuwe vriend, omdat ik dan toch keivaak aan die andere jongen zou denken!
ook al zou hij maybe willen dat ik gewoon erder zou gaan, ook in het liefdesopzicht... ik zou het toch niet kunnen :(

je komt er na loop van tijd wel overeen. het scheelt als je al 40 jaar samenbent ofzo dan is je leven gewoon verkloot derdoor natuurlijk. dan ben je zo aan elkaar gewend. maar ik begrijp uit jou verhaal dat het gewoon om een vriend/vriendin gaat en dat is toch anders. die ken je hoogstens een paar jaar en die zal heus nog wel vervangen te kunnen zijn. komt ook omdat je nou nog jong ben natuurlijk. maar goed hopelijk gebeurt die shit natuurlijk niet. laterz

Dit is best toevallig, ik had het hier gisteravond nog over met vrienden wat zij zouden doen als ze een vriendin hadden en als die zou komen te overlijden. Of dat ze nooit meer iemand anders zouden nemen of wel.
Hun zeiden in ieder geval zou het wel een tijd duren als ze iemand anders zouden nemen.
Ik heb op dit moment een vriendin en als dat nu zou gebeuren zou ik ook helemaal gek worden en zou niet weten ofdat ik nog iets anders ga nemen in de toekomst.
Maar ik ga er natuurlijk vanuit dat dit niet gebeurt.

Nee dank je.

Dit vind ik uberhaupt al een goede reden om levenslangs vrijgezel te blijven. Als je er niet aan begint kun je er ook geen ellende van hebben.

-Desecrator

life goes on.. vind ik..
je moet opnieuw van iemand kunnen houden..

bedankt voor de reacties :)

ik ben ng niet van gedachte verandert... ik zou nog niet willen leven zonder hem

Ik zou echt geen ander meer willen!!! Mijn vriend is mijn alles, dus ik zou doodgaan van verdriet!! Als ik er TOCH op één of andere manier mee om zou kunnen gaan, en ik zou per ongeluk toch verliefd worden, dan zou dat op een meisje zijn. Een andere jongen zou ik NOOIT willen, een vriendinnetje misschien na een aantal jaren wel, omdat ik weet dat mijn vriend het daarmee toch wel eens zou zijn geweest...

Ik weet zeker dat ik een hele lange tijd van slag zou zijn. Naja, we hebben het er wel eens over, en hij is daar best wel direct in. Niet dat 'ie denkt aan zelfmoord als ik er niet meer mocht zijn,maar hij heeft heel erg het idee dat 'ie van binnen dood zou gaan als ik er niet meer was.
Ikzelf vind dit nog wel een akelig idee, en toen het weer eens ter sprake kwam, heb ik hem gevraagd, of 'ie dan niet gewoon door wilde leven voor mij. Gewoon, om mij zeg maar in ere te houden. Dat is namelijk wat ik zou doen, ik zou het niet op willen geven, en juist door willen leven voor hem. Hij zou willen dat ik gelukkig was.