huilen...
 

Als variatie op "wanneer heb jij voor het laatsts gehuild", nu de vraag: "Hoe reageer jij wanneer je iemand ziet huilen?"

ligt eraan wie het is, maar het lijkt me logisch dat je vrienden wel probeert te troosten :p

(y) mijn idee :)

en als het vreemden zijn?

Negeren?

Of ik moet in een goedaardige bui zijn en vraag wat er aan hand is :)

als het mijn vrienden zijn begin ik soms spontaan zelf te huilen (ben veel te sentimenteel wat dat betreft).
als het vreemde mensen zijn weet ik niet zo snel wat te doen. meestal probeer ik ze een beetje te troosten.

Goh.. lang geleden.. Volgens mij was de laatste die ik heb zien huilen mn broertje die gevallen was .. Naja.. die geef ik wel 'n pleister :)
Mja vrienden troost je wel.. Logisch?

En als het vreemden zijn.. vraag ik misschien wat er is? ligt eraan in welke situatie.. Als iemand midden op straat begint te huilen laat ik haar/hem lekker staan...

Ik begin dan meestal met lachen...


*sarcasm*

dan wil ik ze troosten ookal zijn t mensen die ik niet moet

ff een andere variant als wel of niet er na toe gaan...

als ik niet iemand maar meestal meerdere zie helpen dan ga ik ook huilen :confused: is super stom maar goed, das ook de snelste reden dat ik zelf huil; als ik andere het zie doen.

En verder helpen...tsja ligt helemaal aan mijn bui en aan de persoon. Ik vind het erg moeilijk want ik weet dan vaak nix te zeggen.

Bij vreemden... ik denk beetje negeren, ik denk niet dat ik het op prijs zou stellen als een vreemde op me af zou komen als ik zou huilen... als het een klein kind is ofzo, of oud vrouwtje, dan zou ik wel ernaar toe gaan

Als het mijn vriend is dan ga ik meehuilen! :o En bij mijn broer ook wel. En dan heel lief zijn enzo. Bij de rest, zoals vrienden enzo, vind ik het vervelend en sla een arm om ze heen en probeer ze op te vrolijken.

Ik krijg er wel een brok van in me keel. But That's It.

En als het vrienden / bekenden zijn van me ga ik zeker proberen te troosten.

ik probeer me lach in te houwe

dat verschilt

Dat verschilt.. Bij een onbekende zou ik denk ik vragen wat er is en als ik kan helpen ook wel helpen..
Vrienden troost ik, sowieso.
Mensen die ik niet mag, das wel lastig, denk dat ik dat zal negeren.

Maar het ligt er ook wel een beetje aan waarom iemand huilt. Ik heb weleens iemand zitten troosten terwijl ik niet wist wat er was. Al had ik het toen geweten, zou ik kwaad zijn weggelopen.

Troosten, luisteren en weer opbeuren.. Z'n beetje de dingen die ik ook wel bij mezelf fijn zou vinden als dat zou gebeuren, maar dat was toch wel té veel moeite.. :(

Nee ik ga er geen lang zielig verhaal van maken :D :D

hm ik zou ze troosten, als t bekenden zijn dan, naja bij onbekenden; als t kindjes zijn vragen wat er aan de hand is, en bij ouderen tja dan weet ik k nie hoow :)
ik ben trouwens ook iemand die mee gaat huilen :o

krijgen ze nog een klap :D :p

Leuk voor je toekomstige kinderen zeg ;)

ja, maar dat is anders hoor :)
ik word een hele lieve papa :o

vreemde negeer ik meestal en als het vrienden/bekenden zijn kan ik het meestal niet laten om ze heel hard uit te lachen :) maar soms probeer ik wel te helpen ;)

moe zelf huile :( behalve als het iemand is da'k nie afkan, dan lach ik die uit :)

Tja, heel stom..Maar ik laat diegene gewoon altijd eventjes alleen..Ik vind het zelf ook niet prettig als er gelijk 3 mensen om mij heen staan als ik sta te janken.. :|

ik word altijd zelf nbtje droevig dan :o

ligt eraan wie...
een vriend(in) probeer ik altijd te troosten, maar bij een onbekende voel ik mezelf niet direct geroepen om te troosten... ik zou er zelf ook niet op zitten te wachten als een wildvreemde naar me toe komt om te vragen wat er aan de hand is enzow

Als iemand door zijn eigen stommigheid van zijn fiets valt(als het niet ernstig is) lach ik hem uit.

Dan zou ik heel gezellig meedoen! ;) :rolleyes:

het is net ook wat voor situatie je zit of wie er bij iz als er vrienden van die persoon bij staan en ik ga niet zo vaak met die gene om jah dan ga ik niet staan troosten... gewoon beetje negeren... maar als het echt ernsig zou zijn zou ik zeker niet gaan staan lachen... :p

Als het een goede vriend of vriendin van me is, dan ga ik diegene troosten en dan wil ik zelf ook nog welleens spontaan in tranen uitbarsten..

Ik ga keihard lachen.

Heel tactvol. Zul je net zien dat de moeder van die persoon is overleden.

ja ik ook, alleen bij echt goede vrienden ofzo zou ik wel ff gaan praten maar niet als er al duizend mensjush om heen staan ofzow!

ligt aan situatie

*vreemde mensen laat ik meestal staan of het moeten kinderen zijn
*vrienden probeer ik te vragen wat er is enzow of juist met rust laten ff ligt aan persoon
*als er al mensen om heen staan dan doek oowk niks

Ik zou eigenlijk niet weten wat ik moet doen bij zo'n huilend persoon, of het nou een familielid, vriend of vreemde is. Ik ben zelf erg 'Engels' (om het zo maar even te zeggen) bij zulk [emotioneel] gedoe, erg gereserveerd dus. Ik voel er ook niks bij, zoiets doet me totaal niks. Waarschijnlijk zal ik zo'n huilend persoon gewoon negeren, geen troostende woordjes zeggen en ook geen geruststellend klopje op de schouder en dergelijke. Zo zit ik niet in elkaar, ik kan mezelf er niet aan toe brengen. I'm just not big on the emotional issues.

Ripper

Ik ben iemand die heel erg veel geeft om andere mensen.. dus meestal ga ik naar zon iemand toe.. als t n beetje van mijn leeftijd is enzow dan wel he..... bij ouderen zou k wel willen maar daar ben k te looserig voor :o

Beetje arm omheen slaan... en als ze willen praten met ze praten enzow..

Jezus zeg wat maken jullie veel huilende mensen mee.

Als k iemand zie huilen laat ik die, huilen is gezond en als je gaat troosten probeer je dat huilen te laten stoppen, het is gewoon niet anders. Als iemand huilt geloof ik wel dat die echt en terecht verdriet heeft, kan je ze beter laten huilen dan ze "flink" laten zijn zodat ze het opkroppen, dat is alles behalve gezond. Gewoon laten doen vind ik en als ze erover willen praten dan beginnen ze zelf wel te praten.