| YoungSimba |
12-12-2002 12:43 |
Ik ben een groot voorstander van dergelijke sites (vandaar dat ik dan ook medebeheerder ben van de Nederlandse uitvoering van die site: http://www.jongensforum.net).
De belangrijkste reden waarom ik er een groot voorstander van ben, is dat vanwege de algemene houding tegenover pedofilie erg veel pedofielen in een isolement zitten. Ten eerste niet prettig voor die mensen zelf, natuurlijk, maar nog veel belangrijker is dat het grote gevaren met zich mee kan brengen. Net zoals onder mensen met andere geaardheden bevinden zich onder pedo's verkrachters. Het grote probleem is dat bijna altijd alleen die verkrachters in de media komen en daarmee wordt nadrukkelijk het beeld gecreeert dat elke pedo een verkrachter is (wat net zulke onzin is dat elke hetero een verkrachter is). Een pedo in een isolement krijgt ook alleen maar dat beeld voorgeschoteld. En vertel iemand maar lang en vaak genoeg dat een klootzak is en hij gaat het geloven. Hetzelfde geldt in dit geval. Iemand die bemerkt dat ie op kinderen valt (en dat bemerkt je uiteraard over het algemeen in je pubertijd) en in een isolement zit, kan zich alleen identificeren met die verkrachters uit de media. "Pedofiel staat gelijk aan verkrachter, ik heb pedofiele gevoelens, die gast in de krant heeft zich niet in de hand kunnen houden, dus wie ben ik dat ik dat wel zou kunnen? Ik denk van wel, maar blijkbaar is het ijdele hoop, want alle pedo's zijn verkrachters.". Ik zuig deze redenering niet uit m'n duim; ik spreek uit eigen ervaring.
Feit is alleen dat net als onder hetero's maar een zeer klein aantal mensen de neiging hebben om iemand te verkrachten. Verreweg het overgrote deel van pedofielen heeft die neiging, uiteraard, niet. Sterker nog, menig pedo zal sterkere gevoelens van walging ervaren bij het lezen over een kinderverkrachtingszaak dan ieder ander. Het ergste wat een pedofiel zich in zal kunnen denken is het pijn doen van een kind. Maar dat beeld komt niet in de krant; het interesseert niemand ene hol dat 'Oom Piet' zo leuk met de kinderen in de buurt om gaat. Of die ene leraar waar de kinderen helemaal weg van zijn, zal er niet voor uitkomen dat ie pedofiel is, want dan hebben we de poppen aan het dansen.
Sites als waar je naar gelinked hebt, zijn er om mensen met pedofiele gevoelens te laten weten dat ze niet alleen zijn, dat hun gevoelens niet gelijk staan aan de gevoelens van verkrachters en dat er gewoon mee om te gaan valt. Deze sites zijn voor mensen die ze voor het eerst ontdekken vaak een enorme opluchting, een bevrijding misschien wel. Het vertrouwen in hunzelf en wat ze voelen neemt vaak enorm toe. Lang niet altijd komen ze sterk genoeg in hun schoenen te staan om naar hun omgeving toe voor hun gevoelens uit te komen (sommigen zeker wel; daar ben ik zelf een voorbeeld van). Maar vaak komen ze er wel gedeeltelijk mee uit hun isolement en zijn beter in staat om normaal te functioneren in de maatschappij; niet langer krimpen ze ineen als ze weer eens een bericht over een kinderverkrachting horen, want ze weten dat ze zo niet zijn.
En verder dienen dergelijke sites natuurlijk om te kunnen praten over je gevoelens; voor velen geldt dat ze dat met niemand in hun omgeving kunnen doen. Er ontstaan ook veel vriendschappen; onder mensen met dezelfde gevoelens kan je makkelijk jezelf zijn; iets wat velen anders 24 uur per dag niet kunnen zijn.
Sites als deze zijn er om mensen met de pedofiele geaardheid te helpen. En ik ben ervan overtuigd dat daarmee een hoop kinderleed wordt voorkomen. En dat is tenslotte waar het uiteindelijk om gaat. |
