schoonouders....helluuppp?
 

je kent het wel...je komt voor het eerst bij je schoonouders...hoort mam, pap, dit is nou.....en dan geef je beleefd een handje en stelt je even voor...en dan? :s
Altijd een probleem, je weet nooit met wat voor soort ouders je te maken hebt, wat je partner er ook over heeft gezegd, je weet niet of ze je zullen mogen of niet, of wat er is verteld over je...

post hier je meest afgrijselijke schoonouders verhaal....en overtref me erin ;)

valt toch best mee......even een leuk praatje maken. Een paar leuke grappen er tegen aan, en het ijs is gebroken.

tenzij het van die nette schoonouders zijn die dat niet op prijs stellen?;)

dan ga ik hard weg rennen!!!! Daar kan ik niet tegen hoor :p

ik vluchtte de eerste keer gewoon meteen naar de kamer van m'n vriend. had alleen ff een handje gegeven.

verder bleken ze eigenlijk heel aardig :o

Die hebben we niet...
maar 1x negatief (echt zo van "wat doe jij met onze dochter" terwijl ik de onschuld zelve ben... ) en 1x positief

mkay zal mijn schoonouders verhaal eens geven....en dan zien of er iemand me kan verslaan...

Eerste keer met mijn vriendje mee naar zijn ouders, alles leuk en wel, ze waren bezig aan de boot dus wij naar de haven daaro, daar aangekomen handje gegeven, kreeg ik eerst van die blikken van top tot teen toegeworpen. Toen bleken het beidden gigantische boeren te zijn, niet van die gezellige zuiperds maar echt nette ideeen, een slonzig uiterlijk en intresses in dingen waar ik absoluut niks over wist...Ik zou meteen blijven slapen dus dat ging alvast goed. Zorg je wel dat ze op de grond slaapt? vroeg zijn moeder nog en hij zei natuurlijk. Daarop volgde de vraag: waar in Purmerend heb je gewoond? Ik keek ze echt aan met ogen van: wattes? Maar mijn vriend gaf antwoord voor mij en ik knikte maar mee, echt helemaal niet begrijpend. (Ik was geboren en heb altijd te rotterdam gewoond) En later onder het eten kwam de vraag wanneer ik 19 werd...ik was 15.
Kortom ik wist totaal niet wat er aan de hand was, en durfde energens meer antwoord op te geven. Later toen ik boven met mijn vriend was vertelde hij dat ze het niet goed vonden als hij met meisjes onder de 18 ging (hij was 19) en dat hij ze had verteld dat hij me van vroeger kon in plaats van stappen in amsterdam (waar zijn ouders niet echt tevreden over waren) dus ik vroeg of hij nog meer verteld had en hij zei nee.
Ik kwam dus beneden die avond, toen as zijn broertje thuis die zelfs ouder dan mij was, maar dat wist hij dus niet en hij hield van mijn soort muziek dus daar kon ik wel aardig mee praten. Maar het broertje bleef doorvragen naar bandjes uit de buurt van purmerend, en daar wist ik dus helemaal niks van maar probeerde maar mee te doen. vervolgens ging het broertje uit en de moeder afwassen of iets dergelijks en dus heb ik de hele avond naar een voetbalwedstrijd zitten kijken op de bank met de vader en mijn vriend, waar we beidden eigenlijk niks uitvonden maar wat die vader nodig vond om me te leren kennen. Hij hield de hele wedstrijd zijn mond en daar zat ik dus, voetbal hatende op de bank....Vervolgens vroeg hij of ik ook voor ajax was en ik zei: nee, voor feyenoord. Daarna heeft hij geen woord meer gezegd en na nog een uur lang op die verschrikkelijk slecht zittende bank naar een balletje starend zijn we naar boven gegaan, even wat op gitaar gespeeld en dat soort dingen en gaan slapen...toen de volgende morgen zijn moeder de kamer binnenkwam en ons samen in 1 bed zag liggen sprongen de stoppen en ben ik maar heel gauw naar huis gegaan...

Een ramp...wie overtreft?

jij wint secreet...

*gaat zaterdag kennismaken met schoonouders*

Nee heb nooit erge dingen meegemaakt of zo

Neuh, ik heb daar niet zo een moeite mee.

Wat een verhaal... :D


En zelf heb ik nooit probleempjes gehad...

Mwah... als ik een vriendin zou hebben en ik maak voor het eerst kennis met ze, dan zou ik van tevoren ff vragen aan mijn vriendin wat ze allemaal al van me heeft verteld. Ik ben nie ech een prater of niet echt iemand die constant een gesprek begint, maar als het een beetje beschaafde, aardige, ge-interesseerde mensen zijn, zullen ze toch wel beginnen met dingen aan mij te vragen: ze willen toch weten wat voor jongen ze bij zich hebben zitten en na het eerste bezoek / de eerste bezoeken zullen ze toch een eerste indruk over mij krijgen. Ik heb nog nooit echt een relatie gehad, zou dus voor een eerste keer met zo'n kennismaking misschien wel een beetje zenuwachtig zijn (heb ik vaak met "nieuwe" dingen :D ) maar als het wat leuke mensen zijn zal ik me naar verloop van tijd wel snel thuis gaan voelen. :)

ik ook niet, de ideale oplossing is gewoon geen schoonouders :p

Hmm... ik weet ook niet wat mij te wacht gaat staan. :(
*vreest dat het binnenkort toch gaat gebeuren*

ben verlegen dus heb me voorgesteld en trok me mond verder niet open tenzij me wat gevraagd werd maar uiteindelijk bleken ze wel aardig te zijn.