wat moet ik doen?
 

ik heb m'n psycholoog verteld dat ik een eetprobleem had. ze wilt steeds dat ik met mijn moeder gaat praten. ik zeg steeds dat ik dit niet wil. de laatste keer dat ik er was had ik het gevoel dat ze boos was of zo. ze zecht dat ik pas 16 ben, dus mag ik niks zelf beslissen. mijn moeder is al helemaal geflipt toen ze erachter kwam dat ik kras. ze wilt dat ik uitleg waarom maar ik kan er niet over praten. ik weet echt niet meer wat ik moet doen. straks verteld mijn psycholoog het toch tegen mijn moeder en dan???

Je psycholoog mag dat helemaal niet,
ze heeft zwijgplicht..
(ja, als je een groot gevaar voor jezelf/omgeving bent,
mag het, maar is dat zo?)

Lekker is dat; 'je bent pas 16, dus mag je nergens over
beslissen'. :| Je komt bij haar voor hulp,
lijkt me dat je daar zelf ook wel iets over te zeggen hebt. :|
Misschien kan je nog een keer proberen uit te leggen
waarom je niet wil, en als dat niet gaat,
schrijf het dan op ofzo..

Ze heeft wel gelijk. Je psycholoog weet dat je hulp nodig hebt, maar zij kan niet de hele dag bij je zijn. Je moeder kan dat wel en kan daar ook wel mee om gaan. Je psycholoog kan je vooral zeggen dat je het tegen je moeder moet zeggen en wat je nog meer kunt doen, en daarin heeft ze op dit punt zeker gelijk. Je komt bij haar voor hulp, en ik denk dat het goede hulp is als jij het tegen je moeder zegt. Je moeder houdt van je en zal misschien wat boos worden maar zal ook inzien dat steun voor jou op dit moment het beste is. Als je moeder dat niet inziet, kun je misschien vragen of ze ook eens met je psycholoog gaat praten. Heb geen geheimen voor elkaar. Geheimen zijn ook een druk op de relatie. Probeer het open en eerlijk te spreken. Het positieve komt dan altijd weer bij je terug.

mijn moeder ging al naar een psycholoog. ze was depressief, ook daarom kan ik echt niet met haar praten. ze wou waarschijnlijk zelf dood. en ik heb haar al genoeg aan gedaan.

Misschien is ze juist daarom ze 'geflipt' toen
je vertelde dat je krast(e)..

Zoals? (sorry, beetje tè persoonlijke vraag misschien. Hoef je niet te antwoorden als je niet wil. Ben alleen nieuwschierig. )
Ik denk dat iedere moeder wel wil weten
hoe het met haar kind gaat.
Tuurlijk doet het haar pijn, maar ze heeft er wel
recht op.. Net zoals jij er het recht op hebt
iets te vertellen wanneer jij dat wilt.

uhh, ik dacht dat het zo was dat als je onder de 16 bent ze verplicht zijn je ouders te vertellen dat je daar bezoeken brengt met de reden, als je 16 jaar of ouder bent mag dat alleen met jou toestemming. Als ze dit tegen je blijft zeggen en jij wilt het echt niet zou ik een andere psych zoeken... ze kan moeilijk je ouders bellen als je niet meer onder haar behandeling valt

[SIZE=1][QUOTE]Zoals? (sorry, beetje tè persoonlijke vraag misschien. Hoef je niet te antwoorden als je niet wil. Ben alleen nieuwschierig. )
[/QUOTE] [/SIZE]

ik heb haar vroeger verraden, bij de kinderbescherming, ze is door mij ziek geworden. verder hield ik van mijn stiefmoeder, terwijl zij mijn moeder wou vermoorden en ik snij mezelf, waarmee ik mijn moeder nog zieker maak.

Dat dacht ik ook en voorts nog dat het tot 18 was...