front stage en backstage gedrag
 

Hallo allemaal,

Ik heb dit onderwerp gehad met psychologie op school, en ik vond het erg boeiend alleen vind ik het moeilijk te begrijpen wat het nu precies is.

Frontstage betekent dat je een rol speelt, bijvoorbeeld op je werk ben je een werknemer en gedraag je je naar die rol.

Backstage ben je jezelf, thuis, gewoon jezelf. Dan speel je niet echt een rol geloof ik.

Mijn moeder kwam met de stelling dat frontstage alleenmaar in context van je werk bestaat. dus je speelt een rol als werknemer of leerling of baas van een bedrijf of iets in die richting. maar als ik bijvoorbeeld in een groep mensen ben die ik niet zo goed ken, speel ik ook een rol. dat vind ik ook frontstage.

Dus wat is het nu precies? affijn, dat is niet zo heel erg belangrijk
maar ik wil even op het laatste ingaan.

Wanneer bij jij backstage (jezelf) en wanneer ben je frontstage (een rol die je speelt)?
Bijvoorbeeld, bij je vrienden, bij je familie etc.

ik ben erg frontstage bij mijn familie (tante en oom etc) en op school. Verder ben ik bij mijn vrienden en gezin erg backstage.

Hoe zit et bij jullie? ben je altijd jezelf of speel je een rol?

fronstage bij familie
andere fron stage bij mensne van school
frontage bij sommige andere mensen
backstage bij vrienden

Frontstage: thuis (als m'n ouders/anderen er zijn),
school/project, overal waar mensen bij zijn
die ik niet goed ken eigenlijk..

Backstage: bij m'n vriendje thuis (meestal), goede vrienden,
vooral bij mensen die ik (heel) goed ken/op mn gemak ben.
Misschien nog wel het meeste als ik alleen ben.

Bij dingen als school ed speel ik vaak (altijd) een rol,
blij, onbezorgd, zo min mogelijk (negatief) opvallend.
Doe dat om mensen van me af te houden,
heb er een hekel aan als mensen vragen;
'goh, Mimi, hoe gaat het met jou?', terwijl ze het alleen
vragen om eens te laten zien hoe sociaal ze zijn.
En omdat niet iedereen hoeft te weten
hoe het echt met me gaat..
Doe dat ook vaak bij mensen die dichter bij me staan,
maar dat is meer uit bescherming naar mezelf toe.
Wil niet dat mensen te dicht bij me komen,
mijn 'echte' persoontje kunnen zien.

Zoiets?

Hoi!Leuke vraag!
Ik ben voor mn gevoel erg mezelf...Erg backstage dus!
Ik heb niet echt een reden om een masker op te zetten want dat hoort bij frontstage....Ik voel me bij familie en vrienden gewoon lekker op m'n gemak!
Zelfs op school gedraag ik me nie echt anders ofzo...Jah ik ben leerling en zal me aan bepaalde 'leerlingregels' moeten houden maar dat zegt niet dat ik me heel anders gedraag....

Ik denk zelf:
Backstage bij vertrouwde mensen, frontstage bij niet vertrouwde.

Misschien zit het ook in de acceptatie van de persoon. Als je je (bijvoorbeeld) op je werk gedraagd 'alsof je thuis bent' (bijvoorbeeld iedereen aanspreken met je, praten over gevoelens...) zul je niet geaccepteerd worden met deze 'rol', thuis is dit wel het geval..
Just my 5 cents:)

Theo

ik ben vrijwel altijd front stage, ik ben alleen backstage bij echt goede vrienden en mn vriend..
ik kan heel erg gezellig en spontaan overkomen soms, maar ik ben daar vaak niet echt oprecht in, maar als ik altijd stil zou zijn gaan mensen zich afvragen of er iets met mij is en dat vind ik irritant want dan gaan ze zich met me bemoeien.

dit vind ik echt een leuke vraag!!!!
goed, frontstage ben ik bij vreemden, mensen die ik niet zo goed ken, of mensen die ik helemaal niet mag. Dat laatste is misschien raar, maar dat komt, als ik iemand helemaal niet mag zou ik diegene het liefste even uitschelden, dat doe ik niet ;) loop gewoon door, dus dan ben ik fronstage.

backstage ben ik bij goede vrienden, als ik helemaal alleen ben (duh! :D) bij mijn vriend...

xxx-jes wendy

hum eigenlijk bijna altijd front stage...
ik praat niet makkelijk over mijn gevoelens en vertel niet van alles wat er gebeurd is (vaak schaam ik me voor van alles)
maar dat wil niet zeggen dat ik bij alles front stage speel bij sommige dingen kom ik bij vertrouwde mensen wel eerlijk naar voor, als ik verliefd ben ofzo

Frontstage eigenlijk altijd...

Lol...hoezo Michel Foucault :-)

Blijft irritant als ze dat vragen "hey hoe gaat ie?" met een dikke glimlach op hun kop, waaraan je al van veraf kan zien dat het ze geen flikker boeiht. Stoort me niet bij mensen die me ik niet zo goed ken natuurlijk, (lach vrolijk terug :), jah goed met jouw? boeidt me dan ook geen fuck) Maar bij me vrienden/kennisen stoort het me wel. (denk dan zoiets van; wat lul jij nou? mafkees :p wat boeiht dat nou.) wordt er dan gefrusteerd van.
Ach ja hoort erbij he

ikke:
Frontstage: op school, sport, evt werk, vrienden, thuis,
over laatste 2 ben ik niet echt bepaald happy over :(
tuurlijk schemert er wel door hoe je backstage zou zijn soms

Backstage: Forums, msn, (beetje teveel misschien)
(maar ook niet altijd)

Ik ben alleen backstage als ik alleen ben op als ik in een omgeving ben waar ik niemand ken. Het meest frontstage ben ik bij de sportvereniging, daarnaa thuis en ik speel het kleinste rolletje (maar een rolletje nonetheless) op het Windesheim.

frontstage - familie, school, bijeenkomsten, thuis af en toe

backstage - vriend, thuis af en toe, psych :D

dat zou dan toch eigelijk betekenen dat je nooit alleen bent waardoor je nooit jezelf kan zijn? want als je alleen bent, ben je neem ik aan jezelf.

frontstage: ouders, familie.
backstage: everywhere else. :)

Volgens mij heb ik ee hele tijd in alle situaties een front stage gedrag vertoont, tot ik op een gegeven monent volledig door het lint ging.
Ik denk dat de ideale situatie is dat je thuis en in je vriendenkring je een back stage situatie hebt en dat je daar buiten in meer of mindere mate een front stage situatie hebt.
Maar "ideaal" is moeilijk te realiseren zelfs thuis of onder vrienden.

ben een egte frontsider....