Gevoelsgedicht
 

Slecht omschreven gevoelens:

Breng je me voor de zoveelste keer
tot een eenzaam huilen, waar jij
mijn tranen niet kan voelen, oren
doof blijven, voel ik de stekende angsten,
onzekerheid, zul jij mij ooit wél horen

Nimmer twijfel ik aan mijn liefde
omdat ik mijn gedachtes
enkel naar jouw hoef te laten gaan
en steeds opnieuw zie ik dan
jouw naam in mijn hart geschreven staan

En nu, nu ik weer mijn tranen voel,
brandend achter hun kassen,
weet ik voor het eerst niet meer
of ik nog wel verder kan,
je bezorgt me verdriet, keer op keer

Tweede strofe vind ik het allermooist. De rest van het gedicht trouwens ook. :) Gevoelig, teder, lief en verdrietig...

Enige puntje van kritiek:

voel ik de stekende angsten,
onzekerheid, zul jij mij ooit wél horen

Dit stukje vind ik niet zo goed lopen, maar misschien ligt dat aan mijn manier van lezen?

Nee heb je gelijk in, vind ik ook niet.. Vooral het accent op wel maakt het denk ik zo, maar ik zei al, slecht omschreven gevoelens ;)