Verliefd op een illusie
 

Zacht genoegen tussen ons
Beken, jij onbekende
vliegend rondom mijn hart
wees niet bevreesd,
klop op de deur,
Wie weet doe ik wel open

Warme woorden springen,
verwarmen diep in mij
Ik wil niet denken
Verban je uit mijn hoofd
Waar jij onbewust
naar binnen bent geslopen

Drijvend van verlangen,
de wind raast in mij
Zacht kloppend hart, snel
Nachten ongeslapen
Maar als ik opkijk
is het niet jou, die ik zie

En zonder het te beseffen,
de betekenis in zijn volledigheid
aanvaard te laten zijn
Dringt het door, tot diep in mij:

Ik ben verliefd op een illusie

Mooi.

Heel mooi, het loopt ook lekker, en die laatste zin.... Geweldig gewoon

Heel mooi gedicht. Het raakt me, het raakt me zo... :(

echt heel mooi gedicht!!

mooi...heel erg mooi