Wat ik had...
 

Ik had slechts nog
lege glazen, zonder wijn
en mijn klok liep door
zonder te tikken.

Ik weet nu

Ik had slechts nog
muziek zonder een hart
en woorden, zoveel woorden
zonder emotie.

Ik had een leven
dof en zwart.

Ik heb slechts
een klok die is gestopt
en volle glazen in gedachten
ik heb alles

bij de herinnering aan jou

Héél érg góéd! (y) Écht!

Prachtig..

Weer sterk verwoord, ritme helemaal oke, Mooi (y)

Sterk. Mooi. Goed.

Gevoelig...

Nou wil ik jullie even wat vragen... (als dat mag :D)
Mij viel het naderhand pas op, terwijl ik het toch echt zelf
geschreven heb :). Is het jullie opgevallen dat wanneer je de schuingedrukte zinnen achter elkaar zet je dus compleet iets anders krijgt dan dat het gedicht eigenlijk wil zeggen...?
Ik bedoelde het dus echt niet zo, maar vond het wel apart dat
er zo ineens iets heel anders staat. Niet m'n bedoeling dus,
maar nu is mijn vraag: viel het jullie op en gaat hierdoor het idee
van het gedicht verloren?
Thnx alvast... (en sowieso dankjulliewel voor de reacties :))

Een korte conclusie van je gedicht is, denk ik:
ik heb alles
bij de herinnering aan jou

En als je dus die cursieve stukjes achter elkaar zet, krijg je:

Ik weet nu
Ik had een leven
dof en zwart.
Bij de herinnering aan jou.

Dat is inderdaad heel erg tegengesteld. Toch vind ik het niet storend, integendeel juist. Het korte gedichtje dat je krijgt als je die zinnen achter elkaar zet, is negatief, maar ik vind de 2 strofen ook niet zo positief (behalve de laatste dan). Lege glazen, muziek zonder hart, woorden zonder emotie... het staat voor mij gelijk voor een dof en zwart leven.
Maar toch... het klopt dan toch niet echt als je 'bij de herinnering aan jou' toevoegt...

Hmm... moeilijk, maar het was niet je bedoeling...

Misschien moet ik ze niet cursief zetten,
want daardoor worden die zinnen één geheel... toch...?

-----------------------------------------

Ik had slechts nog
lege glazen, zonder wijn
en mijn klok liep door
zonder te tikken.

Ik weet nu

Ik had slechts nog
muziek zonder een hart
en woorden, zoveel woorden
zonder emotie.

Ik had een leven
dof en zwart.

Ik heb slechts
een klok die is gestopt
en volle glazen in gedachten
ik heb alles

bij de herinnering aan jou

--------------------------------------

Is het zo beter? Let me know Anneee, jij begrijpt me ;) :D

:D

Ik weet het niet... die cursieve zinnen maakten het wel duidelijker en specialer. Misschien moet je het maar gewoon niet achter elkaar zetten. :p
Het korte gedichtje tegenover het lange gedicht geeft een gevoel van verwarring weer, maar als ik het lange gedicht lees, haal ik dat er ook uit. Is vast niet de bedoeling, maar goed, wat ik daarmee wil zeggen: dat gevoel van verwarring haal ik er ook uit als je de zinnen niet cursief zet.

Jaja, vaag. ;)

Fan dees vind ik echt heel erg mooi!
xje