Stelling: als je niet van jezelf houdt kun je ook nie van anderen houden
 

Met deze stelling 1: als je niet van jezelf houdt kun je ook nie van anderen houden
bedoel ik dus mensen als mezelf die Am hebben of een minderwaardigheidscomplex of om wat voor reden dan ook niej van zichzelf houden.
Ik bedoel houden van dus verliefd worden of een partner, want ik hou wel van vrienden en familie maar ik wordt gewoon niet verliefd. Bang dat ze me gebruiken of weet ik veel. Veel mensen zijn het niet met me eens maar die staan wel totaal buiten de 'psychologische wereld'. Wat vinden jullie als psych forum bezoekertjes ervan????
Stelling 2: Misschien denk ik dit ook: hoe kan iemand die jou niet goed kent(vriendje kent je nooit zogoed als jij jezelf kent) wel van jou houden als jij niet van jezelf houdt

1) Wel, 'k niet zozeer dat 't gaat om het "houden van" maar vooral om de relatie zelf. Wat voor relatie wil je graag, wat heb je hem te bieden waardoor voor jou kiest, hoe open wil jij zijn tegenover hem, hoe erg ondersteboven zou je zijn als de relatie stuk loopt? Deze, en veel andere vragen moet je jezelf in iedergeval afvragen. En er een antwoord op hebben.
Verder, met een pessimistisch denkpatroon zul je niet ver komen bij 't beantwoorden van die vragen.
Als je alleenmaar iemand zoekt die naar je luisterd, zoek dan een psycholoog of een andere hulpverlener.

2) Dit lijkt me onmogelijk, ja, tenzij er natuurlijk een bepaalde tijd overheen gaat, en hij moeite doet om jou te leren kennen. Dan kan hij weldegelijk van je gaan houden, maar of dat ook wederzijds is. Het kan zijn dat je hem dan enkel ziet als iemand tegen wie je alles kunt zeggen, het liefst wilt dat hij zich niet te veel betrokken voelt, maar toch wilt dat hij om je geeft. Een beetje tegenstrijdig allemaal. Vaak pakt dat ook niet goed uit voor 1 van de personen.

Oneens. Mensen die niet van zichzelf houden, kijken meer naar de negatieve dingen van zichzelf. Als je verliefd op iemand bent dan zie je vaak alleen het positieve. Van die ander kan je dan wel houden. En ik geloof niet dat mensen die negatieve dingen in zichzelf zien, ook alleen maar negatieve dingen in anderen zien. Ze zijn juist eerder geneigd naar positieve dingen bij anderen te kijken, om te benadrukken wat ze zelf allemaal 'niet kunnen en niet zijn'.

Het kan wel zijn dat ze minder snel verliefd worden. Doordat ze misschien niet kunnen voorstellen dat iemand hen écht ook leuk vind. En omdat ze dus denken dat het toch nooit iets zal worden, dat die ander hun toch niet leuk vind, dat ze er daardoor dan ook niet voor uit durft te komen.

Maar ik denk dus niet dat mensen die niet van zichzelf houden, ook niet van anderen kunnen houden.

Ook allebei mee oneens. Toen ik een minderwaardigheidscomplex had opgelopen was ik ontzettend verliefd op iemand. Dat gaat gewoon door! En er was ook iemand op mij (helaas niet dezelfde persoon...), dus, mee oneens.

Niet helemaal goed, maar ok, daar maak ik me minder zorgen om....
Jij hebt 't over verliefd zijn. Zij had het over "houden van", laat dat wel duidelijk zijn. :)

Zij had het over houden van zichzelf, en verliefd zijn op een ander ;)(of een relatie hebben)
laat dat wel duidelijk zijn :P ;)

Mij kun je het niet kwalijk nemen, ik ken gewoon niet lezen :p

Maar ok, verliefd zijn dan...
Natuurlijk kun je verliefd zijn op een ander. Maar, wat wil je er mee bereiken wanneer jij jezelf als iemand beschouwd waar niemand van 'kan'(/mag?) houden?
Misschien ontstaat er ook wel een relatie, maar wat voor een soort relatie zou het dan zijn? Zij is verliefd op hem, dus op alles wat hem zo perfect maakt, en helemaal op het deel dat hem verliefd maakt op haar.
Hij daarentegen is verliefd op het persoon. Misschien wel alleen op het uiterlijk, omdat zij zich teveel naar binnen richt.
'k denk dat je dan niet een evenwichtige relatie krijgt, jawel?

Helemaal mee eens ;)

stelling 1 ben ik het mee eens, maar ik heb geen zin om dr argumenten voor te verzinnen :o

Oneens.
Ik heb heel veel van mijn ex gehouden,
maar in die periode kon ik mezelf echt niet uitstaan.
Automutileerde, had een vertekend zelfbeeld,
maar hield wel van hem.
Of het goed is om een relatie te hebben
terwijl er allerlei psychische dingen spelen,
is een ander verhaal.
Maar dat hangt er ook van af van wat er wordt
verwacht van de ander.. Hm, dwaal een beetje af. :o

Mijn vriendje kent me goed genoeg om te weten
hoe ik in elkaar zit, wat hij van me kan verwachten etc etc.
Of ik nou van mezelf hou of niet, dat maakt
voor hem niks uit. (voor zijn houden-van-gevoel
tov mij dan. Hij vindt de manier waarop ik over mezelf denk wel erg. (n))

Lees eens het boek: Ik ben ok, jij bent ok.

Het is al heel oud en wellicht achterhaald maar geeft wel een leuk theorie.

Ik = Niet OK, Wereld = Niet OK
Ik = OK, Wereld = Niet OK
Ik = Niet OK, Wereld = OK
Ik = OK, Wereld = OK

Stelling 1.

als je [Wel/Niet] van jezelf houdt kun je ook [Wel/Niet] van anderen houden.

Elke combinatie is mogelijk.
Echter ik denk dat je eerst van jezelf moet houden om te weten wat de liefde is die je kunt geven.

Stelling 2

Hoe kan iemand die jou niet goed kent wel van jou houden als jij niet van jezelf houdt.

Volgens mij is liefde onvoorwaardelijk. Je kan zelfs houden van iemand die dood is of van iemand die je niet eens kent zelfs van iemand die je verzint. Dus waarom zou het andersom ook niet kunnen.

't ging wel over 'houden van een partner'.
Zo niet, dan niet. :/

*de tering! lees die topic dan eens idioot :(*
*donder op, weetje wel hoe vroeg 't is :/*

hier sluit ik me helemaal bij aan..
vooral: echter ik denk dat je eerst van jezelf moet houden om te weten wat de liefde is die je kunt geven.

(y) (y) (y) (y) (y)

Loontjuh :D (die stiekem toch wel van zichzelf houdt)

oneens.
ikzelf heb een minderwaardigheidscomplex van hier tot ginder, maar toch hou ik heel veel van mn beste vriendin en mn vriend. alleen vraag ik me af en toe wel af wat hun bezielt ook van mij te houden, maar ach..

zij zien waarschijnlijk de goede eigenschappen van jou, die je zelf niet ziet / niet wilt erkennen...
vraag het ze anders eens....?!! Dan weet je ook weer van jezelf dat je de moeite waard bent. Kop op, iedereen heeft positieve eigenschappen *zelfs dat kreng bij ons op school...*

Niet iedereen ziet daardoor in dat 'ie de moeite waard is.
Ook al zeggen anderen 100x tegen jou dat je prachtig bent,
als in jouw kop zit dat je lelijk, dik en weet-ik-veel-wat bent,
zal je het niet (willen) geloven of aannemen.
Was het maar zo dat het zo simpel was met mwcomplexen. :|

je neemt me de woorden uit de mond... :)

sorry, zo bedoelde ik het niet...
maar zij vroeg zich af waarom haar vrienden eigenlijk met haar om gaan om het zo maar even te zeggen, als je het vraagt weet je het. Natuurlijk kan het zijn dat je het niet gelooft, ik zal je zeggen dat ik dat zelf ook heel erg heb.... Maargoed... zoals je zelf al zegt, dat geldt niet voor IEDEREEN, voor sommigen dus wel en is het dus het proberen waard.

Stelling 1
M'n eerste reactie is meestal: Waarom zou het niet kunnen?
Ik heb nu een lieve vriend (EEN vriend, nog niet M'N vriend). En ik ben echt gek op hem. Ook durf ik me wel afhankelijk op te stellen bij hem, ik geloof niet dat hij me snel zal kwetsen. Maar ik hou zeker niet van mezelf, doe aan am en heb misschien een beetje een minderwaardigheidscomplex. Ik vraag me vaak af waarom hij toch vaak bij me terug komt, maar dat betekend niet dat ik continu bang ben dat hij me niet meer moet.
Stelling 2
Weer hetzelfde als 1, waarom niet?
Ik heb opzich niet veel ervaring hiermee. Want iemand die mij niet zo goed kent, ken ik ook niet zo goed om te weten dat hij van me houd.

hier ben ik t niet mee eens. Ik hou/hield eerst ook niet van mezelf, maar heb wel een hele lieve vriend waarop ik ook helemaal gek op ben en van hou.
't is wel zo dat je als je niet goed in je vel zit, soms niet verliefd kunt worden, omdat het zo fijn is *vaag uit te leggen :o *

Stelling 1: Oneens. Waarom zou je niet van anderen kunnen houden als je niet van jezelf houdt? Dat heeft in mijn ogen niet zoveel met elkaar te maken... :confused:

Stelling 2: Dit kan omdat alleen jijzelf niet je goede eigenschappen ziet, omdat je een minderwaardigheidscomplex hebt, maar die ander ziet ze dus wel. Iehh, als iedereen mij zou zien zoals ik mezelf, zou ik echt allang vermoord zijn ofzo... :eek:

Ik heb zelf ooit zoiets gevoeld, ik denk lang niet zo erg, maar toch was het vreselijk. Ik dacht dat ik alles fout deed, dat ik veel te dik was en bovendien dat iedereen die aardig tegen mij probeerde te doen mij alleen maar pijn wilde doen.
Toen heb ik geprobeerd uit te zoeken wat/ wie de oorzaak was.
Ik kwam bij mijn ex uit. Hij speelde met mijn gedachte en dwong me vanalles te doen. Ik dacht dat het goed was wat ik deed omdat hij het zei. Hij was immers "hoogbegaafd"
De dingen die ik deed was bijvoorbeeld ruzie maken met een van mijn beste vriendinnen omdat mijn ex dacht dat ze een aandachttrekker was. Ik had hele erge ruzie en heb gezegt dat ze niet op mijn verjaardag hoefde te komen.
Vanaf dat het uit was met mijn ex zat ik met mezelf in de knoop, ik wist niet meer wie ik ben, wat ik deed, en de rede waarom ik leef wist ik ook niet meer. Mijn moeder helpt me er nu bij mijn leven weer op een rijtje te zetten en alle dingen te vergeten die er zijn gebeurt.
Ik probeer nu mijn leven weer op te pakken en het gaat al heel goed met me. Ik heb zelfs sinds kort weer een vriend. Hij houdt zielsveel van me en hij helpt me ook om weer van mezelf te houden.

Ik hoop dat het jou ook lukt... xxx Vera

Soms heb je een groot voorbeeld. Zo wil jij ook zijn. Jij wilt net zo doen als iemand anders en hetzelfde voelen. Dat is houden van iemand anders en minder van jezelf.