please geef antwoord iemand
 

Oke, er heerst een beetje een crisissituatie hier...

Mijn vriendje is jonger dan mij, 16, maar ik weet zeker dat mijn ouders er net zo min als die van hem blij mee zouden zijn als ze zouden horen dat hij was ontmaagd.
Toch is dat zo, al een half jaar.
Nu heeft zijn moeder gisteren een bloedvlek (ik was ongesteld :o ) op zijn bed ontdekt.
Hij heeft niet willen vertellen wat het was, maar zijn moeder is ook niet helemaal stom natuurlijk :(
Zijn ouders zijn met elkaar gaan praten en naja, ik zou meegaan op vakantie volgende maand, maar daar twijfelen ze nu nogal aan. Uit wat mijn vriendje heeft kunnen horen maak ik wel op dat ze niet goed weten wat ze precies moeten doen, maar ze zijn dus ABSOLUUT niet blij met het idee dat hij ontmaagd is.
Ik vraag me echt af wat we nu moeten doen...
Het lijkt me dat zijn ouders het hier niet bij laten en wel een keer serieus willen praten met ons (met z'n tweeën vrees ik, dus met mij er ook bij), iets waar ik nogal tegenop zie :(
Kunnen we het beste gewoon alles eerlijk vertellen of een smoesje (ik was doorgelekt?) verzinnen?
Ikzelf zou het aan mijn eigen ouders zeker eerlijk zeggen, maar ik weet niet zo goed hoe die van hem zouden reageren en 16 is nog ZO jong....
Wat zouden jullie doen?

Ach ontmaagd is hij toch al, wat kan je nog meer doen op vakantie :rolleyes:

hoe lang hebben jullie al?
als het meer dan 6 maanden is dan vind ik 't niet zo erg en dan zeuren zijn ouders wel erg. er zijn toch geen wetten/regels voor?

Waar ik vooral mee zit is eigenlijk dat ik het voor mezelf wel kan verantwoorden; ik heb er goed over nagedacht, bedacht of ik hem zou kunnen vertrouwen, of hij me geen pijn zou willen doen, of het hem niet alleen maar om de seks zou gaan. Ik heb er over nagedacht en ben tot de conclusie gekomen dat ik heel veel van hem hield en dat we het rustig konden doen.
Ik heb ooit mijn moeder beloofd geen dingen te doen waarvoor zij of ik me zou schamen en goed na te denken, dat heb ik allemaal gedaan en ik weet dat mijn moeder weet hoe leuk we elkaar vinden en dat ze niet boos of zo zou worden, ook al zou ze er niet blij mee zijn.

Maar met ZIJN ouders praten is een heel ander verhaal, want ik heb NIET aan hem gedacht. Misschien omdat hij het graag wilde, ik weet eigenlijk niet waarom niet en dat is zo stom want ik had wel aan hem moeten denken en bedenken dat hij pas 15 was en naja, ik ben ZO STOM geweest :(

nogmaals: er bestaat toch geen wiskundesom voor je leeftijd en het aantal maanden dat je moet hebben om seks met elkaar te hebben. als jullie er allebei achterstonden en staan dan is er niet veel aan het handje.

blijf rustig.

Misschien is het wel handig om te weten hoe oud jij bent, dat is wel relevant dacht ik zo.

17, we schelen een vol jaar en t komt er allemaal op neer dat ik me heel schuldig voel tegenover zijn ouders, dat ik bang ben dat ze het mij kwalijk zullen nemen omdat ik ouder ben

jullie hebben samen verantwoordelijkheid. niet alleen degene die de oudste is.

je bent zn mama niet.

Jij was al wel ouder dan 15, maar hij niet. Dan kan HIJ en alleen hij en dus niet zijn ouders namens hem, een aanklacht tegen je indienen als hij achteraf spijt krijgt. Daar zit de politie dan niet op zitten te wachten, ze vragen of jij ook langskomt en als je daar vertelt wat je hier vertelt is er niks aan de hand. Geseponeerd.

Dat is het zwartste scenario.

Ik zie niet waar zijn ouders zich mee bemoeien? Het is gewoon even schrikken voor ze, maar dit zullen ze toch echt moeten accepteren. Nu is hij al wel 16, dus strafbaar is het niet meer. Al was jij 50.

Jullie houden van elkaar notabene, wat willen ze nog meer? Ze hebben maar af te wachten welke normen en waarden hun kinderen wel of niet van ze willen overnemen. En zolang hij niet als junk in de goot ligt of als crimineeltje in een politiecel, maar integendeel veilig in de armen van een meisje dat van hem houdt, wat zeuren ze dan?

Denk dat de doorlek smoes ook wel zal werken, maar misschien is het toch wel verstandiger om het zijn ouders maar gewoon te vertellen. Of je het nu of een andere keer doet het moet toch ooit en als jullie je er goed bij voelen hebben zij dat maar te accepteren vind ik. Misschien zijn ze er niet blij mee, maar wanneer wel?