de slechte dingen
 

Wat zijn volgens jullie de dingen die het leven moeilijk maken, de dingen waardoor het lijkt alsof het leven zwaar zuigt.

Iedereen kan schreeuwen dat het leven zuigt, maar waarom??
Het mogen ook toekomstverwachtingen e.d. zijn.

Onzinprobleemjes die er eigenlijk niet toe doen, maar helaas zijn wij westerlingen gepropageerd om te denken dat die dingen er wel toe doen.
Zoals geen opleiding weten te vinden.
En ruzietjes met je werknemer.
Er is onderzocht dat de mensen in de zogenaamd slechte omgevingen, zoals oorlog en stalinisme, aan minder stress leden dan ons wegens een gemeenschappelijk doel, zodat je aandfacht afgeleid van onzin zoals carriere maken enzo.

dank voor je reactie, maar wat ik eigenlijk bedoelde was meer inde persoonlijke sfeer...

Is daar vershcil tussen dan?

Ik ben nogal een geval apart met mijn zogenaamde psychose, wat voor mij het leven moeilijk maakt is geen emoties voelen en constant delen van hetzelfde leven leven. of dat denken/voelen iig. deja-vus.

Voor mij zijn de dingen die het leven moeilijk maken, het afscheid nemen... Ben al behoorlijk wat mensen verloren door de dood, en de afscheid die daarbij komt, kan bijna ondraaglijk zijn...

Het alleen-zijn-gevoel.

- eenzaamheid
- ziekte
- dood
- afscheid
- verdriet...

Naja er zijn heel veel dingen die het leven minder prettig maken. Het verschilt denk ik ook wel van persoon tot persoon...

maargoed

en daarom moet je ook de andere replies ff lezen...

:o (doos ben ik ook..., normaal lees ik de andere replies wel, maar nu net niet)

Naja...

- dat ik heel vaak alles fout doe, en alles fout gaat
- afscheid

Slechte dingen: relatief begrip: voor ons kan een oorlog in Irak goed overkomen (relatief goed dan) maar ook slecht. etc. Slechte dingen zijn dingen die niet goed zijn en dus inderdaad heel persoonlijk. Vind zelf de negatieve houding van veel mensen t.o.v. anderen slecht. van autochtonen t.o.v. allochtonen en andersom bijvoorbeeld. en van de verschillende geloven t.o.v. elkaar! en de afkeurende houding van veel atheisten e.d. t.o.v. religies in het algemeen. Jammer: acceptatie en respect zijn zo belangrijk maar zo ver te zoeken...

Eerder een gebrek daaraan.

Ik vind dat het leven totaal niet zuigt. Ik vind het leven het mooiste wat er is.

Wat dat betreft ben ik echt een verwend kind: alles zit altijd mee, ik heb nooit echte tegenslagen gehad en ben dolgelukkig.
Als ik dan toch verdrietig ben is het vaak om anderen:

bijvoorbeeld een vriend die 3 van zijn beste vrienden is verloren, daarom moet ik wel eens huilen. Of andere problemen van vrienden, vriendinnen of familie. Dat kan ik me heel erg aantrekken. Soms zelfs al om omstandigheden in de wereld, dan kan ik janken als ik het nieuws aan het kijken ben :o

Er zijn meer dingen die me gelukkig maken dan dat er dingen zijn die me ongelukkig maken, maar goed. Ik wordt ongelukkig als ik er aan denk dat ik met 4 vijven het eindexamen in ga. Als ik eraan denk dat sommige mensen onbereikbaar zijn, kan ik doodongelukkig worden. Als ik me voorstel hoe andermans leven is, krijg ik soms medelijden en wordt ik ook ongelukkig. En afscheid nemen en teleurgesteld worden, tegen die twee dingen kan ik totaal niet. Daarom verheug ik mij ook nooit ergens op.

Ruzie hebben
Alleen zijn
Afgewezen worden voor wat dan ook

Op alleen zijn na kan ik me hier ook wel weer in vinden (kan best goed alleen zijn, maar houd ook van mensen om me heen, komt goed uit :P:D)

precies! (y)