bidden???
 

Wie van jullie bidt er wel eens? Hoe ervaren jullie dat? Is het iets wat je vanuit je vroegste jeugd hebt meegekregen of kies je er zelf voor?
Heel graag jullie reacties

ik bid wel, maar niet van 'onze lieve vader blaat'. Ik toon respectvoor de natuur en dat noem ik ook bidden. zoiets. Ander bidden is niet echt. tis aangemaakt en niet natuurlijk

Het maakt niet uit op welke manier je bidt,alles is goed en het is een vorm van respect en ontzag.
Bidden werkt heel krachtig,zeker als je steun vraagt voor mensen die het moeilijk hebben.

Bidden is nuttig om de ultieme positieve energie te geven aan mensen die het nodig hebben, idd. Als manier om ergens om te vragen voor mijzelf (op positieve gedachten na), nee. Materie moet men niet aan bidden verbinden.

Dat klopt,materie is ook geen rijkdom,geld ook niet dus..

ik bid niet, ik mediteer heb je meer aan dan bidde imo.

maarja daar zal onze "godfanaat" wel anders over denken :p .

fa2 ranonkel

En hoe hebben zij daar iets aan? Er is niets dat hen helpt omdat jij dat vraagt, en als je het hen niet vertelt, weten ze niet eens dat er aan hun wordt gedacht...

Ik bid niet.

Als je mediteert maak je ook contact met het hogere,je voelt dan heel duidelijk dat er meer is...

Als je weet dat een gedachte een energie is,dan komt die energie bij de mensen aan . Bidden is een krachtige vorm van energie..
Als veel mensen bidden,wordt al die energie samengebundeld en reken maar dat dat werkt!

jij bedoelt dus dat je als je bid gewoon energie doorstuurt naar iemand anders.

daar hoef ik echt geen gebedje voor op te zeggen hoor! dat kan ik ook als ik gewoon bezig ben.
ik vind bidden meer iets als respect vertonen

Bidden is een vorm van spijt en hulp aan die gericht is aan de schepper

Jazeker,je kunt ook je spijt betuigen en daarna jezelf vergeven want dat is belangrijk.
Hulp vragen doe je aan de schepper of God of de bron... dat klopt en het is een vorm van energie-overdacht

maarom jezelf te vergeven heb je echt god niet nodig hoor! daar heb je jezelf voor nodig en als het echt te erg is dan heb je een psycholoog nodig.

Hulp vragen doe ik ook niet aan god. alle hulp die ik nodig heb komt me toe, als ik hulp zou moeten vragen dan zou het ovor iets zijn wat ik of zelf al kan oplossen, of dat niet eens een probleem is.

En al dat Gij in gebed gelovig vragen zal, zult Gij ontvangen...

Ik hoop niet dat god mij genadig is aan de andere kant.
Ik kan mezelf ook niet vergeven voor vele dingen maar je leert ermee te leven.
Alles went
Pyschiologe die haat ik meer dan kappers en clowns
Iedereen krijgt hulp van god .

tuurlijk krijgt iedereen hulp van god, maar als je erom moet vragen zal eht wel niet nodig zijn.

En indien je enkel wenen kan, wanneer je ziel je tot het gebed roept, moet ze je telkens weer aansporen, totdat je, hoewel wenend, tot lachen komt. Als je bidt, stijg je op om hen te ontmoeten die op hetzelfde ogenblik bidden en die je- behalve in het gebed- misschien nooit zou ontmoeten. (y)

da's anders, da's bij meditatie zo, en bidden is niet altijd hetzelfde als mediteren!

sterker nog ik vind het totaal iets anders

Mee eens

waar ben je het nu mee eens?

in de lucht lullen (y)

Dat bidden heel wat anders is dan meditatie.
Meditatie is jezelf verkennen bidden is dichterbij god komen

jezelf verkennen is meditatie :p ;)
bijzondere manier van meditatie heb je... daar mag je me wel eens wat meer over vertellen (stuur maar een pm :D ik denk niet dat de beheerders zo blij zijn als je dat hier vertelt)

Bij meditatie kom je in contact met je ware zelf,het is een vorm van 'bewust dromen' Je blijft bewust(vaak zeer bewust bij contemplatie bv) maar je ziel heeft de mogelijkheid om hogere ervaringen op te doen. Door meditatie kom je ook dichter tot God

Ik ervaar het als volgt:1) soms keer ik in mezelf om me alzo van de diepste werkelijkheid gewaar te worden, laat ons zeggen een overpeinzing.

2) wanneer ik als leidraad één of andere godsdienstige waarheid neem, krijgt mijn meditatie echter de waarde van een gebed.

Ja,daarom is er zeker een overeenkomst tussen bidden en mediteren. Mooi uitgelegd,dropjeabc :)

ja idd dopjeabc :)

en daarom bid ik niet, maar mediteer ik wel.
Ik verbind er nl. geen godsdienstige waarheid aan.

Als er een god zou bestaan. Dat ligt maar net aan jouw definitie van god.

Je hebt geen religie nodig om te geloven in God of de bron. Het is voor veel mensen een hulpmiddel en een gebed samen kan krachtig werken.
Als je mediteert kom je altijd in contact met het hogere,het kost wel veel doorzettingsvermogen maar het is het waard.

God is alles....

Als je in zou zien, Morgan, dat God niet is wat jij denkt, dan zou je inzien dat "Hij" zou bestaan. Vroeger zag ik God als een vlinder, met touwtjes om ons te besturen. Eigenlijk is dat best een mooie gedachte. Een vlinder heeft vaak de perfecte schutkleur, en is onzichtbaar, maar als hij dichtbij komt en je nadert, kun je hem opeens goed zien. God vermengt zich met alle dingen net zoals een vlinder "sterft" op een bont geschilderde muur. Nu is de voorstelling die ik me maakte (onder invloed van mijn Christelijke oma) net iets te Christelijk. Je hoeft God absoluut niet te zien als een man met touwtjes die de heerser van de wereld speelt. Helaas denken veel mensen bij het noemen van het woord God al vaak juist aan die Christelijke idee, en dat is heel jammer, omdat ze dan de ware idee-God niet meekrijgen. Als we toch afspreken dat we de naam "God" aan het grootste, het alles, het meest liefdevolle geven dan bestaat "God" zeker wel. (Let wel, wij zijn allemaal even liefdevol, en daarom een stukje God)

Toen de poes ernstig ziek in paniek uit het raampje bij de dierenarts was gevlucht en wij a de hele nacht hadden lopen zoeken en roepen, toen wist ik het echt even niet meer.

Het was 6 uur 's ochtends, ik ging weer een ronde maken, en ik bad of ik haar alsjeblieft mocht vinden. Ik heb nog nooit iets zo hard gewenst. Tien seconden later kwam ze mauwend op me af, onherkenbaar verwrongen van de pijn. (Ze had blaasgruis)

Ik ben nog nooit zo blij geweest. Poes leeft nog steeds in goede gezondheid, hoewel we haar nog wel een paar keer uit de klauwen van de dood hebben moeten grissen.

Ook de andere poes heeft al een paar wonderbaarlijke genezingen gehad. Volgens de dierenarts had hij al drie keer dood moeten wezen, en was het mijn wil, mijn kracht, waarop poes het deed. En op zo'n moment bid ik zo hard ik kan.

De laatste keer is het toch niet gelukt. Ook een poes heeft maar 9 levens natuurlijk.

Voor mezelf vraag ik nooit wat.

Nou, je kunt natuurlijk niet beweren dat je dat volledig en alleen voor je poes deed. ;) Ik bedoel; je werd er zelf ook blij door. In principe overlappen bidden voor een ander en bidden voor jezelf elkaar.

Natuurlijk, ik heb hier zelf ooit eens de stelling geponeerd dat altruisme seen soort egoisme is.

Poes ligt hier nu op schoot naar al dat interessante toetsgetikkel te kijken en te luisteren.

Wij hebben vier katten. Maar de kat die het meest op mijn kamer komt, gaat altijd hinderlijk achter de bureaustoel liggen of irritant langs mijn benen strijken. Ik bedoel; ik haal hem graag aan, maar...:D

Die houdt zich dus in, poes 1 komt op schoot, poes twee dendert gewoon over het toetsenbord.

Poes 3, die een hemelpoes is, was nog erger. Die ging expres in de weg lopen. Ik zweer het, hij zigzagde voor je uit, bij voorkeur als je iets in je handen had. Net zo'n vrachtwagenchauffeur die niet wil dat je hem inhaalt.

Poes 1 heeft net lopen braken, grit in slijm. De trut heeft in de lekkende zak dakbedekkingsgrit gezeten. Dat is fijngemalen brokjes leisteen. Da's toch niet giftig?

Sommige mensen hebben inderdaad een krachtig gebed,het is belangrijk om met zuivere intenties te bidden.
Wat betekent zo'n ervaring voor jou,Poessiefox? Geeft het je een vertrouwen in het hogere? Bid voor de hele mensheid en voor iedereen die lijdt als je zoveel kracht hebt. Het zal de mensheid veel goed doen.

7 jaar geleden kreeg mijn tante kanker. Ik heb dagelijks meerdermaals gebeden, dikwijls huilde ik er bij, ik dacht dat het hielp... twee jaar heb ik het volgehouden, ik zag alleen maar haar gezondheid achteruitgaan, maar ik hield vol, ik was bang, het deed pijn, ik was toen tien jaar en ik geloofde echt in een goddelijke macht (niet het christelijke, gewoon een hogere macht) op kerstavond kwam ik mijn kamer niet meer uit, khab uren zitten bidden en zo in slaap gevallen, smorgens stond ik op en hoorde dat ze gestorven was... kerstdag gestorven... op oudejaar begraven. De dagen ertussen heb ik gebeden, ook al was ze dood, ze was nu bij god, hij moest nu voor haar zorgen.
maar op haar begraving heb ik god (of wat ik me ook inbeelde) vervloekt, ik hoord van mijn familie die bij haar waakte hoe erg ze haar laatste twee weken geleden heeft. De behandelingen waren ook al geen lachertje, dat was niet wat ze verdiende...
twee jaar bidden was voor niets geweest...

ongeveer drie jaar na haar dood, ik was toen 15, kreeg mijn oom, die terugkwam van een reis uit afrika, malaria, ik had al wat vergelijkbaar was met god vervloekt, maar ik bleef hopen, ook al vertelden ze dat het ieder moment gedaan kon zijn. hij is er natuurlijk doorgekomen, ik denk dat het een kwestie van geluk is.
Mijn bidden zal het zeker niet gedaan hebben...

jeej die conclusie heb ik ook al 293838 keer getrokken in dit topic

Vanwaar de vraag? ik ben zelf christelijk en bid dus ook elke dag. Je ervaart dat God bij je is en dat je kracht ontvangt. Ik heb me in Januari laten dopen nadat ik een hele moeilijke tijd had gehad. Maar dat is weer anders.
Als je erover wilt praten moet je het maar even zeggen.

Groetjes

juist?? wat hebben die laatste 2 regels voor nut?? Het was gewoon een vraag lijkt me. van 'wie bid hier en waarom?'

daar hoeft toch geen reden achter te zitten wel?

Nou, het is toch een forum waar je je eigen mening mag onderbouwen en mag vragen waarom die vraag?
Dus dat slaat ook nergens op wat jij zegt

Gebed zonder einde

Constante conversatie
met mijzelf en
mijn lichaam is
een pastorie - huis
van God van mijn
zielenbiecht en
ik kan
mijzelf niet
zien
ik vertel hoe
ik mijn adem
schaak - mat
verhaal
en pat voor
hoe ik in het
leven
sta diep
in mijn ziel
verzonken

Het lijkt nogal negatief, dat gedicht, maar dat valt wel mee. Als je daar doorheen leest, openbaart het toch wel een inzicht, denk ik.

mooi en diep,Evito!

ik bid voor het avondeten, om te bedanken dat er toch elke avond weer een maaltijd voor me klaar staat, maar ik weet niet of je dat bedoeld. Verder bid ik niet echt, soms om te bedanken voor een dag ofzo...

niet echt bidden..ik heb ook niet een echt speciaal geloof ofzo..
geloof in mezelf :rolleyes: :rolleyes: :rolleyes:

maar iig..wel iets dat misschien in buurt van bidden komt ofzo

ja maar vragen waarom iemand een bepaalde openingsvraag voor een aankomende discussie stelt heeft niets met dit topic te maken. Dan kun je beter een andere openen..

maar dat is natuurlijk mijjn eigen mening. En nu heb ik hem onderbouwt. Wat natuurlijk mag.

good night

Dat is ook bidden en het is iets om dankbaar voor te zijn dat er iedere dag weer eten is.
Bidden heeft geen voorwaarden.

Geloof in jezelf is heel belangrijk en zie dan de ander als jezelf......