Bewegende sterren?
 

Gezien het feit dat ik te lui ben het zelf op te zoeken, post ik het maar hier. :)

Zijn er sterren bekend die bewegen, bijv. in een baan om een andere ster?

Of is het zo dat (ons tot nu toe bekende) sterren uitsluitend (kunnen) stilstaan?


Bvd. :)

Bewegen is altijd relatief. Dus sterren staan nooit 'stil' (wat is stilstaan uberhaupt?).

Verder is meer dan 50% van de sterren aan de hemel een dubbelstersysteem. In sommige gevallen is er zelfs sprake van meer dan 2 sterren.

Een voorbeeld van een dubbelstersysteem is bijvoorbeeld Sirius A en B. Hier is sprake van een 'normale' ster en een witte dwerg die om elkaar heen draaien.

Het is zelfs zo dat er niks in het heelal stilstaat aangezien het heelal nog steeds groter wordt. Ene meneer Hubbel heeft daar ooit eens een mooie theorie over geformuleerd.

Zie hierboven. :)

ik heb ook eens zo'n verhaal gelezen in mn natuurkunde boek.
toen stonden er 3 mogelijkheden voor het vervolg van het heelal:

-het heelal blijft eeuwig met dit tempo uitbreiden
-het heelal stopt op een gegeven moment met uitbreiden en blijft dan 'stilstaan'.
-het heelal stopt met uitbreiden en krimpt weer in tot een volume waaruit de big-bang is voortgekomen.

weet iemand hier meer van??

van die laatste was toch de theorie dat alle sterrenstelsels elkaar aantrekken zoals de zwaartekracht op aarde? dus dan zal er ooit een moment komen dat de sterrenstelsels niet verder kunnen uitbreiden en ze weer richting elkaar gaan.

Je snapt wat bedoeld wordt.

Dank. :)

dat zou dan de gravitatiekracht zijn :p
maar dat zou kunnen, maar daar tegenover staat dat als alle sterrenstelsels te hard uit elkaar gaan, de gravitatiekracht te klein is, dus niet meer werkt en het zooitje gewoon uit elkaar blijft gaan.

de bigbang heeft ervoor gezorgd dat alles zich verwijderd vanuit het epicentrum van de 'knal', maar zwaartekracht zorgt ervoor dat massa's zich naar elkaar toe bewegen, vandaar dat we sterren en sterrenstelsels hebben. nou schijnt het ook zo te zijn dat de sterrenstelsels zich ook naar elkaar toe bewegen, om zgn. 'superclusters' te vormen. ons sterrenstelsel beweegt zich geloof ik momenteel naar het 'Virgo'-supercluster :confused:

over de drie mogelijkheden gesproken, er bestaan er nog meer die horen bij andere theorien. een theorie die steunt op het zgn 'donkere energie' (nee, geen donkere materie, dat is weer iets anders :p), die voorspelt dat op een gegeven moment alles uit elkaar gerukt wordt, moleculen, atomen, tot op subatomaire deeltjes en alles wat die nog uit bestaan..

link: (gejat uit het newscientist archief :o)
http://home.wanadoo.nl/~botvis/rip.html

hmm, lekker idee dat van die 'donkere energie'

'Donkere energie' (iets anders dan donkere materie) is overigens al aangetoond. Neem als voorbeeld een vacuum. Deze is totaal luchtledig, zou je denken. Oftewel, er is geen molecuul in te vinden. Toch blijkt dat op microscopische schaal er voortdurend paren deeltjes ontstaan (deeltje + antideeltje) die zich binnen een mum van tijd (in de orde van een "Planckse tijd") weer elkaar annhileren. Dus ook al is er sprake van een vacuum; toch blijken er voortdurend natuurkundige verschijnselen aan de gang te zijn.

Het is natuurlijk raar, want in dit geval zou er sprake zijn van een schending van de Wet van behoud van energie. Er worden tenslotte "zomaar" deeltjes gecreeerd, en daar is natuurlijk energie voor nodig. Maar doordat de tijd juist zo kort is, is de "schending" legitiem...

Berekeningen/metingen geven zelfs aan dat de energie in het heelal voor ~73% uit deze vorm van energie bestaat... Vergelijk het met het aandeel van de "normale" materie: ~4%...

De natuurkundewetenschap heeft nog een lange weg te gaan ;)

nope, donkere energie is, net als donkere materie, puur theoretisch. :)
wat jij beschrijft is idd aangetoond, maar dat is niet donkere energie. donkere energie is aangedragen als mogelijke oorzaak voor het feit dat de sterren die het verste van ons afstaan lijken te versnellen, ipv te vertragen wat verwacht werd. andere mogelijkheden zijn dat newton het fout had, of dat zwaartekracht op grote aftstanden juist afstotend werkt.

heb je daar wat meer info over??
(klinkt interessant:))

Ik denk dat dat ook wel aannemelijk kan worden gemaakt doordat de zwakke en sterke kernkrachten ook op een grote afstand van aantrekking naar afstoting omklappen (als ik me niet vergis).

dan kun je dat wel voor elke kracht gaan aannemen, dus ook de elektromagnetische. Maar er zijn dus geen harde bewijzen?

euhm... Er zijn vast wel gharde bewijzen, maar ik ken ze niet. (mij net wat te specialistisch vrees ik). Het zou in ieder geval een aanwijzing zijn dat Zwaartekracht van dezelfde aard is als de andere krachten...

Dat heeft niets met aannemen te maken. De sterke kernkracht werkt tussen quarks en aangezien we die nog nooit vrij hebben kunnen waarnemen is het aannemelijk dat die kracht op grotere afstanden dan de kern aantrekkend wordt. Dit idee wordt "confinement" genoemd. De EM kracht en de zwaartekracht zijn op alle afstanden groter dan kernen gemeten (wat aantrekkings-, af- stotings werking betreft). Daar hoef je dus niets voor aan te nemen. De zwaartekracht is overigens nog nooit op afstanden korter dan ongeveer een millimeter gemeten. Dit komt doordat op die afstanden de elektromagnetische kracht vele malen sterker is dan de zwaartekracht en dus het effect moeilijk te meten. Op kernafstanden zijn de kernkrachten ongeveer 10¹⁵ resp. 10⁴⁰ sterker dan EM- en Zwaarte- kracht. EM en zwaartekracht spelen op die afstanden dus geen rol meer.

Als antwoord op heb je daar meer info over:
Het idee voor dark energie en "afstotende" zwaartekracht:
Quintessence is de engelse naam ervoor. De literatuur erover is in het engels. Als je interesse hebt kun je op quintessence Googlen

i agree!

kijk maar ff op http://www.astro.rug.nl/~vdhulst/InleidingSterrenkunde/

en dan onderaan klikken op een van de links, kan je vast wel iets vinden (y)

ja, de Poolster. is eigelijk 2 sterren die om elkaar draaien. daarom is ie de ene nacht helderder dan de andere