De schommel
 

Vlakbij
Dichter bij
Die hele hoge tak
Ik groet hem
Maar val
Terug
Passeer ik
De grond, stenen
Wat kleine sprietjes gras
Bruine klinkers ontvluchten voeten
Ik kom hoog, veel hoger dan daarnet
Alleen nog blauw, mijn neus en wolken
Ik val, maar sneller en naar voren
Mijn maag kietelt van geluk
Oude schoenen remmen
De klinkers komen
Weer

Tot rust

Hee, dat lijkt op iets wat ik eerder schreef, maar ik moet eerlijk zeggen: deze vind ik beter gelukt. :) Ik kan het gevoel hier ook echt voelen in mijn buik, goed gedaan!

de vorm van je gedicht is leuk :), golfbeweging

Wat een compliment! :eek: Bedankt hoor...

heel erg leuk!

O ja, dat zie ik nu pas. :o Nóg beter gedaan dan! :)

De vorm is: laag (korte zin) steeds hoger (langere zinnen) en dan weer naar beneden, de schommelbeweging :) Maar misschien snapte jullie dat ook wel. Nog een x :" bedankt voor jullie aardige woorden".